கதை ஆரம்பம்: ஒர் அழகிய கிராமம் சுற்றியும் மலைகள் பசுமையேன. புல்வெளி வயல்வெளி மண்வசனை இயற்கை கலந்த தூய்மையே காற்றும் வீசும் குளிர் இருக்கும். அதே பொல தினமு மாலை நேரம் மழைபெய்யும் சிறு சிறு பனி துளி பொல் பெய்யும் எங்கும் பசுமையே அழகிய ஊர் ‘அது எங்க ஊர், இங்கு. இருக்கு மக்கள் வெளிஊருக்கு வேலைக்கு செல்லது இல்லை. இருந்தலும் ஒரு சிலர் வெளியஊருக்கு சென்றிருந்தளும் 1 வாரம் 2 வாரம் 3வாரம்.
1 மாத்தில் வந்துருவங்க. அத்த அந்த ஊர் மகிமை நான். ஒரு சிறுவன் (பையன்) கூப்பிட்டு. டே தம்பி வா டா வெளிஊருக்கு. யருமே வேலைக்கு. பொறதுஇல்லையே! அண்ணே. எங்க ஊர் வற்றத நீர். இருக்கு. கிணறு. குளம் ,ஏறி, நிறையே. மரம் செடி. கொடி , பூ தொட்டம். தென்னை தொப்பூ. மாங்காய் தொப்பூ. அனைத்து. இருக்கும் பொது எங்க ஊர்கரங்களுக்கு.
தொட்டே வேலையை பாக்க சரியே இருக்கு வெளி ஊருக்கு. எதுக்கு வேலைக்கு வருவங்க. ஆனலும் என் மனம் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. எல்லர் இடம் கேட்டேன். அவர்கள் எங்க ஊர் இருக்கும் மரம்மும். நிலம் வளம்மும். ஏற்காடு மாதிரி இருக்கும். இவ்வளவு அழகான ஊர் விட்டு எப்படி பொவங்க. சொன்னங்க. நான் என் ஏழம் அறிவே யூஸ் பன்னே.
அங்கு இருக்கு ஒரு பையன கூப்பிட்டு கடையில் மிட்டாய் வாங்கிதந்தேன். பின் தம்பி இந்த ஊர் மூத்த பெரிவார் எங்கு இருக்கிரர்.இவர்தன் இந்த ஊர் மூத்த குடிமவன் முக்குலத்தி அரசன் (ஆலமரத்து அண்ணேகதைவேந்தன்) அதோ.
அங்கு ஒரு ஆலமரம் இருக்க அங்கே பருக்க சொன்னன். சிறிது நேரம் அவர் பற்றி கேட்டன். அதன்பின் அலமரத்தே பொனே ஆனா அங்கு அவர்வயதில் எரும் இல்லையே பின் அண்ணே இங்கே வேந்தன் என்ற பெரியவர்.
இருக்கிர்ர டே நான் தண்ட அது இல்லே அண்ணே கதைவேந்தன் டே நான் தண்ட நீ யார், எந்த ஊர் அண்ணே அவர் வயசு 80 சொன்னங்க உங்களுக் 40 மாதிரி இருக்கு. டே டேன்சன் பன்னதே என் கதை வேந்தன் மூக்குல அரசன் ஆலமர அண்ணே வெட்டைகாரன் புலி வேந்தன் காட்டு ராஜா பல. பெரூஇருக்கு டே.
ராம்ப டேன்சன் பன்ரே, நீ யார் நான் வந்து director (கதைஆசியார்) அதவ கதை அமைபளர். எதுக்கு எங்க ஊருக்கு வந்தே அண்ணே உங்களே அண்ணா கூப்பிடவ’ இல்லே வேந்தன் , கூபிடவ’ டே நீ மறியதியே கூப்பிடு அண்ணே உங்களே அலமரத்து அண்ணே கூப்பிடவ.
சரி , நீ எதுக்கு வந்த ஊர் காரங்க பற்றிதெறிஞ்சிக்கே. என்ன தெறியுனும் ? டே first முதல் உன்னபத்திசொல்லு. டா அண்ணே என் வயசு 20 த நான் கதை எழுத்தழன் எனக்கு இந்த ஊர் இருக்கும் மக்கள் வெளி ஊர்க்கு பொகதா. காரணம்.
டே டே டேன்சன் மேலே டேன்சன் படுத்துரே. வேற எவங்கிடையே கேக்க வேண்டியத்தனே. அண்ணே எல்லரும் மரம் கிது செடி கிது. கொடி கிதுனு கடுப்ப கேளப்புரங்க. பெரிவரே. உங்க. நம்பிவந்தேன்.எருமே நீஜாஉண்மை பேசமட்டிங்கிரங்க.
உனக்கு உண்மை தேறியனுமா ! பாக்கத்தில் இருந்த பையன் கூப்பிட்டு. பி டி வங்கிட்டுவர சொன்ர் டே பைய. brand (பிரன்டூ ) ஏம்.ஜி ஆர். பிடி வங்கிவா இல்ல மலர் பிடி வங்கி வா சொன்னர். பெரியவரே படிக்கிறே பைனே பிடி வங்க சொல்லுரே. அறிவுஇல்லைய.
டே கிருக்கு பையனே. அவனுக்கு இல்ல எனக்குத (உன்னலே என்க்கு பைத்தியம் புடிச்சிருச்சி. ) ஒரு தம் போட்டதன் சரிய இருக்கும். சரி இப்ப கேலுடா, பெரியவரே இந்த ஊர்காரங்க வெளி ஊருக்பொகத காரணம் என்ன ? டே அதுக்கு காரணம் இந்த ஊர் பொண்ணுங்கத. பொண்ணுங்கள.
என்ன சொல்லறிங்க. எங்க ஊர் பொண்ணு கருவம் அதிகம் திறமை நேயம் மனாம் மறியதைக்கு பேர்போனவங்க… யாண இந்த ஊர் நீ எந்த தப்பு நடந்தலும் யரும் எதும் சொல்ல மட்டங்க ஆதனல்தன் இந்த ஊர் பையலுக வெளிவேலைக்கு போவதுஇல்லை. பெரிவரே நீங்க சொல்லுரதுதன் உன்மை நீங்க கொஞ்சம் விளக்கமாக சொல்லுங்க.டே வத்தீபொட்டி.
இருக்க கேட்டரு . (லைட்டரே) இருக்கு. கதை சொல்லுங்க . பையன் கிட்டே ஏம் ஜி ஆர். பிடி. வாங்கி. சும்மா 2 பிடி லைட்டர்லே பாத்தவேச்சி. சும்மா ரயில் போலே குபுக்கு. குபுக்குபு என்னு விட்ட பின் என் பார்த்து தம்பி ஒரு பிடி சாப்பிடுரியே என கேட்டர் .வேணம் கதையே சொல்லு. டே. நனே பல பொண்ணே ஓத்து தல்லி இருக்கேன்.
பெரியவரே அதுளே. ஒரு கதை. சொல்லுங்க. டே நான் காட்டு வேலை செய்வேன் அப்போ எனக்கு பல பொண்ணு கிட்டே பேசுவே அதுலே ஒரு பொண்ணு என் காதலி காதல் கதை அப்போ நான் சும்மா அலு இல்ல எனக்கு அன்னைக்கு வயசு 21 ஆதுக்கு இப்போதும் 20 வயசு பைய மாதரிதன் இருக்க. டேய் அந்த கால சாப்படுடா சாரி கதைக்கு போவோம்.
என் ஆலுபெயர் மலர். எங்க தோட்டத்து வேலைக்கு வருவ அவளே பாத்த என் வயசு. முறிக்கும் அளவு அவள் கண் முகம் உதடு. தேன். மாதிரி. இருக்கும். நான் எப்போதும் அவள் நினப்புதன். அவள் முலை. பாக்க எனக்கு. நுங்கு கொலை மாதரி இருக்கும்.
அவ இடுப்பு அழகோ அழகு நான் ஒருநாள் வீட்டு வெளியே இருந்தேன். தீடிர் மழை எங்க தோட்டத்தில் மல்லிகை பூ அருக்க வருவள். நான் எங்க காடு 8 எக்கர வயல் தோட்டம் கிணறு ஆகிவை உள்ளது. நானும் அவள் பினே செறன் பின் கனமழை மட்டி கொண்டோம் அதனல் எங்க கணறு மொட்டர் ரூம்புக்கு.
பொனேம் நான் வெளியே நின்னேன். அவள் என்னை பார்த்து பெரும் தன்மைய உள்ளே வரே சொன்னள் இல்லே வேணம். நானும் பெரும் தன்மை சொன்னேன். டே என்த பாக்க வந்தேன் தேறியும். வா அழக அவள் என்னை அழக என்றுதன் கூப்பிடுவள்.
நான் அவளை காதலிக்க செய்தவேலை எவ்வளவு தேறிமா அவள் எங்க சென்றலும் நான் பின்னடி பொவேன். கோவிலுக்குக்கு ஊர் விழா பல விசெசம்களுக்கு கூடே இருந்து.
கவனிபேன். அவளை முதல் முறை ரோஜா தோட்டத்தில் பார்த்தேன். அவளை பார்த்த மறுநிமிசம். மழைபொழிவு பனி பொல் இருந்து. அவள் என்னை பார்த்தல். நான் 96 படம் மாதிரி பயம் ஆக நான் ஆங்கிருந்து ஒடிவந்து.
கிணறு அருகே நிண்ரு மரத்தின் ஆடியில்நின்று இருந்தேன்… பின் அவள் கண் நினைத்து. எனக்கு பயம் பட படபு புது உணர்வு வந்து. அவளை நினைத்து அன்று முழுவதும். தூக்கமே இல்லை இதுதன் காதல என்று… (இதுமுடியு:இல்லை -தொடக்கம் அடுத்த பாகத்தில் சந்திபோம் கதை-2
Rate
