AUNTY KAMAKATHAIGAL, TAMIL KAMAKATHAIGAL, ஓல் கதைகள், கள்ள ஓல்எ ன் பெயர் ரவி.. எம்.பி.பி.எஸ் படித்துவிட்டு ஒரு தனியார் மருத்துவ மனையில் எம்.டி க்கான பயிற்சிக் காலத்தில் இருந்தேன். என்னைப் போல இன்னும் 5 பேர் இங்குப் பொது மருத்துவத் துறையில் படித்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள். எங்களில் 4 பேர் பகலிலும் 2 பேர் இரவிலும் பணியிலிருப்போம். இரவில் ஐ.சி.சி.யு விற்கு 1 மணி நேரத்திற்கு 1 முறை சென்றுப் பார்க்க வேண்டும். மற்றபடி நர்ஸ்கள் அன்றாட நடவடிக்கைகளைக் கவணித்துக் கொள்வார்கள். நாங்கள் எங்களுக்கு ஒதுக்கப் பட்ட அறையில் அமர்ந்து படித்துக் கொண்டிருப்போம். எங்களுக்கு இரவுப் பணியின் போது ஓய்விற்காக ஒதுக்கப் பட்ட அறையில் 2 தனித் தனி கட்டிலும் 1 மேசை 2 நாற்காலிகள் இருக்கும். ஒரு சின்ன குளிர் பதனப் பெட்டி உள்ளது. ஏ.சி வசதியும் உண்டு.
எங்கள் பிரிவில் 6 பேரில் 2 பெண்கள்.. இரவுப் பணி சுழற்சி முறையில் வருவதால் சில சமயத்தில் எங்களில் ஒரு ஆனும் ஒரு பெண் மருத்துவரும் பணியில் இருப்போம். ஆண் பெண் வித்தியாசம் எங்கள் தொழிலில் குறைந்து விட்டதாலும் இரவு முழுதுமே படித்துக் கொண்டிருப்பதாலும் இது ஒரு பெரிய விசயமாகப் பட்டதில்லை.
எங்களில் நானும் நித்யாவும் நல்ல நெருங்கிய நன்பர்கள். பெரும்பாலும் மருத்துவமனையிலும் நூலகத்திலும் சேர்ந்தே இருப்போம். நாங்கள் படித்ததும் ஒரே பள்ளி. எம்.பி.பி.எஸ் மட்டும் நான் சென்னையிலும் அவள் கோவையிலும் படித்தோம். எம்.டி க்கான பயிற்சிக் காலத்தில் மீண்டும் இருவரும் சென்னையில் உள்ள ஒரு நட்சத்திர அந்தஸ்துடைய மருத்துவ மனையில் சேர்ந்ததும் இருவருமே சந்தோசப் பட்டோம்.. அதிலிருந்தே இருவரும் நெருங்கிய நன்பர்கள் ஆனோம்.
நாங்கள் 2 பேருமே கோவையைச் சேர்ந்தவர்கள். என் அப்பா அங்கே ஆடிட்டராக இருக்கிறார். நித்யாவின் அப்பா ஒரு பெரியத் தொழிற்சாலை வைத்திருக்கிறார். 2 பேரும் எல்.கே.ஜி யிலிருந்து பழக்கம். ஆனால் எங்கள் நட்பில் சென்ற வாரம் வரை எந்தக் கலங்கமும் இல்லை.. போன வாரம் ஒரு நாள் அன்று நானும் நித்யாவும் நைட் டூட்டி.வழக்கம் போல இருவரும் படித்துக் கொண்டிருந்தோம். அப்போது ஆபத்தான நிலையில் ஒரு நோயாளி ஐ.சி.சி.யு விற்கு வந்ததால் நான் போனில் எங்கள் சீ·ப் டாக்டரிடம் சிகிச்சைப் பற்றி கலந்து ஆலோசித்துக் கொண்டே சிகிச்சையையும் கவணித்தேன். அனிதா மட்டும் தனியாகப் படித்துக் கொண்டிருந்தாள். சிகிச்சை முடித்து வருவதற்கு இரவு 3 மணி ஆகிவிட்டது. அப்போது தணிமைக் காரணமாக நித்யா தன்னையறியாமல் புத்தகங்கள் விரித்தப்படி இருக்க கட்டிலில் படுத்துத் தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள். அவளது துப்பட்டா விலகி ஒரு புறமாகப் படுத்திருந்ததால் காய்கள் லேசாக வெளியே பிதுங்கித் தெரிந்தது. அவளது இடது மார்பில் க்ளிவேஜ்க்குப் பக்கத்தில் ஒரு மச்சம் தெரிந்தது. நான் என்னையுமறியாமல் அவளை உத்துப் பார்த்து ரசிக்கத் துவங்கினேன்.என் ஜட்டிக்குள் தண்டுப் புடைப்பதை என்னால் கட்டுப் புடுத்த முடியவில்லை. கொஞ்ச நேரத்தில் மனம் உறுத்த படிப்பில் கவணம் செலுத்தத் துவங்கினேன். அவளையும் எழுப்பலாமா என யோசித்தேன்.அவள் அருகில் சென்றப் போது சற்றுத் தயக்கமாக இருந்தது.
எத்தனையோ முறை நாங்கள் சேர்ந்துப் படிக்கும் போது ஒருவருக்குத் தூக்கம் வந்தால் 1/2 மணிநேரம் அல்லது 1 மணி நேரம் தூங்குவோம் பிறகு மற்றவர் தூங்குபவரை எழுப்பிவிட்டு அவர் கொஞ்ச நேரம் தூங்குவோம். இன்று அவளை எழுப்பிவிட தயக்கமாக இருப்பதை நினைக்கக் கக்ஷ்டமாக இருந்தது. ஏன் எனக்கு இப்படி ஒரு எண்ணம் நித்யா மேல் வந்தது என நினைத்தப்படியே என் கட்டிலுக்குப் போய் அமர்ந்தேன். என் எண்ணங்கள் சரியா தவறா என மனதில் விவாதம் நடைபெற்றது.. இது காதலா அல்லதுக் காமமா? எதுவாக இருந்தாலும் இந்த வயதில் இது வருவது இயற்கைதானே இது போன்ற எண்ணங்களுக்கு நான் ரீயாக்ட் செய்தால் தானே தவறு. மிக நாகரீகமாக எனக்குள்ளே எண்ணங்களைப் புதைத்து விட்டு சாதாரணமாகத் தானே இருக்கிறேன் என எண்ணியப் படி உட்கார்ந்திருந்தேன். அப்போது நித்யா எழுந்ததைக் கவணிக்கவில்லை. அவள் என்னை அந்த நிலயில் பார்த்துவிட்டு குழ்ப்பத்துடன் ரவி.. என்னக் கண்ணத் திறந்துக்கொண்டே தூங்குற என்றதும் டக்கென்று விழித்துக் கொண்ட நான் கொஞ்சம் வழியலுடன் “என்னமோ கற்பனைக் குதிரை ஓட ஆரம்பித்துவிட்டது ” என்றேன். அப்போது நேரம் காலை 4 ஆனதைப் பார்த்த அவள்.. “ஐயய்யோ 4 ஆகிடுச்சா.. ரவி ஏன் என்னை எழுப்பவில்லை.. இன்று மதியம் நான் செமினார் எடுக்கனும் இன்னும் தயார் செய்யலை” என்றாள். அதற்கு பதில் சொல்லமுடியாமல் குற்ற உணர்வில் தடுமாறினேன்.
என் முகத்தைப் பார்த்து ஒன்றுமேப் புறியாமல் அவள் குழப்பத்துடன் “ரவி என்னச்சு உனக்கு.. ஏன் இப்படி பிஹேவ் பண்ணுற” என்றாள். நான் ஏதோ எனக்குள் தெளிவடைஞ்சவன் போல.. “சாரி நித்யா.. என் மேல தான் தப்பு” என ஆரம்பித்து நடந்த அனைத்தையும் சொல்லிவிட்டேன். ஏன் அவளிடம் மறைக்காமல் அப்படியே சொன்னேன் என்றும் தெரியவில்லை. நான் சொன்னதைக் கேட்டதும் என்ன பதில் சொல்வது என்றேத் தெரியாமல் சற்றுக் குழம்பிய நித்யா பின் என்னிடம்.. இட்ஸ் ஓ.கே ரவி மனதைக்குழப்பிக் கொள்ளாதே. இப்போதைக்கு இதைப் பற்றிப் பேச எனக்கு நேரமில்லை. நான் என் ஹாஸ்டலுக்குப் போய் குளிச்சிட்டு செமினாருக்குப் ப்ரிப்பேர் பன்னனும். இன்னைக்கு நைட் பேசிக்கலாம்.. நான் இப்பக் கிளம்பறேன். எனக் கிளம்பினாள்.
நான் காலைப் பணி மானவர் 6 மணிக்குதான் வருவார் என்பதால் எழுந்து ஐ.சி.சி.யு வில் அந்த நோயாளி எப்படி இருக்கார் எனப் பார்க்கச் சென்றேன்.
அன்று இரவு என்னதான் நித்யாவிடம் நடந்ததை சொல்லி சாரி கேட்டுவிட்டாலும் அவளைத் தனிமையில் பார்க்க தைரியம் இல்லாமல் தவித்துக் கொண்டிருந்தேன். சரியாக 8 மணிக்கு வந்தவள் ஏன் இன்று செமினாருக்கு வரவில்லை எனக் கேட்டாள். நான் மதியம் தூங்கி விட்டதால் வரமுடியவில்லை என்றேன். வாரத்தில் 2 நாடகள் மதியம் 3 மணிக்கு எங்களில் ஒருவர் எதாவது ஒரு தலைப்பில் செமினார் எடுக்க வேண்டும் அப்போது மற்ற துறை சார்ந்த மானவர்களும் மருதுவர்களும் அங்கு வருவார்கள்.. இது எங்கள் இறுதித் தேர்வுக்கு மிகவும் பயனுள்ளதாக இருப்பதாலும் எங்களுக்கு படிப்பில் ஏற்படும் சந்தேகங்களைத் தீர்த்துக் கொள்ள நல்ல வாய்ப்பாக இருப்பதாலும் நாங்கள் அனைவரும் தவராமல் கலந்துக் கொள்ளுவோம். இது வரையில் நான் எடுத்த செமினாருக்கு நித்யாவும் அவளது செமினாருக்கு நானும் எங்களால் இயன்ற அளவு உதவி செய்து வந்திருக்கிறோம். இது தான் முதல் முறை நான் இல்லாமல் அவள் தனியாக சமாளித்தது.
“ரவி நேற்றய நிகழ்ச்சிக்கும் நீ வராததிற்கும் சம்மந்தம் இல்லையே..”எனத் தயக்கத்துடன் கேட்டாள்.
“நித்து என்னால உறுதியா இல்லைன்னு சொல்ல முடியல.. என் எண்ணங்கள் தப்பா.. ஒரு ஆன் ஒரு பெண்ணால் ஈர்க்கப் படுவது மணித இயல்புதானே.. இது நாள் வரை எனக்கு இந்த மாதிரி எண்ணம் தோன்றியது இல்லை ஆனால் உன் மீது எனக்கிருக்கும் ஈர்ப்பை நேற்றுதான் உணர்ந்திருகிறேனோ என்னவோ தெரியல.. ஆரம்பத்தில் எனக்குத் தயக்கமா இருந்தது.. ஆனால் இப்ப நான் தெளிவாக இருக்கிறேன்.. யெஸ்.. நான் உன்னைக் காதலிக்கிறேன்.. எனதுக் காதல் மிக மிக இயல்பானது.. எந்த எதிர் பார்ப்பும் இல்லாதது..உன்னை நன்குப் புறிந்துக் கொண்டப் பிறகு வந்திருக்கு. எனக்கு என்னவோ நீ தான் எனக்கு எல்லா விதத்திலும் பொருத்தமானவள் எனத் தோண்றுகிறது. ஆனால் நீ கட்டாயம் என் லவ் வை ஏற்றுக் கொள்ளனும்னு இல்லை..பட் என் காதல் தவறு என் நீ நினத்தால் அதற்கான காரணத்தைச் சொல்ல வேண்டும்.. அப்புறம் எனக்கு 1 வாரம் டைம் தரவேண்டும்.. என்னை நான் மாற்றிக் கொள்ள.. அதன் பிறகு நாம் நன்பர்களாக இருக்கலாம் ” என்றேன்.
அதற்கு அவள், ” ரவி இந்த மாதிரிப் பேச இப்ப என்ன அவசியம் வந்திருக்கு.. எனக்கு நம் தொழில் முக்கியம். நான் கட்டாயமாகக் காசுக்காகப் படிக்கவில்லை. மருத்துவத் துறையில் எவ்வளவோ சாதிக்க வேண்டியுள்ளது.. இப்ப என்னால் காதல் பற்றி நினக்க முடியாது.. நம்மில் யாருக்கு முதலில் கல்யானப் பேச்சு வருகிறதோ அப்ப மற்றொருவரைக் கலந்து முடிவெடுப்போம். இருவருக்கும் சம்மதமென்றால் பன்னிக்கொள்வோம் இல்லாவிட்டால் யாருடம் அமைகிறதோ அவங்களை கல்யானம் செய்துக் கொண்டு ·பிரன்ட்ஸாகவே இருந்து விடுவோம்” என்றாள்..
“நோ நித்தி இந்த மாதிரியெல்லாம் கால்குலேட் பன்னி வருவது இல்லைக் காதல்.. உனக்கு வேண்டுமென்றால் கொஞ்சம் டைம் எடுத்துக்கோ.. யோசிச்சு எனக்கு உன் முடிவை அடுத்த வாரம் சொல்லு” என்றேன்.
என் பேச்சில் கோபப் பட்டவளாக நித்யா, “என்ன நீ எதுக்கெடுத்தாலும் டைம் எடுத்துக்கிட்டு யோசின்னு சொல்லுற.. அப்ப 1 வாரத்தில் இதில் உள்ள நன்மை தீமை களை யோசிச்சு நன்மை அதிகமென்றால் யெஸ் என்றும் தீமை அதிகமென்றால் நோ என்றும் சொல்ல இது என்ன பிசினஸா.. லவ்.. ஆராய்ச்சி செய்து முடிவெடுக்க வியாபாரமில்லை. இந்த நேரத்தில் எனக்கு காதலைவிட படிப்பே முக்கியம். வாழ்க்கையில் என் லட்சிய்த்தை எட்ட எனக்கு ஒரு பேக் கிரவுண்ட் வேண்டும் அடிப்படைக் கல்வி வேண்டும்..இது காதலுக்கான தருணமில்லை இதுதான் என் தயக்கம்.. அதுக்காக உன்னைப் பிடிக்கலை, காதலிக்கவில்லை என நான் சொல்ல வரல்ல.. எனக்கும் உன்னப் பிடிச்சிருக்கு என் மனதளவல் காதலிக்கிறேன்.. ஆனால் உன்னை மாதிரி உடனே காதலை ப்ரப்போஸ் செய்ய முடியாது.. அது என்னோட அன்றாட வாழ்க்கையைப் பாதிக்கும். என்னோட கோல அடைவதில் ஒரு தடையாகவேக் கூட இருக்கும்” என்றாள்.
நான் அதற்கு ” தேங்க்ஸ் நித்யா.. இப்பக் கோபத்திலாவது உன் மனசச் சொன்னியே.. இதுப் போதும் நீ என்னைக் காதலிக்கிறங்கிற உண்மை மட்டும் போதும்.. இனிமேல் நான் 10 வருடம் வேண்டுமென்றாலும் காத்திருப்பேன். ஆனால் கல்யானமென்றால் அது உன்கூட மட்டும் தான் நீயும் எனக்கு இதேப் போல ஒரு உறுதித் தரணும். அந்த நம்பிக்கைப் போதும் எவ்வளவு நாள் வேனும்னாலும் காத்திருப்பேன். நித்தி நம்ம காதல்னால நம் லட்சியம் தடைப் படாது.. இன்றைய செமினார எடுத்துக்க.. இதுவே நாம் 2 பேரும் சேர்ந்து தயார் செய்திருந்தால் இன்னும் உனக்கு எவ்வளது ஈசியா இருந்திருக்கும். இன்னும் நல்லா ப்ரசண்ட் செய்திருக்கலாலில்லையா.. நாம் 2 பேருமே ஒரே துறையில் இருக்கோம் ஒருத்தருக்கு ஒருவர் பக்க பலமா இருக்கலாமே” என்றேன்.
“ரவி .. எப்படியோ என் மனதின் ஆசைய வெளியே சொல்ல வச்சுட்ட.. ஓ.கே நானும் காதலுடன் காத்திருக்கத் தயார். 6 வருடமாகக் காத்திருந்தவளுக்கு இன்னும் கொஞ்ச நாள் முடியாமலாப் போகும்” என்றாள் . அவள் 6 வருடம் என்றதும் என்ன 6 வருடமா என்றேன். ” ஆமாம் ரவி நீ எம்.எம்.சி ல் எம்.பி.பி.எஸ் சேர்ந்தப் போது என் வீட்டிற்கு வந்தாயே அப்பவே காதல் உறுவாகிடுச்சு ஆனால் அதை வெளிப்படுத்த அது சந்தர்ப்பம் இல்லை என்பதால் நான் இத்தனை நாள் எனக்குள்ளே அடைக் காத்திருந்தேன்” என்றாள்.
அதைக் கேட்டதும் உணர்ச்சி வசப் பட்ட நிலையில் அவளைக் கட்டி அவள் கண்ணங்களிலும் கண்களிலும் முத்தமிட்டேன். ” நித்தி நான் இவ்வள்வு அதிர்ஸ்டசாலியா..என்னை இவ்வள்வு நாள் மனதில் காதலித்தாயா.. தேங்க்ஸ்.. நீ என்னைத் தப்பா எடுத்துக்கிட்டாலும் சரி எனக்கு தினம் ஒரு முறையாவது உன் கிஸ் வேனும் ஒரே ஒரு கிஸ் ஆனால் தினம் வேனும் அப்பத்தான் என்னால அடுத்த நாள் காலை உயிருடன் எழ முடியும்” என்று சொல்லி அவள் உதடுகளைக் கவ்வினேன்.
