தங்கராசு அந்த ஸ்டேஷனுக்குப் புதிதாக வந்துள்ள இன்ஸ்பெக்டர். அந்த மனிதரைக் கண்டாலே எல்லோருக்கும் பயம் அதிகம். அந்த வட்டாரத்தில் இருந்த நல்ல மனிதர்களுக்கும் தீயவர்களுக்கும் தங்கராசு ஒரு சிம்ம சொப்னமாகவே திகழ்ந்தான்.
ஒரு நாள் அந்தி மயங்கும் பொழுதில் இரண்டு கான்ஸ்டபிள்கள் ஒரு திருடனைப் பிடித்துக் கொண்டு வந்தனர். அவனுக்கு ஒரு இருபது அல்லது இருபத்தி இரண்டு வயதிருக்கும். தங்கராசு அவனை கன்னத்தில் பளார் என்று அடித்து “என்ன திருடினாய்?” என்று மிரட்டிக் கேட்டான். அவனோ “சார், எனக்கு ஒன்றும் தெரியாது. என் பெயர் ராஜப்பன். நான் தொழில் அதிபர் நாகவேல் அவர்களது வீட்டில் வேலை பார்த்து வருகிறேன். நாகவேல் சார் இப்பொழுது ஊரில் இல்லை. அவரது இரண்டாம் தாரம்தான் இப்பொழுது பங்களாவில் இருக்கிறார்கள். நான் ஏதோ நகையைத் திருடி விட்டதாக புகார் கொடுத்துள்ளார்கள். நான் ஒரு பாவமும் செய்யவில்லை” என்று கதறினான்.
இன்ஸ்பெக்டருக்கு அவன் சொல்வது உண்மையாகவே பட்டது. னாலும் எதிலும் தனக்கு லாபம் இல்லாமல் தங்கராசு ஒரு காரியமும் செய்வதில்லை. அதனால் மிரட்டலுடன் “உன் பெயர் என்ன? எங்கு தங்கி இருக்கிறாய்? வீட்டில் யார் எல்லாம் இருக்கிறார்கள்?” என்று கேட்டான். “சார், என் பெயர் ராஜப்பன். எனக்கு ஒரு தங்கை மட்டுமே உள்ளாள். அவளுக்கு வயது பதினெட்டு. நாங்கள் நாகவேல் சாரின் பங்களா பக்கத்தில் ஒரு வீட்டில் தங்கி இருக்கிறோம்” என்று கூறினான்.
பெண்கள் விஷயத்தில் தங்கராசுவுக்கு பலவீனம் அதிகம். அதனால் பதினெட்டு வயது தங்கையைப் பற்றியும் தொழில் அதிபர் நாகவேல் அவர்களின் இரண்டாம் தாரத்தையும் பற்றி கேட்டவுடன் அவனுக்கு மனதுக்குள் ஒரு பொறி தட்டியது. சரிதான், பணம் தேரா விட்டாலும் வேறு திசையில் லாபம் வரலாம் என்று நினைத்துக் கொண்டே “சரி, நான் விசாரிக்கிறேன். உன் பேரில் புகார் இருப்பதால் அதுவரை உன்னை லாக் அப்பில் தான் வைக்க வேண்டும்” என்று கான்ஸ்டபிளைப் பார்த்து சைகை காட்டினான். தங்கப்பனை அவர்கள் இழுத்துக் கொண்டு போகும்பொழுது அவன் “சார், என்னை விட்டு விடுங்கள், என் தங்கை வீட்டில் தனியாக இருக்கிறாள். அவள் பயந்து போய் இருப்பாள்” என்று அழுதான். தங்கராசு “பூரணமாக விசாரிக்காமல் என்னால் ஒன்றும் செய்ய முடியாது” என்று கூறி விட்டான்.
விசாரணைக்காக தங்கராசு தொழில் அதிபர் நாகவேல் பங்களாவுக்கு சென்றான். அதற்குள் நேரம் இருட்டி விட்டது. மணி ஏழு இருக்கும். ஜ”ப்பை பங்களாவுக்கு சற்று துரெத்திலேயே நிறுத்தி விட்டு பங்களாவை அடைந்து காலிங் பெல்லை அமர்த்தினான். உள்ளில் இருந்து ஒரு வாட்ட சாட்டமான ஒரு பெண் வந்து கதவைத்திறந்தாள். அவளுக்கு ஒரு முப்பது வயதிருக்கும். நல்ல உயரமும் அழகும் பணக்காரர்களுக்கே உரிய கம்பீரமும் தென்பட்டது. தள தள என்ற மேனியும் உருண்டு திரண்ட அங்கங்களும் எவரையும் கவரச்செய்யும் அழகாக ஒயிலுடன் திகழ்ந்தாள்.
“வாருங்கள் இன்ஸ்பெக்டர். என் பெயர் சாரதா. நான் தொழில் அதிபர் நாகவேல் அவர்களின் மனைவி. எங்களுக்கு கடந்த வருடம் தான் திருமணம் னது. அவரது முதல் மனைவி இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்பு நோய்வாய்ப்பட்டு காலமாகி விட்டார். வந்து உட்காருங்கள்” என்று புன்முறுவலுடன் கூறிக்கொண்டே தங்கராசுவை வரவேற்று உள்ளே அழைத்தாள். தங்கராசு அந்த பங்களாவை சுற்றிலும் நோட்டம் விட்டுக் கொண்டே “சார் ஊரில் இல்லையா?” என்று கேட்டான். சாரதா “அவர் வெளியூர் போய் இரண்டு நாட்கள் கி விட்டது. பிசினஸ் விஷயமாக அடிக்கடி டூர் போய் விடுவார். அப்பொழுது எல்லாம் நான் தனியாகத்தான் இருக்க வேண்டும்” என்று கூறியபொழுது அவள் குரலில் ஏக்கம் தென்பட்டது போல் இருந்தது.
அவளது நைலக்ஸ் சாரி தோளில் நிற்க மிகவும் கஷ்டப் பட்டது போல் அடிக்கடி நழுவியது. தங்கராசுவுக்கோ அவள் வேண்டும் என்றே அதை நழுவ விட்டு தனது முன்னழகை காண்பிக்க முயல்கிறாள் என்றே தோன்றியது. அவளது கணவருக்கு குறைந்தது அறுபது வயதாவது இருக்கும். அதனால் அவர்களது தாம்பத்தியம் எந்த அளவுக்கு திருப்திகரமாக இருக்கும் என்று யோசித்துக் கொண்டே, “மிஸஸ். நாகவேல், நான் உங்களது புகார் பற்றி விசாரித்துப் போக வந்துள்ளேன். அது பற்றி விரிவாகக் கூற முடியுமா?” என்று வினவினான். சாரதா “சற்று அமருங்கள், காப்பி குடித்துக் கொண்டே பேசுவோம்” என்று சொல்லி உள்ளே சென்றாள்.
அவள் அன்ன நடையைப் பார்த்து ரசித்த தங்கராசு, அவளது பின்னழகையும் அதன் மெல்லிய ட்டத்தையும் கண்டு மயங்கி “இவள் நம் வழிக்கு வந்தாலும் வருவாள். கவனமாகக் கையாள வேண்டும்” என்று மனதுக்குள் திட்டம் தீட்டிக் கொண்டிருந்தபோதே சாரதா காப்பியுடன் வந்து “என்ன சார் ஒரே யோசனையில் மூழ்கி விட்டீர்கள்?” என்றவாறே குனிந்து காப்பியை நீட்டினாள். அப்பொழுது அவளது புடவையின் மேலாக்கு நழுவி அவளது திரண்ட அங்கங்கள் காட்சியளித்தன. சாரதா அவனது கையைத் தீண்டியவாறே காப்பிக் கோப்பையை அவனுக்குக் கொடுத்த போது தங்கராசுவுக்கு இருந்த கொஞ்ச நஞ்ச சந்தேகமும் நீங்கியது. இவளை வளைப்பதில் கஷ்டமே இருக்காது. னால் பெரிய இடமாக இருப்பதால் மெதுவாக அணுகவேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டான்.
காப்பியை உறிஞ்வ்சிக் கொண்டே, “புகார் பற்றி கூறுங்கள்” என்று நினைவுபடுத்தினான். சாரதாவும் “சார், இந்த ராஜப்பனும் அவனது தங்கை பூங்கொடியும் இந்த பங்களாவில் வேலை செய்து கொண்டிருந்த மெய்யப்பனின் பிள்ளைகள். மூன்று வருடங்களுக்கு முன் மெய்யப்பன் மரணமடைந்து விட்டதால், தங்கப்பனை இங்கே வேலைக்கு வைத்துக் கொண்டிருக்கிறோம். அவனது தங்கை பத்து வரை படிக்கவும் அவர்தான் உதவி செய்தார். அவள் இப்பொழுது ஏதோ தையல் படித்துக் கொண்டிருக்கிறாள். தங்கப்பன் இப்படி செய்வான் என்று கனவிலும் நான் நினைக்கவில்லை.” என்று கதையைத் தொடங்கினாள்.
தங்கராசு, “எந்த நகையைக் காணாமல் போனது? எப்பொழுது போனது? ராஜப்பன் தான் அதைத் திருடினான் என்று எப்படி கூறுகிறீர்கள்?” என்று கேள்விகளைத் தொடுத்தான். சாரதா மயக்கும் புன்னகையுடன், “அதைக் கண்டு பிடிக்கத்தான் நீங்கள் இருக்கிறீர்களே! எனது வைர நெக்லஸ் நேற்று சாயங்காலம் நான் குளித்து முடித்து வந்தபொழுதிலிருந்து காணவில்லை. இந்த வீட்டில் ராஜப்பனைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை. அதனால் அவன் தான் எடுத்திருக்க வேண்டும்” என்று திட்டவட்டமாகக் கூறினாள். திரும்ப மேலாக்கை நழுவ விட்டவாறே “கேஸை சரியாக முடிப்பீர்கள் என்று நம்புகிறேன், முடித்தால் என்னால் முடிந்த அளவு சம்மானம் தருகிறேன்” என்று பாதி கண்ணடித்தவாறே கூறினாள்.
தங்கராசு எழுந்தவாறே, “சரி, நான் பூரணமாக விசாரித்து வேண்டியது செய்கிறேன், சார் எப்பொழுது திரும்ப வருகிறார்” என்று பேச்சுக்கு கேட்டு வைத்தான். சாரதா ஒயிலுடன் சாய்ந்து நின்றவாறே, மயக்கும் குரலில் “அவர் வர இன்னும் ஒரு வாரம் கும். அதற்கு முன்பு கேஸ் சம்பந்தமாக என்ன கேட்க வேண்டும் என்றாலும் நீங்கள் எப்போது வேண்டுமென்றாலும் வரலாம்” என்றாள். “சரி மேடம், கூடிய சீக்கிரமே நான் வருகிறேன்” என்று கூறி விட்டு தங்கராசு பங்களாவிலிருந்து வெளியேறினான்.
அங்கிருந்து புறப்பட்டு அவன் இரவு உணவையும் முடித்து விட்டு ராஜப்பனின் வீட்டைத் தேடி கண்டுபிடித்து சென்ற பொழுது இரவு நேரம் ஏறக்குறைய ஒன்பது மணி கியிருக்கும். பங்களாவின் பின் பாகத்தில் சற்று ஒதுக்குப் புறமாக் அண்டையில் வேறு வீடுகள் ஒன்றும் இல்லாமல் ஒரு ஓடு வீடு தனிமையாகத் தென்பட்டது. பக்கத்தில் ள் நடமாட்டம் ஒன்றும் தென்படவில்லை. உள்ளே ஒரு லைட் எரிந்து கொண்டிருந்தது.
தங்கராசு வீட்டை அடைந்து கதவைத் தட்டினான். ஒரு இளம் பெண் கதவைத் திறந்தாள். அவள் முகத்தில் கவலை தென்பட்டது. போலீஸ் உடையைப் பார்த்ததும் அவள் இன்னும் மிரட்சியுடன் பார்த்தாள். தங்கராசு “இது தானே ராஜப்பனின் வீடு?” என்று கேட்டான். “ம் சார், நான் தான் ராஜப்பனின் தங்கை, என் பெயர் பூங்கொடி. அண்ணன் இதுவரை வீடு திரும்பவில்லை” என்று மிக்க கவலையுடன் மொழிந்தாள். தங்கராசு “ராஜப்பன், அவனது முதலாளியின் வீட்டில் இருந்து வைர நெக்லஸைத் திருடியதாக புகார் கிடைத்திருக்கிறது. அதனால் அவனை ஜெயிலில் போட்டிருக்கிறோம். அந்தப் புகார் சம்பந்தமாக விசாரிக்கவும் வீட்டைச் சோதனை போடவும் தான் வந்திருக்கிறேன்” என்று மிரட்டலுடன் சொன்னான்.
பூங்கொடி கேவி அழுதே விட்டாள். “சார். என் அண்ணன் மிகவும் நல்லவன். அந்த அம்மாதான் சரியில்லை. முதலாளி வீட்டில் இல்லாத பொழுது அண்ணனைத் தன்னிடம் தகாத முறையில் உறவு கொள்ள து¦ண்டினாள். அண்ணன் ஒத்துக் கொள்ளவில்லை. முதலாளியிடம் இதைப்பற்றி கூறி விடுவேன் என்று சொல்லியிருக்கிறான். அதனால் இந்த அபாண்ட குற்றத்தை சுமத்தியிருக்கிறாள்” என்று கண்ணீருடன் புலம்பினாள். தங்கராசுவுக்கு இப்பொழுது உண்மை தெள்ளத் தெளிவாகப் புரிந்தது. னால் அவனுக்கு நியாயத்தைப் பற்றி எள்ளளவும் கவலையில்லை. தனக்கு என்ன லாபம் கிடைக்கும் என்பதே அவனது முதல் குறிகோளாக இருந்தது.
இப்பொழுது தனிமையில் இருக்கும் இந்த இளம் பெண்ணை இரவு நேரம் விசாரணையின் பேரில் என்ன செய்தாலும் யாரும் ஒன்றும் கூற முடியாது என்று அவனுக்குத் தெரியும். “சரி, பார்க்கலாம், னால் நான் வீட்டை சோதனை போட வேண்டும், பெரிய இடத்து விவகாரம்” என்று கூறிக் கொண்டே வீட்டினுள்ளில் பிரவேசித்தான். “சார், ராத்திரி நேரம், நான் வேறு தனியாக இருக்கிறேன் …..” என்று தயக்கத்துடன் அவள் இன்ஸ்பெக்டரின் பின்னாலேயே வீட்டினுள்ளில் வந்தவாறே மெதுவாகக் கேட்டாள். தங்கராசு கிண்டலுடன் அவளைப் பார்த்தவாறே “அது தெரிந்துதானே வந்திருக்கிறேன். என் கடமையைச் செய்வதற்கு காலம் நேரம் வேறு பார்க்க வேண்டுமா?” என்று மிரட்டலுடன் கேட்கவும் பூங்கொடி வாயடைத்துப் போய் விட்டாள். இந்த முரடனிடம் பேசுவதில் அர்த்தம் இல்லை என்று அவளுக்குப் புரிந்தது. ஏதோ விபரீதம் நடக்கப் போகிறது என்ற இனம் புரியாத அச்சம் அவளைச் சூழ்ந்து கொண்டது. பயத்தில் நாக்கு வரண்டு போய் விட்டது. நெஞ்சம் பயத்தில் படக் படக் என்று அடித்துக் கொண்டது.
தங்கராசுவுக்கு முப்பத்தைந்து வயதிருக்கும். திருமணமாகி இரண்டு வருடங்களுக்குள் அவனது மனைவி அவனது முரட்டு குணம் தங்காமல் வீட்டை விட்டு வெளியேறி விட்டாள். அதற்குப் பிறகு அவன் தனிக்கட்டையாகவே இருந்து பழகிவிட்டபோதிலும் பெண் விஷயத்தில் போலீஸ் இன்ஸ்பெக்டராக இருப்பதில் இருந்ததால் அவ்வப்போது பிடிபடும் பலானா கேஸ்களில் வரும் விலைமாதுகளை சுவைத்து தாகத்தைத் தணித்துக் கொள்ளுவான். ரெகுலராக போகும் சில இடங்களும் உண்டு. ஆனால் இந்தமாதிரி புதிய இளம் மான் அவனிடம் சிக்குவது முதல் முறை. அதுவும் தனியாக ஒதுக்குப் புறமான வீட்டில் இரவு முழுவதும் சுவைக்க ஏதுவாக இருந்ததால், அவசரம் எதுவும் இல்லாமல் மெல்ல மெல்ல ‘விசாரிக்கலாம்’ என்று திட்டம் தீட்டினான்.
பூங்கொடியை மேலிருந்து கீழ்வரை அளந்து பார்த்துக் கொண்டே, “சீக்கிரம் சொல்லி விடு, உன் அண்ணன் அந்த நகையைத் திருடி எங்கு ஒளித்து வைத்திருக்கிறான்?” என்று மிரட்டினான். பூங்கொடி கண்ணீருடன் புலம்பினாள். அவளது வாளிப்பான மேனியையும் மெலிந்து நலிந்த தாவணியைத் துருத்தி நீட்டிக் கொண்டிருந்த முன்னழகுகளையும் அவனது காமப் பார்வை துளைப்பதை அவள் உணர்ந்தாள். “…ம் .. சீக்கிரம் சொல்லி விடு.” என்று மிரட்டியபடியே அவன் அந்த வீட்டின் தாழ்ப்பாளை உள்ளிருந்தபடியே பூட்டினான்.
அவளுக்கு பயத்தில் இன்னும் உடல் முழுவதும் நடுங்கத் தொடங்கியது. “சார், நான் சொன்னது முற்றுலும் உண்மை, நாங்கள் ஏழைகள், னால் பொய் சொல்ல மாட்டோம்” என்று கேவலுடன் சொன்னாள். “அப்பொழுது நாங்கள் போலீஸ்காரர்கள்தான் பொய் சொல்வோமா?” என்று அவன் அதட்டலுடன் கேட்டபொழுது அவனது அதிகாரத்தின் கீழ் தான் ஒன்றும் செய்யமுடியாது என்ற இயலாமை அவளுக்குப் புரிந்தது. “சரி, வீட்டில் உள்ள பெட்டி எல்லாம் திறந்து காட்டி விடு, சோதனையை சீக்கிரம் முடித்து விடுகிறேன்” என்று சொன்னான்.
அவன் சொன்னதைக் கேட்டவுடன் அவன் ஒருவேளை வீட்டைச் சோதனை போட்டு விட்டு போய் விடுவானோ என்ற நப்பாசையில் பயத்துடன் வேகமாகச் சென்று வீட்டில் இருந்த இரண்டு இரும்பு பெட்டிகளையும் எடுத்து வந்து அவன் முன் வைத்தாள். “திறந்து காட்டு” என்று கட்டளை இட்டான் தங்கராசு.
அங்கிருந்த ஒரு ஸ்டீல் நாற்காலியில் அமர்ந்து கொண்டு பூங்கொடி குனிந்து பெட்டியைத் திறப்பதை ரசித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் அந்த மூர்க்கத்தனமான இன்ஸ்பெக்டர். பூங்கொடி குனிந்து பெட்டியைத் திறந்தபொழுது அவளது திரண்ட பின்னழகையும், குனிந்திருந்தபோது செழித்து கொழுத்த மார்புகளையும் அணு அணுவாக பார்த்து ரசித்தான். அவனது கழுகுப் பார்வை தன்னை துளைத்துப் பார்ப்பதை உணர்ந்த அந்த ஏழைப் பெண் கூனிக் குறுகினாள்.
“இங்கு பாரடி பெண்ணே! ஒழுங்காக என் விசாரணைக்கு ஒத்துழைத்தால் நான் உன்னையும் உன் அண்ணனையும் விட்டு விடுவேன். இல்லாவிட்டால் ஒரு நகையை எடுத்து அதை உங்கள் வீட்டில் இருந்து சோதனையில் பிடித்தேன் இன்று நான் கூறினால் உன் அண்ணனுக்கு எத்தனை வருடம் ஜெயில் தண்டனை கிடைக்கும் என்று தெரியுமா?” என்று கேட்டதும் முதல் அடியில் இருந்து மீளாத பூங்கொடிக்கு இன்னும் சம்மட்டியால் அடித்தது போன்ற உணர்வில் துவண்டாள். “சரி, முதலில் சத்தம் போடாமல் வாயை மூடிக் கொண்டு இரு. வாயைத் திறந்தால் முட்டியைப் பிய்த்து விடுவேன்” என்று லாத்தியை அவள் முட்டியில் மெதுவாகத் தட்டிக் கொண்டே கூறினான். பூங்கொடி தனது வாயை கைகளால் பொத்தியபடி அழுகையை அடக்க முயன்றாள். இல்லாவிட்டாலும் அவன் விட்ட அறையில் கதி கலங்கிப் போயிருந்த அவளுக்கு சத்தம் போடத் திராணியில்லை. அப்படியே சத்தம் போட்டாலும் கேட்கும் தூரத்தில் யாரும் இல்லை என்பதையும் உதவிக்கு யாரும் வர முடியாது என்றும் அவளுக்குப் புரிந்ததால் ‘கப் சிப்’ என்று அடங்கி விட்டாள்.
தங்கராசு குரூரமாக புன்னகைத்துக் கொண்டே அவளைச் சுற்றி மெல்ல மெல்ல வந்து அவளைக் காம போதையுடன் பார்த்துக் கொண்டே, “பெட்டியில் நகை ஒன்றும் இல்லை, சரிதான். ஆனால், உன்னுடைய உடைக்குள் ஒளித்து வைத்திருக்க மாட்டாய் என்று எனக்கு எப்படித் தெரியும்?” என்று கேட்டபடியே லாத்தியால் அவளது தாவணியில் மேலாக்கை மெதுவாகத் தள்ளினான். வாயைப் பொத்திப் பிடித்திருந்த அவளது கரங்கள் மார்புகளை மறைக்க முற்பட்டன.
தங்கராசு மிரட்டலுடன் “நான் சொன்னபடி ஒத்துழைத்தால் விட்டு விடுவேன். இல்லையென்றால் உன் அண்ணனின் கதியைப் பற்றி யோசித்துப் பார்” என்று கூறியபடியே அவளது கைவிரல்களில் லாத்தியால் மெல்லத் தட்டி மாற்றினான். அவள் நடுங்கியபடியே மூச்சு பட படக்க நின்றாள். அவள் பருவ எழுச்சி அந்த பயத்தில் ஏறி இறங்குவதைப் பார்த்த அவனுக்கு காமப்பசி இன்னும் அதிகமாகியது. “நான் சொன்னது காதில் விழவில்லையா? உன் உடைகளை அவிழ்த்துப் போடு. நகை இருக்கிறதா என்று சோதனை போட வேண்டும்” என்று அதட்டினான். பூங்கொடி நடுங்கியபடி “சார், என்னை விட்டு விடுங்கள், நான் ஒரு பாவமும் அறியாதவள்” என்று மெல்லிய முனகலுடன் கூறினாள்.
“நான் நினைத்தால் இப்பொழுதே உன்னை ஸ்டேஷனுக்குக் கொண்டு போய் எல்லா கான்ஸ்டபிள்களுக்கும் நடுவில் சோதனை போடமுடியும். அங்கு சென்றால் இன்று ராத்திரி முழுவதும் எல்லாரும் உன்னை கரும்பைப் பிழிவதுபோல் கற்பழித்து விடுவார்கள். நான் கூறுவது நீயும் உன் அண்ணனும் தப்பிக்க ஒரு வழிதான். சீக்கிரம் அவிழ்த்துப் போடு” என்று மிரட்டியவாறே தனது லாத்தியால் அவளது தாவணியின் மேலாக்கைத் தள்ளி கீழே விழ விட்டான். அவளது பருவ மேடுகள் இப்பொழுது பூரணமாக அவன் பார்வையின் சூட்டில் வெந்து கொண்டிருந்தன.
அச்சத்தில் துவண்டாள் இளம் கன்னி. நடுங்கியபடியே தரையை நோக்கி கண்ணீர் வடித்துக் கொண்டிருந்த அந்த பெண்ணின் நாடியில் லாத்தையை வைத்து முகத்தை உயர்த்தினான் தங்கராசு. அச்சத்துடன் அவனை நோக்கிய பூங்கொடியைப் பார்த்தபடியே “சீக்கிரம் அவிழ்க்காவிட்டால், நானே கிழித்துப் போட வேண்டியிருக்கும்” என்று மிரட்டினான். அந்த கொடூரன் தான் நினைக்கும் எந்தச் செயலையும் செய்யத் தயங்க மாட்டான் என்று உணர்ந்த அந்த பேதை மனம் உணர்ந்து, அவன் கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படிவதைத் தவிர வேறு வழியில்லை என்பதால் நடுங்கும் விரல்களால் தனது ஜாக்கெட்டின் கொக்கிகளை அவிழ்க்கத் தொடங்கினாள்.
தங்கராசு திரும்பவும் நாற்காலியில் உட்கார்ந்து அவளது துகிலுரியும் படலத்தை கண்டு ரசிக்கும் பாணியில் சாய்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டான். அந்தப் பெண்ணுக்கும் இனியும் எதிர்ப்பு சக்தி அதிகம் கிடையாது என்பதையும் அவன் சொல்லும் எந்த கட்டளையையும் அவள் பின்பற்றுவாள் என்றும் அவனுக்குப் புரிந்தது.
பூங்கொடியின் வாளிப்பான மேனியழகு அவனை மயங்க வைத்தது. கீழே தொங்கிக் கொண்டிருந்த தாவணியில் பின்னால் அவளது வெள்ளை வெளேர் என்ற வயிறும் அதன் மத்தியில் அழகாகத் தெரிந்த தொப்புளும் அவனுக்கு ஆத்திரத்தை அதிகம் ஆக்கின. ஆனாலும் இரவு முழுவதும் பாக்கி இருப்பதால் சாதாரணமாக வேசிகளுடன் உறவு கொள்வது போல் அல்லாமல் இன்று முற்றிலும் புதிதான காம நாடகத்தை அமலாக்கி விடவேண்டும் என்ற திட்டத்தில் மிகவும் சாவகாசமாக நிறைவேற்ற முற்பட்டான் அந்த இன்ஸ்பெக்டர்.
தனது ஜாக்கெட்டின் கொக்கிகளை அவிழ்த்த பூங்கொடி நடுங்கிக் கொண்டே தயங்கி நிற்பதைப் பார்த்தி, தங்கராசு மீண்டும் அதட்டினான் “…..ம்….. கொக்கியை அவிழ்த்தால் போதாது. முழுவதுமாக அவிழ்த்து விடு” என்றான். பூங்கொடியும் கண்ணீர் வடிய அவளது ஜாக்கெட்டை கைகள் வழியாக இறக்கி அவிழ்த்து தரையில் போட்டாள். அந்த மங்கையின் கொங்கைகளின் திரட்சியை விலை குறைந்த உள் பாடிக்குள் இருந்து புடைத்துக் கொண்டிருந்த உருண்ட கோளங்களை ரசித்துப் பார்த்தபடியே அவனது யூனிபாரத்துக்குள் துடித்துக் கொண்டிருந்த ஆண்மையின் தடியை தடவிக் கொண்டான். மனதுக்குள் “இன்னும் கொஞ்சம் பொறுத்துக் கொள். உனக்கு நல்ல விருந்து காத்திருக்கிறது” என்று கூறிக் கொண்டான்.
“நகையை ஒளித்து வைத்திருந்தால் உள்பாடிக்குள் தானே வைப்பாய்? அதையும் அவிழ்த்துப் போடு” என்று அதட்டியதும் பூங்கொடி வேறு வழியில்லாமல் உள் பாடியையும் அவிழ்க்க, பூங்கொடியின் செழுமையான மார்பகங்கள், கட்டிப் போட்டிருந்த கன்று துள்ளிக் கொண்டு விடுதலை பெற்று ஆட்டம் போட்டதை போதையுடன் பார்த்து ரசித்தான் அந்த சட்டத்தின் காவலன். அந்த உருண்ட பந்து போன்ற மாங்கனிகளைச் சுவைக்க ஆவலுடன் சப்புக் கொட்டிக் கொண்டான் தங்கராசு. அதன் இளம் கறுத்த முனைகளை பிழிந்து பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆவலும் அவனது காமப் பசியைப் பன்மடங்காக்கியது.
இப்பொழுது பாதி நிர்வாண நிலையில் நின்ற பூங்கொடி கூனிக் குறுகி அவனது பார்வையில் இருந்து எப்படி தப்பிப்பது என்று குழம்பினாள். அந்த காம வெறியனோ விருந்துக்குத் தயாராகத் தொடங்கினான். மீண்டும் அதட்டலுடன் அவளை மிரட்டி, நான் ஒவ்வொன்றாக சொல்ல வேண்டுமா? பாக்கியையும் உடனே அவிழ்த்துப் போடு” என்றவுடன் அவள் அவசரமாக தொங்கிக் கொண்டிருந்த தாவணியை இடுப்பில் இருந்து உருவிக் கீழே போட்டாள். இப்பொழுது அவளது மேனியில் அவளது பாவாடை மாத்திரமே இருந்தது. அந்தப் பாவாடையையும் அதன் நாடாவை மெல்ல அவிழ்த்து விட கீழே தரையை நோக்கி விழத்தொடங்கிய கடைசி டையை அவள் கைகள் தன்னையும் அறியாமல் பிடித்து நிறுத்த, “……..ம்…..” என்று அவன் அதட்ட பாவாடையும் அவள் கால்களின் கீழே விழுந்து அவளது பூரண அழகை அவனுக்கு காட்சியளித்தது.
கூனிக் குறுகி நின்ற அந்தக் கன்னி அந்தக் கயவனின் தீய விழிகள் தன் மேனியை மொய்ப்பதைக் காண மறுத்துத் தன் கண்களை இரு கைகளாலும் பொத்திக் கொண்டு தேம்பி தேம்பி சத்தமிலாமல் அழுதாள். ஈவிரக்கமில்லாத அந்த போக்கிரி போலீஸ்கார இன்ஸ்பெக்டரோ “என் பக்கத்தில் வா! எங்காவது ஒளித்து வைத்திருக்கிறாகா என்று நன்றாக சோதனை போடட்டும்” என்று ஆணையிட்டான். அச்சத்தில் நடுங்கிக் கொண்டே வந்த அந்த மாதுவின் பிறந்த மேனி அழகை நன்றாக அருகில் ரசித்துப் பார்த்தான் தங்கராசு.
அவன் கட்டளையை மீற அச்சப்பட்டுக் கொண்டே பூங்கொடி தள்ளாடி தள்ளாடி அவன் அருகில் சென்றாள். தங்கராசு அவளது பிறந்த மேனியை அணு அணுவாக ரசித்துப் பார்த்து மகிழ்ந்தான். அவளது வாழைத் தொடைகளையும் கால்களுக்கு நடுவே முக்கோண பெண்மையின் சின்னத்தையும் அதன் மீது இளம் புல் போன்று மெத்தென்று வளர்ந்திருந்த முடியையும் பார்த்த அவனுக்கு இன்னும் வெறி அதிகமாகியது. மெதுவாக தனது கையில் இருந்த லாத்தியை வைத்து அவளது தொடைகளை விரித்து வைத்தி நிற்க வைத்தான். தொடைகளுக்கு நடுவே திளங்கி ஒளிவீசிக் கொண்டிருந்த அவளது பெண்மையின் துவாரத்தில் லாத்தியை மெல்ல நுழைக்க அவள் வலியால் துடித்தாள். “சரி சரி, உள்ளே ஒளித்து வைக்கவில்லையே?” என்று கேட்டு விட்டு “திரும்பி நில்” என்று கட்டளையிட்டான்.
பூங்கொடி திரும்பி நிற்கவும் அவளது பின்னழகு அவனது காமப் பார்வைக்கு ஆளானது. அவளது பருத்து திரண்ட குண்டிகள் அவனது ண்மையை இன்னும் அதிகமாகத் தீண்டி விட அவன் பொறுமையை முற்றிலும் இழந்து கொண்டிருந்தான். சோதனை செய்யும் சாக்கில் அவளது பின்னழகு கோளங்களையும் விரித்து அந்த பின் ஓட்டையயும் நன்றாக பரிசோதித்துப் பார்த்தான். அவளை மண்டியிட்டு தலையை தரையில் குனிந்து பின்பாகத்தை நன்றாக உயர்த்தி வைக்கச் சொன்னான். பின் துவாரத்தையும் லாத்தி வைத்து திருகி அவள் வலியால் மீண்டும் துடிக்க அதைக் கண்டு ரசித்து மகிழ்ந்தான். பிறகு பக்கத்தில் இருந்த மேசையில் இருந்த தேங்காய் எண்ணையை எடுத்து அவளது குண்டி துவாரத்தில் சிறிது ஊற்றினான். தனது நடு விரலை அதன் உள்ளே செலுத்த அந்த மங்கை வலியால் துடித்து “அம்மா….” என்று கதறினாள். ஈவிரக்கமில்லாத அந்தக் கயவனோ விரலை இன்னும் உள்ளே செலுத்தினான். அவளது சத்தத்தை அடக்க மறு கையால் அவளது புட்டங்களில் பளீர் என்று அடித்து “சத்தம் போடாமல் சும்மா இரு” என்று அதட்டினான்.
பூங்கொடி வலியால் துடித்துக் கொண்டே தரையில் படுத்து கேவிக் கேவி அழத்தொடங்கினாள். அவள் தலை முடியைப் பிடித்து இழுத்த தங்கராசு அவள் முகத்தைத் திருப்பினான். அவளது கன்னத்தில் இரண்டு அறை கொடுத்து விட்டு, “சத்தம் போட்டால் கொன்று விடுவேன்” என்று மிரட்டி விட்டு அவளை மல்லாக்காகப் படுக்க வைத்தான். பக்கத்தில் கிடந்த அவளது உள் பாடியை அவளது வாயில் திணித்து அவள் சத்தம் போடுவதை முற்றிலும் தடுத்தான்.
அவனது தாக்குதலால் நிலைகுலைந்து போயிருந்த பூங்கொடி துவண்டு தரையில் படுத்திருந்தாள். வாயில் துணி நிறைக்கப் பட்டதால் அவளுக்கு மூச்சு முட்டியது. இந்தக் கயவனிடம் வந்து மாட்டிக் கொண்டோமே என்ற இயலாமை அவளை வாட்டியது. இவ்வளவு நேரம் சோதனை என்ற பெயரில் தன்னை இவ்வளவு இம்சை பண்ணியவன் இப்பொழுது தன் கற்பையும் சூறையாடப் போகிறான் என்ற உணர்வு அவளை ஆட்கொண்டது. என்னதான் முடியாவிட்டாலும், எதிர்த்தால் தன் அண்ணனின் எதிர்காலம் பற்றியும் கவலை அவளைச் சூழ்ந்து கொண்டதால் எப்படியாவது பொறுத்துக் கொண்டு தன் அண்ணனைக் காப்பாற்றுவது என்ற முடிவுக்கு வந்தாள்.
தங்கராசு இனியும் தாமதிப்பதில் அர்த்தம் இல்லை என்ற நிலையை எய்தி விட்டான். மெல்ல மெல்ல தனது காலணிகளின் உள்ள பூட்ஸையும் ஸாக்ஸையும் அவிழ்த்து பக்கத்தில் வீசினான். தனது யூனிஃபார ஷர்ட்டையும் பான்டையும் அவிழ்த்து தன் இருந்த நாற்காலியில் தொங்க வைத்தான். இன்னும் ஒரு கணத்தில் பனியனையும் அண்டர்வெயரையும் அவிழ்த்து நாற்காலியில் போட்டு விட்டு பூரண நிர்வாண நிலையில் பூங்கொடியின் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தான்.
இப்பொழுது பிறந்த மேனியாக தன் அருகில் நிற்பதைக் கண்டு பீதி அடைந்தாள். பயத்தில் சத்தம் எழுப்ப முயன்றாலும் தனது வாயில் திணிக்கப் பட்டிருந்த துணியால் சத்தம் வெளியே வரவில்லை. இன்ஸ்பெக்டர் தனது யூனிபாரம் இல்லாமல் அவனது லாத்தி மட்டும் கால்களின் நடுவே இருந்து துருத்திக் கொண்டிருப்பதுபோல் அவனது சுண்ணி துடித்துக் கொண்டிருந்ததைக் கண்ட பூங்கொடி மீண்டும் அச்சத்தில் திரும்பி படுத்துக் கொள்ள முயன்றாள். அந்த கிராதகனோ, அவள் திருப்பிப் படுத்ததை எதிர்ப்பு என்று அர்த்தப் படுத்திக் கொண்டு மீண்டும் அவளது குண்டியில் சுள் சுள் என்று இரண்டு அடி வைத்து “மரியாதையாக திரும்பிப் படு. இல்லாவிட்டால் இன்னும் அதிகமாக அடி வாங்க வேண்டி இருக்கும்” என்று முழங்கினான்.
பூங்கொடி வலியால் துடித்துக் கொண்டே திரும்பி மல்லாக்காகப் படுத்தாள். தங்கராசுவின் காமவெறி இன்னும் அதிகமாகத் தொடங்கியது. அவளது மாங்கனிகளைச் சுவைக்கும் படலத்தில் ஈடுபட்டான். அவளது மார்பகங்கள் அவனது முரட்டுத் தாக்குதலை சமாளிக்க முடியாமல் திண்டாடின. அவனது முரட்டுக் கரங்கள் இருகனிகளையும் பற்றி பிசையத் தொடங்கின. இரு கனிகளின் காம்புகளையும் தனது இரு விரல்களுக்குள் அழுத்திப் பிடித்து இழுக்க பூங்கொடி வலியால் துடி துடித்தாள். அவள் துடிக்கத் துடிக்க தங்கராசுவின் வெறி அதிகமாகவே செய்தது. அவன் அவளது மாங்கனிகளை தனது வாயில் எடுத்து சுவைத்தான். பசி தணியாததால் கடித்துக் குதறவும் அவள் வலியால் துடித்துப்போனாள்.
மேலே சுவைக்க சுவைக்க அவனது கைகளோ கீழே சென்று அவளது பெண்மையின் பெட்டகத்தை ஆக்கிரமிக்கத் தொடங்கியிருந்தது. மானை வேட்டையாடும் புலிபோல் அவளது மார்பில் கடித்துக் குதறிக் கொண்டிருந்த தங்கராசு, எழும்பி தான் அடையப் போகும் பெட்டகத்தைப் பார்க்க விழைந்தான். வலியால் துடித்துக் கொண்டிருந்த பூங்கொடியோ கால்களை இறுக்க மூடிக் கொண்டு தன் வலியை மறக்க முயன்று கொண்டிருந்தாள். இதைக் கண்டு கோபம் கொண்ட தங்க ராசு, பூங்கொடியின் தொடைகளின் இரண்டு அறை வைத்தான். கால்களை நன்றாக விரித்து வைத்தான். பூங்கொடியின் இன்பப் பெட்டகம் அவனது தாக்குதலில் நிலை குலைந்து போனாலும் ரோஜா மலர் போல விரிந்து காட்சி அளித்தது.
தங்கராசு அவளது விரிந்த தொடைகளின் நடுவே பிரகாசித்திக் கொண்டிருந்த அவளது பெண்மையின் துவாரத்தை ஆசை தீர கண்டு ரசித்தான். அவனது ண்மையின் தடியோ அவனது லாத்தி போல திரண்டு எழுந்து நின்று ஆட்டம் போட்டு துடித்துக் கொண்டிருந்தது. தங்கராசு எண்ணெய் பாட்டிலை எடுத்து அவளது யோனி துவாரத்தில் ஊற்றி அவளது எஞ்ஜினை ஓட்டுவதற்கு தயாரக்கினான். பூங்கொடி தனது கால் நடுவே ஏதோ ஊற்றப் படுவது போல் உணர்ந்து கண்ணைத்திறக்க அந்த முரடன் பிறந்த மேனியாக தன் அருகில் நிற்பதையும் அவனது கால் நடுவே இருந்த புதர் போன்ற முடிகளுக்கு நடுவே கருத்த நிறமுள்ள அவனது தடி துடித்து நிற்பதையும் கண்டு அவளுக்கு மூச்சே நின்று விடும் போல இருந்தது.
இன்ஸ்பெக்டர் தங்கராசு பிறந்த மேனியாக தான் மண்டியிட்டு அதே நிலையில் நிராதரவாக மல்லாகாகப் படுத்துக் கொண்டிருந்த அந்த ஏழைப் பெண்ணின் அருகில் இருந்தான். அவனது துடித்து நின்ற ண்மை அவளது அண்மையில் எட்டங்குல நீளத்திற்கு துருத்திக் கொண்டிருந்தது. அவள் அச்சத்தில் தொண்டை வரண்டு போய் மான் விழிகள் மலங்க மலங்க என்ன செய்யலாம் என்று துடித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவன் அடித்த அடிகளில் பூங்கொடியின் கன்னங்களும் பின் பாகங்களும் தொடைகளும் விண் விண் என்று வலித்தது.
தங்கராசு இனி அவளிடம் இருந்து எதிர்ப்பு சக்தி சற்றும் இல்லை என்பதை உணர்ந்து, இனி அவளிடம் முரட்டுத்தனத்தைப் பயன்படுத்த அவசியம் இல்லை என்று கருதி, மெதுவாக அவள் வாயில் இருந்து திணித்திருந்த உள்பாடியை உருவி எடுத்து “சத்தம் போட்டாயென்றால் கொன்று விடுவேன்” என்று மெல்லிய குரலில் மிரட்டிவிட்டு, நன்றாக அருகில் இருந்தவாறு அவளது பருவப் பிளவை ஆராய முற்பட்டான். எண்ணெய் ஊற்றப் பட்ட அவளது பெண்மையின் விளக்கு பிரகாசமாக எரிந்தது போல் காட்சி தந்தது. பூங்கொடி தனது இனிய காதலன் ராமனுக்குக் கூட காண்பிக்காமல் காத்து வந்த தனது அந்தரங்கம் இந்தக் கயவனின் காமப் பார்வையில் வெட்ட வெளியாகியிருப்பதை நினைத்து வெப்பத்துக்குள் வெந்து கொண்டிருந்தாள்.
அந்தக் கிராதகனோ தனது கழுகுப் பார்வையால் அவளையும் அவளது பிட்டு வைத்த அப்பம் போல் காட்சி தந்து கொண்டிருந்த தேன் கூட்டையும் நோட்டமிட்டபடி மெல்ல மெல்ல வருடத் தொடங்கினான். தனது வலது கை நடு விரலை உள்ளே நுழைத்து ஆராயத் தொடங்கியபொழுது, பூங்கொடிக்குத் தன் எதிர்காலமே அஸ்தமிப்பதுபோல் உணர்வு ஏற்பட்டது. தனது காதலன் அங்கு கைவைக்க முற்பட்ட பொழுதெல்லாம் தடை விதித்த அவள் இப்பொழுது எவனோ ஒருவன் தன் பெண்மைக்குள் விரலை விட்டு விட்டானே என்று நினைத்து மனதுக்குள் அழ முடிந்ததே தவிர குரல் எழுப்பக்கூட அவளுக்கு தைரியமோ சக்தியோ இல்லை. ஆனாலும் முதலில் லாத்தியை வைத்து அவன் அழுத்தியபோது இருந்த வலி இப்பொழுது அவளுக்கு இல்லை. மேலும் எண்ணெய்ப்பசையில் நனைந்திருந்ததாலும் அவன் முற்றிலுமாக விரலை உள்ளே செலுத்த முயலாமல் மேல்வாக்கில் வைத்தவாறே தடவிக் கொண்டிருந்ததாலும் இவ்வளவு நேரம் அனுபவித்துக் கொண்டிருந்த வேதனையிலும் அவமானத்திலும் ஒரு இனம் புரியாத வெப்பம் கால்களுக்கு நடுவே ஏற்பட்டது. தன்னையும் அறியாமல் தன் கால்கள் விரிந்து கொண்டது.
பூங்கொடி இந்தக் கொடியவனிடம் இருந்து இரக்கத்தை எதிர்பார்க்க முடியாது என்று நினைத்தாலும் தன் கற்பு சூறையாடப் படுவதை எந்த விதத்திலாவது காக்க முடியுமா என்று யோசித்தவாறே, கைகளைக் கூப்பியவாறு கண்ணீர் மல்க “சார்! என் கற்பை மட்டும் கெடுத்து விடாதீர்கள். நீங்கள் என்ன சொன்னாலும் செய்கிறேன். என் கற்பு போனால் எனக்கு தற்கொலை செய்வதைத் தவிர வேறு வழியே இல்லை” என்று ஈனக் குரலில் முனகினாள். இன்ஸ்பெக்டர் இதைக் கேட்டவுடன் யோசிக்கவே செய்தான். இவள் ஏதாவது இசகு பிசகாக செய்து வைத்தால் கேஸ் கி விடும். அதனால் வேறு வழியில் தன் காம தாகத்தைத் தீர்த்துக் கொள்ளலாம். நாகவேல் மனைவி சாரதா வேறு தனக்கு விருந்து கொடுப்பதாகக் கூறியிருக்கிறாள். அதனால் இவளைத் தனது ஆண்மையை வாயால் சுவைக்கச் சொல்லி இன்பம் பெறலாம். இந்த அளவுடன் நிறுத்தினால் அவளும் வெளியே ஒன்றும் சொல்ல மாட்டாள் என்றும் திட்டவட்டமாகக் கூற முடியும் என்று எண்ணியவாறு அவள் தாடையை ஒரு கையால் பிடித்து உயர்த்தியபடி “சரி பெண்ணே, நான் சொல்லுகிறபடி நடந்து கொண்டால் உன்னைக் கற்பழிக்காமல் விட்டு விடுகிறேன்” என்று சொல்லி எழுந்து பக்கத்தில் உள்ள நாற்காலியில் அமர்ந்து கொண்டான்.
பூங்கொடிக்கு தன் கண்களையே நம்ப முடியவில்லை. தன் பக்கம் சிறிதாவது நல்ல காலம் இருக்கிறது என்று எண்ணிய போது இன்ஸ்பெக்டர் அவளிடம் “எழுந்து நில்” என்று கட்டளையிட்டான். அவள் மனம் இவ்வளவு நேரம் இருந்த பயத்திலும் பீதியிலு இருந்து ஓரளவுக்கு விடுபட்டபோதிலும், இந்த முரடன் வேறு என்ன செய்ய சொல்லப் போகிறானோ என்று கேள்விக் குறியுடன் எழுந்து நின்றாள். பிறந்த மேனியாக எழுந்து நின்ற அந்தத் தங்கச்சிலையைக் கண்டு அவன் ஆண்மை இன்னும் தாளம் போட்டது. அவள் மாங்கனிகள் எழுந்து நின்றவுடன் மெல்லிய ட்டத்துடன் துள்ளிக் கொண்டு நின்றன. “என் முன்னால் வந்து மண்டியிட்டு உட்கார்” என்று கூறினான். அவள் முழங்காலிட்டு அவன் கால்களின் நடுவே இருந்தாள். அவனது முக்கால் அடி செங்கோல் தன் முகத்திற்கு வெகு அண்மையில் விண் விண் என்று துடித்துக் கொண்டிருந்ததை அச்சத்துடன் நோக்கியவாறு மண்டியிட்டாள்.
தங்கராசு நாற்காலியில் நன்றாக வசதியாக சாய்ந்தவாறு “இன்னும் பக்கத்தில் வா!” என்றான். இப்பொழுது பூங்கொடிக்கு அவன் மனதில் என்ன நினைக்கிறான் என்று ஓரளவுக்கு புரிந்தது. ஆனாலும் ஆபத்துக்குப் பாவமில்லை, தலைக்கு வந்தது தலைப்பாகையோடு போகிறதே என்று மனதுக்குள் நன்றி உணர்வே ஓங்கி நின்றது. அவள் மண்டியிட்டபடியே இன்னும் அருகில் அவன் கால்களுக்கு நடுவே வந்து இருந்தாள். அவள் முகம் அவனது ஆண்மைக்கு வெகு அருகில் இருந்தது.
தங்கராசு அவளை ஊக்குவிப்பதற்காக அவளது வலது கரத்தைப் பிடித்து அவனது ஆயுதத்தில் வைத்தான். பூங்கொடி தனது காதலன் ராமனின் வாழைப் பழத்தை மூன்று தரம் சுவைத்திருந்தாள். அதனால் அந்த அளவுக்கு அவள் அச்சப் படாவிட்டாலும், அவனது எட்டங்குல செங்கோல் அவளது கைகளுக்குள் துடித்து ஆட்டம் கண்டதால் சிறிது பிரமிப்பு ஏற்பட்டது. அந்த செவ்வாழையை அதன் முனையில் தோல் பாதி உரிந்து காட்சி அளித்ததை வெகு அண்மையில் இருந்து கண்டாள். அதன் நுனியில் இருந்த துவாரத்தில் இருந்து அவனது காம நீர் கசிந்து வந்து கொண்டிருந்தது. தன் காதலனுடன் அவள் சாதாரணமாக சிறிது நேரம் ஆட்டி விட்டு சிறிது நேரம் சப்புவாள். பின்னர் அது துடிக்கும் பொழுது வெளியில் எடுத்து அவன் தனது ஆசைவெள்ளத்தைப் பீய்ச்சி விடுவான். அதை கைகளில் இருந்து தாவணியில் துடைத்துக் கொண்டு இருவரும் அவசரமாக அண்ணன் வந்து விடுவானோ என்ற அச்சத்தில் பிரிந்து விடுவார்கள்.
பூங்கொடி தங்கராசுவின் வெள்ளரிக் காயை மேலும் கீழும் மெதுவாக ட்டத் தொடங்கினாள். இன்ஸ்பெக்டருக்கு அவளுக்கு இந்தச் செயலில் முன் அனுபவம் இருக்கிறது என்பது புரிந்தது. “இதற்கு முன்னால் யாரையாவது சப்பி இருக்கிறாயா?” என்று அவன் பூங்கொடியைக் கேட்டான். அவள் ஒன்றும் கூறாமல் மெல்ல மெல்ல ட்டுவதைத் தொடர்ந்தாள். அவன் ஆண்மையின் துடிப்பு இன்னும் அதிகமாகி விறைப்பு திண்ணம் உச்ச நிலையில் எய்தியது. அவன் பூங்கொடியின் தலை முடியைப் பிடித்து தனது பக்கம் இழுத்து அவள் முகத்தை தனது ண்மையை நோக்கி இழுத்து, “சீக்கிரம், வாய்க்குள் வைத்து சப்பு” என்று கட்டளையிட்டான்.
தங்கராசுவின் வாழைப் பழத்தை நோக்கி இழுக்கப்பட்ட அவள் முகம் அவனது ஆண்மையில் சென்று இடித்தது. அவனது கசிவு அவளது கன்னத்தில் பிசுபிசுப்பு உண்டாக்கியது. அவள் மெதுவாக தனது இதழ்களை விரித்து அந்த செங்கோலைத் தனது வாய்க்குள் வைக்க முற்பட்டாள். அதன் அளவு தனது வாயை நிறைத்து அடைத்து விட்டதால் மூச்சே நின்று விடும் போல இருந்தது. ஆனாலும் அவன் சொன்னபடி வாயில் வைத்து சப்பத் தொடங்கினாள். அதன் நுனியில் இருந்த கசிவில் உப்புக் கரிப்பின் சுவை தென்பட்டது.
அவள் சப்பச் சப்ப தங்கராசுவின் உச்சக் கட்டம் அண்மையை அடைந்து கொண்டிருந்தது. அவன் அவளது தலை முடியைப் பிடித்து முன்னும் பின்னும் இழுத்து தனது ண்மையை அவளது வாய்க்கு உள்ளேயும் வெளியேயும் ட்டுவது போல் செயல் பட வைத்தான். இந்தச் செயலை இதுவரை அவன் அனுபவித்ததே இல்லை. பூங்கொடிக்கோ தனது தொண்டை வரை அவனது செங்கோல் சென்று இடிப்பதுபோல் இருந்தது. ஆனாலும கற்பைக் காத்துக் கொண்ட திருப்தியிலும் அண்ணனைக் காப்பாற்ற செய்யும் தியாகமாகவும் நினைத்து அவள் முன்னும் பின்னும் ட்டி நாக்கினால் சுழற்றி நக்கி நக்கி சப்பினாள்.
பூங்கொடியின் சப்பலால் பூரண இன்பத்தை அடைந்த தங்கராசு அவளது தலையை ஒரு கையால் இறுக்க பிடித்துக் கொண்டான். ஒரு கையால் கீழே அவளது மார்பின் காம்பை இரு விரல்களுக்கு நடுவே பிடித்து திருகினான். தனது ஒரு காலில் பெரு விரலால் அவளது தொடைகளின் நடுவே அவளது இன்பப் பெட்டகத்தில் மீது உரசினான். அவனது இந்தச் செயல்களாலும், பெரும் துன்பம் நீங்கியது என்ற உணர்வினாலும் அவளுக்கும் சுகம் தோன்றியது. மண்டியிட்டபடியே அவனது கால் விரலில் தனது பெண்மை உராய்வதில் வேகத்தை தானும் அதிகமாக்கியபடியே சப்புவதைத் தொடர்ந்தாள்.
தனது காதலன் கூடத் தொடாத அந்தரங்கங்களில் ஒரு அன்னியன் லாத்தியையும் கைவிரலையும் வைத்து விட்டான் என்ற அவமானத்தில் அவள் கூனிப் போயிருந்தாலும், கற்பைச் சூறையாடவில்லையே, கன்னித் திரையைக் கிழிக்க வில்லையே என்ற மகிழ்வில் அவள் பெண்மை இப்பொது நன்றியுணர்வில் இன்பத்தையும் கண்டது. கால் உரச உரச இதுவரை அடைந்திராத புதிய இன்ப உணர்வு அதிகமாகியது.
இன்ஸ்பெக்டர் தங்கராசுவோ அவளது பவள இதழ்களின் சுவைப்பில் தனது ண்மை ட்டம் போட்டு கசிவு அதிகமாகி அவன் உச்சக் கட்டத்தை அடைந்து கொண்டிருந்தான். அவனது விறைப்பு திடீர் என்று இன்னும் அதிகமாகி தனது வாயை முழுவதுமாக அடைத்து விட்டதைப் போன்று பூங்கொடி உணர்ந்தாள். அவன் கைகளோ தனது தலையைப் இன்னும் இறுக்கமாகப் பிடித்தன. “… ” என்று முனகியபடியே அவன் இன்னும் விறைப்படைந்தான். அவன் உடல் முழுவதும் விறைப்படைவதை பூங்கொடியால் உணர முடிந்தது. னால் அவள் சற்றும் எதிர்பார்க்காமல் தனது வாய்க்குள் அவனது கஞ்சி போன்ற இன்ப வெள்ளம் பீய்ச்சி தனது வாயை நிறைத்தது. ஐந்து ஆறு தடவை துடி துடி என்று துடித்து ஒவ்வொரு முறையும் ஒரு ஸ்பூன் அளவு தனது வாய்க்குள் அவனது காம நீர் பாய்ச்சப் பட்டது, வாய் நிறைந்து இதழ்கள் வெளியேயும் வழிந்தது. தலையை இறுக்கமாகப் பிடித்திருந்ததால் அவளுக்கு அதை விழுங்குவதைத் தவிர வேறு வழி இல்லாததால் மெல்ல மெல்ல தனது நாக்கு வழியாக தொண்டைக்குள் விழுங்கினாள். தனது தொண்டைக்குள் சூடாக அவனது பிசுபிசுப்பு இறங்கிச் சென்றபோது பூங்கொடி மருந்தை விழுங்குவது போல் கண்ணை இறுக்கமாக மூடிக் கொண்டாள்.
தங்கராசு அந்த இன்ப மயக்கத்தில் அவளது தலையப் பிடித்து சிறிது நேரம் மயங்கியே உட்கார்ந்திருந்தான். பூங்கொடி சிறிது நேரத்தில் அந்த செங்கோல் தனது விறைப்பை இழந்து தனது வாய்க்குள்ளேயே சின்ன அளவாகியதை உணர்ந்தாள். மெல்ல மெல்ல தங்கராசு அவள் தலையை விடுவித்தான். பூங்கொடியும் பின்னால் எழுந்து உட்கார்ந்து அருகில் கிடந்த தன் தாவணியை எடுத்து தன் வாயையும் கைகளையும் துடைத்துக் கொண்டாள்.
தனது நிர்வாண கோலத்தை தனது தாவணியால் மூடிக் கொள்ள முற்பட்டு னால் அந்த முரடன் என்ன சொல்வானோ என்ற அச்சத்தில் பாதி மறைத்தும் பாதி மறைக்காமலும் அவனைக் கேள்விக் குறியுடன் பார்த்துக் கொண்டு மண்டியிட்டு இருந்தாள். “சரி, உடைகளை மாட்டிக் கொள், சோதனை முடிந்து விட்டது” என்றபடியே தங்கராசுவும் எழுந்து தனது யூனிபாரத்தை எடுத்து அணிந்து கொண்டான். அவள் அவசர அவசரமாக தனது உள் பாடியையும் பாவாடையையும் மாட்டிக் கொண்டு தாவணியையும் எடுத்து மார்புக்கு மேல் போட்டு ஒரு விதமாக நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டே அவன் முன்பு பட்ட அவமானத்தை மறக்க முயன்று தலை குனிந்து நின்று கொண்டிருந்தாள். தங்கராசு யூனிபாரம் முழுவதும் அணிந்து கொண்டு தனது தொப்பியையும் எடுத்து வைத்துக் கொண்டு லாத்தியைக் கையில் எடுத்து அவள் நாடியின் அடியில் வைத்து முகத்தை உயர்த்தியவாறே “இங்கு பாரடி பெண்ணே! நான் என் கடமையைச் செய்வதற்காக சோதனை போடுவதற்காகத்தான் இங்கு வந்து சென்றேன். இதற்கு மேல் ஏதாவது வெளியில் சொன்னால் கொன்று விடுவேன். உன் அண்ணனுக்கும் விமோசனம் கிடைக்காது. நான் உன்னை என்ன வேண்டுமென்றாலும் செய்திருக்கலாம். ஆனால் பெரிய மனது பண்ணிதான் இதோடு விட்டேன். அதனால் மூச்சு விடக் கூடாது, தெரிகிறதா?” என்று அதட்டலுடன் கேட்டான். பூங்கொடி கை கூப்பியபடி, “ஐயா, நான் ஒன்றும் சொல்ல மாட்டேன், தயவு செய்து என் அண்ணனை உடனே விட்டு விடுங்கள் சார்!” என்று கெஞ்சினாள்.
தங்கராசு, “விசாரணை முடிந்த பிறகுதான் அவனை வெளியில் விட முடியும். ஒன்றிரண்டு நாள் ஆகலாம். நான் அந்த அம்மாவிடம் பேசிப் பார்க்கிறேன். ஆனால் உன் அண்ணனிடம் சாரதா அம்மாவைப் பற்றி நாகவேல் சாரிடம் ஒன்றும் சொல்லக் கூடாது என்று சொல். அவன் ஒத்துக் கொண்டால் நான் அவர்களை அந்த புகாரை வாபஸ் வாங்கிக் கொள்ள சொல்லிப் பார்க்கிறேன். பெரிய இடத்துப் பகை நல்லது அல்ல” என்று புத்திமதி சொன்னான். அவளும் தலையாட்டினாள். அவன் அங்கிருந்து புறப்பட்டுப் போகும் முன் அவள் இதழ்களில் இணத்து ஒரு முறை கூட முத்தம் கொடுத்து விட்டு அவளது மிருதுவான மார்பகங்களை மீண்டும் ஒருமுறை பிடித்து அமுக்கி விட்டு கண்ணடித்து விட்டு போனான்.அப்பொழுது மணி ஒரு மணிக்கு மேல் இருக்கும். அவ்வளவு இம்சைக்கு பிறகும் அவள் இப்பொழுது அமைதியாக கதவைப் பூட்டி விட்டு நாற்காலியில் இருந்து சாய்ந்தாள்.
தொடரும்
