நான் பாபு. வயது 26 ஆகிறது. எனக்கு அப்பா இல்லை, அம்மா மட்டும்தான்.
நாங்கள் சென்னையில் ஒதுக்குபுறமாக இருக்கும் ஒரு காலனியில் இருக்கிறோம். அந்த காலனியில் இருப்பதோ மிக குறைந்த வீடுகள். அனேகமாக எல்லோரும் சொந்த வீட்டுக்காரர்கள். அதனால் மற்றவர்களைப் பற்றி நன்கு தெரியும்.
எங்கள் வீட்டுக்கு எதிர் வீட்டில்தான் சுகாசினி ஆண்ட்டி இருக்கிறாள். “சுகா ஆண்ட்டி” என்றுதான் நாங்கள் அவளை கூப்பிடுவோம்.
எனக்கு கடந்த பத்து வருடங்களாக ஆண்ட்டியை தெரியும். ஆண்ட்டியின் கணவர் நாலு வருடத்துக்கு முன்னால் இறந்து போனார். ஒன்னரை வருடத்துக்கு முன்னால்தான் ஆண்ட்டியின் ஒரே பெண் திவ்யாவுக்கு கல்யாணம் ஆச்சு. திவ்யாவுக்கு கல்யாணம் ஆகி ஒரு வருஷததுக்குள் குழந்தை பிறந்துவிட்டது.
அதனால் “சுகா ஆண்ட்டி” இப்போது “சுகா பாட்டி” [
