நான் பயந்தது போல திருமணம் நின்று வேறொரு பெண்ணோடு அதே நேரத்தில் வேறொரு பெண்ணோடு திருமணம் செய்ய முடிவு ஆனது. மாமா கடையில் யாரும் இல்ல நேரம் நானும் கிருத்திகாவும் தனிமையை எங்களுக்கு சாதகமாக்க முடிவு செய்தோம்.
இனி..
அக்கா என்னை தனியாக அழைத்து “தோட்டத்திற்கு போய் கொஞ்ச நேரம் தூங்கு நான் வரேன்” என்றால்.
அடிக்கள்ளி அப்போ அந்த முதலிரவு அலங்காரம் எல்லாம் எங்களுக்கு செய்ய சொன்னாலே?
நான் மாமாவுடன் பேசும்போது தூக்கம் வருகிறது நான் போகிறேன் என்று அங்கிருந்து கிளம்பினேன். அம்மா அப்பா இரவு கிளம்புகிறார்கள், நான் இந்த வாரக்கடைசியில் ஊருக்கு போகிறேன். அடுத்த திங்கள் வேலைக்கு போகணும். அதை நினைச்சாலே கடுப்பாக இருந்தது.
நான் வண்டியை எடுத்துக்கொண்டு புறப்பட, அத்தை வந்து என்னை தோட்டத்தில் தாங்கிக்க சொன்ன. நான் சரி அத்தை என்று புறப்பட்டேன். போகும் முன் கொஞ்சம் சாப்பாடு ஜூஸ் மற்றும் ஸ்வீட் ஆகியவற்றை எடுத்து வந்து அத்தை கொடுத்தாள். கிருத்திகா எனக்கு மெசேஜ் செய்தால் ஒரு 3 மணிநேரம் தூங்கு 11 12 மணிக்கு வருகிறேன் என்று.
அப்போது மணி 6:30 ஆகியிருந்தது சரி நன்றாக ஓய்வெடுப்போம் என்று வீட்டின் பின்னே இருந்த மலர்விழி வீட்டில் போய் பார்த்துவிட்டு போவோம் என்று அந்த பக்கம் போனால் கிருத்திகா அவள் வீட்டை நோக்கி சென்றுகொண்டு இருந்தால்.
அவளை அழைக்க அவள் நின்றாள். “என்னடா தூங்க போகலையா” என்று மெதுவாக கேட்டபடி அருகே வந்தாள்.
“படுக்க தான் போறேன், நீ?”
“நானும் அவ வீட்ல தூங்கபோறேன்” என்று என் பின் பக்கம் கை காட்ட அங்கே மலர் எங்களை நோக்கி வந்துகொண்டு இருந்தாள்.
“தூங்க போய்ட்டீங்கன்னு சொன்னாங்க, நீங்க இங்க இருக்கீங்க?” என்று கேட்டாள்.
“இல்லை கரண்ட் போன வெளிச்சம் இருக்காது அதனால பெட்ரோமாக்ஸ் எடுத்துக்கிட்டு போகலாம்னு வந்தேன்” என்றேன்.
“நாங்க வரும்போது எடுத்து வரோம், அதுவரைக்கும் எந்த தொல்லையும் இல்லாம நல்ல தூங்குங்க” என்றால்.
“சாப்பாடு அத்தை கொடுத்தாங்களா?” கிருத்திகா கேட்டாள் .
நான் பையை காட்டினேன்.
“சரி வரும்போது நானும் கொஞ்சம் கொண்டுவரேன், நீ மரியாதையா போய் தூங்கு வேற எதுவும் பண்ணாம எங்கையும் போகாம” என்று அவள் மலர் வீட்டை நோக்கி சென்றால்.
மலர் என் அருகில் வந்து “கை அடிக்காம சமத்தா படுத்து தூங்கு, உனக்கு தேவையானதை கொண்டு வரோம். ” என்று சொல்லிவிட்டு போனால்.
மலரும் கிருதிக்கவும் சேர்ந்த தான் எல்லா ஏற்பாடும் செய்கிறார்களா? கிருத்திகாவிற்கு மலரின் உதவி இல்லாமல் செய்ய முடியாது இரவு யார் வேணும்னாலும் தோட்டம் பக்கம் வரலாம். ஆனால் இப்போது எல்லாம் அறுவடை செய்தாயிருற்று கல்யாணத்திற்கு கொஞ்சம் தொழிலுக்கு அப்படி இருக்கையில் எதுவும் பண்ணி அல்லது திருடர்கள் வர வாய்ப்பு இல்லை.
அதுவும் இல்லாமல் இரண்டு நாட்களாய் கல்யாணவேலை அதிகம் அனைவர்க்கும் அதனால் இரவு பாதுகாப்பிற்கு வர மாட்டார்கள்.
அத்தைக்கும் தெரியும் என்று என் உள்மனது சொன்னது.
எதுனாலும் என்ன பாத்துக்கொள்வோம் என்று நான் வண்டியை எடுத்தேன்.
கொஞ்ச தூரம் சென்றால், புது பொண்ணும் மாப்பிள்ளையும் கோவில் போய்விட்டு வண்டியில் எதிரில் வந்தார்கள். நான் கையை கட்டிவிட்டு வண்டியை செலுத்தினேன். எனக்கு மனசு எல்லாம் இன்றிரவு கிருத்திகாவை எப்படி எல்லாம் அனுபவிக்க போகிறோம் என்கிற நினைவில் சென்றேன்.
ஏற்கனவே அவளை கடையில் வைத்து புணர்ந்துவிட்டேன், அது எனக்கு வருத்தமாக இருந்தது, ரொம்ப அவசரம் பட்டு வேகவேகமாக அவசரமாய் ஓத்துவிட்டேன். அவளை நிதானமாக அனுபவிக்கனும் என்று நினைத்த எனக்கு இந்த அவசரம் ஏதோ வருத்ததை கொடுத்தது.
ஆனால் ரெண்டு பேரும் அதிக காமத்தில் இருந்ததாலும் தனிமை மற்றும் கொஞ்சல் (துணியால் அவள் வேர்வையை துடைத்தது) தான் காரணம். அந்த ஒரு நிமிட வெறி எங்களுக்கு பிடித்து இருந்தாலும் அவளை அணுஅணுவாக ருசிக்கணும்னு முடிவு செய்தேன். அவள் எப்படி வருவாள். முதலிரவு அறைக்குள் வருவது போல வருவாளா அல்லது சாதாரணமாக நைட்டி அணிந்து அல்லது சுடி. தனியாக எப்படி வருவாள் என்று யோசித்தபோது மலர் சொன்னது நினைவிற்கு வந்தது. “. உனக்கு தேவையானதை கொண்டு வரோம்.”
அப்படி என்றாள் அவளும் துணைக்கு வருவாள். அலலது துணைக்கு எங்களோடு படுப்பாளா என்று எண்ணியவுடன் என் வேஷ்டியில் என்னவன் முட்டிக்கொண்டு நிமிர்ந்தான்.
அப்போ இன்று இரவு ஒரு பெரிய ஓழ் ஆட்டம் இருக்கிறது அதற்காக தான் என்னை நன்றாக ஓய்வெடுக்க அனுப்பினார்கள் என்று புரிந்துகொண்டேன். வண்டியை ரொம்ப வேகமாக ஓட்ட முடியவில்லை, கையில் இருந்த பைகள் அதில் இருக்கும் சாப்பாடு விழுந்துவிடும் என்று அச்சம், அதுவும் இல்லாமல் இப்போது மண் ரோட்டில் வண்டியை ஓட்டினேன். நான் தோட்டம் பக்கம் சென்றபோது யாரும் இல்லை. வண்டியை நாங்கள் தயார் செய்துவைத்த குடிலுக்கு செலுத்தினேன்.
நான் வந்த பிறகு சுற்றி கீற்றால் யாரும் பார்த்துவிடாதபடி மறைத்திருக்கிறார்கள். யார் வேலையாக இருக்கும்?
நான் சென்று பார்த்தேன். நாங்கள் எப்படி வைத்துவிட்டு வந்தோமோ அதே போல இருந்தது, நான் சென்று அங்கிருந்த பாய் எடுத்து கீழே விரித்து படுத்தேன்.
படுத்தவுடன் நன்றாக தூங்கிப்போனேன். அவ்ளோ உடல் அசதி.
எனக்கு யூரின் வந்து எழுந்தேன், எழுந்து நேரம் பார்க்கும்போது மணி 11 ஆகியிருந்தது, வேறு கால் அல்லது மெசேஜ் இருக்கிறதா என்று பார்த்தேன். கிருத்திகா நான் அங்கிருந்து கிளம்பியபோது அனுப்பிய மெசேஜ் “மெதுவா போ, நன்றாக தூங்கு. உனக்காக வரேன்” என்று
நான் ஒரு கிஸ் ஸ்மைலி அவளுக்கு அனுப்ப, அவள் பார்த்துவிட்டு எனக்கு பதில் அனுப்பினால் “எழுந்துவிட்டாயா? நான் பொண்ணை ரூம்க்கு அனுப்பிட்டு வரேன்.” என்று.
“சீக்கிரம் வா” என்று அனுப்பிவிட்டு எழுந்து சென்று யூரின் போனேன்.
நான் கொண்டுவந்த உணவை கொஞ்சம் எடுத்து சாப்பிட போனேன். என் உடலில் கொஞ்சம் வாசம் அடித்தது. என்ன செய்வது என்று யோசித்தேன்.
பையை எடுத்து பார்க்க சாப்பிட உணவு மற்றும் மாற்று துணி இருந்தது, இன்னொரு செட் வேஷ்டி சட்டை மற்றும் உள்ளாடை. இங்கே வந்தால் பெரும்பாலும் வேஷ்டியில் தான் தூங்குவேன். அதற்கு பல காரணம் உண்டு. காற்றோட்டமாக இருக்கும் அதே நேரம் உள்ளே ஜட்டி போட மாட்டேன். உறுப்புக்கு அழுத்தம் இல்லாமல் இருக்கும். இது எனக்கு என் அத்தை கொடுத்த அட்வைஸ்.
நான் துணியை எடுத்து மோட்டார் அறைக்கு சென்று மோட்டார் போட்டு வேகமாக குளியல் போட்டேன்.
துணியை மாற்றிக்கொண்டு வர தூரத்தில் அவர்கள் இருவரும் வரும் சத்தம் கேட்டது. கிருத்திகாவின் கொலுசு ஜல் ஜல் என்று சத்தம் எழுப்ப என் உடல் அதிர்ந்தது.
நான் சென்று பார்க்க அவர்கள் இருவரும் என் முன்னே குடிலை நோக்கி நடந்து போய்க்கொண்டு இருந்தார்கள். அவர்கள் கையில் சாப்பாடு மற்றும் ஒரு துணி பை. கிருத்திகா கொஞ்ச தூரம் முன்னே நின்றுவிட்டாள், அவள் சாதாரண புடவை அணிந்திருந்தாள். மலர் மட்டும் சாப்பாடு பையை தூக்கிக்கொண்டு குடிலை நோக்கி சென்றாள். நான் அவர்களுக்கு பின்னே சென்று நின்றேன்.
சத்தம் கேட்டு கிருத்திகா திரும்பி “ஹேய் ” என்றால்.
அவள் கூப்பிட்டதும் மலர் திரும்பி பார்த்து “உங்களுக்கு தான் சாப்பாடு கொண்டு வரேன்” என்றால்.
நான் குளித்து வேற ஆடை மாற்றி கையில் அழுக்கு துணி இருப்பதை பார்த்து. “துரை குளிச்சி தயாரா இருக்காரு” என்று சிரிக்க
“சரி நீ போய் சாப்பிடு” என்று சொல்லும்போது மலர் திரும்பி நடக்க ஆரம்பித்தாள்.
நான் அவள் கையை பற்றினேன், சூடாக இருந்தது. அவள் உடல் இன்று நடக்க இருக்கும் ஒரு நீண்ட போருக்கு தயாராக ஆகிக்கொண்டு இருக்கிறது என்று புரிந்தது.
அவளை இழுக்க அவள் தூரமாக நின்று மாட்டேன் என்று தலையை ஆட்டினாள்.
நான் அவள் அருகில் போக என்னை விட்டு விலகி பின்னே சென்று. “நீ போய் இரு நான் வரேன்” என்றாள்.
நான் கிட்டே சென்று அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டேன். அவள் அப்படியே அசையாமல் நின்றாள். நான் திரும்ப குடுத்தேன், அப்படியே தொடர்ந்து குடுக்க, “போதும் போதும் எல்லாத்தையும் வந்ததும் குடுங்க, இப்போ போய் சாப்பிட்டு தயாரா இருங்க” என்று மலர் சொல்லிக்கொண்டே வந்தாள்.
இருவரும் பிரிந்து நடந்தோம். நான் சென்று சாப்பிட்டு வாசனை சென்ட் அடித்து அவள் வருகைக்காக புது மாப்பிள்ளை போல காத்துகொண்டு இருந்தேன்.
அங்கே கல்யாண பையன் என்ன செய்திருப்பான்? அல்லது இந்நேரம் ஒரு ரவுண்டு முடித்திருப்பானோ. இருக்கும் அவன் கொஞ்சம் முரட்டு பிஸ் என்று மலர் சொல்லிருக்கிறாள்.
அந்த நினைவில் மூழ்கியபோது. ஜல் ஜல் ஜல் …
ஏழாம் பாகம் முடிந்தது, உங்கள் கருத்துக்களை kamaveriஎன்கிற முகவரிக்கு மெயில் அல்லது hangoutil பேசலாம். உங்களை பற்றிய ரகசியம் காக்கப்படும்.
தொடரும்.
