கணேஷ் இங்கே வா. உனக்கு ஒரு நுணுக்கத்தை கற்றுத் தருகிறேன். நான் டேப்பை எப்படி பிடித்திருக்கிறேன் என்பதை பார்த்து தெரிந்து கொள்” என்று அவனை அருகே அழைத்தார். இப்போது ராஜின் விரல் என் மார்பின் அடிப்பாகத்தில் ஜாக்கெட்டின் மேல் அழுத்திக் கொண்டிருந்தது. அவரின் விரல் அழுத்தம் எனக்குள் ஒரு மாதிரி உணர்வுகளை ஏற்படுத்தியது. கணேஷ் நெருங்கி வந்து டேப்பை பார்ப்பதற்கு பதில் என் முலைகளையே குறுகுறுப்பாக பார்த்தான்.
டைலர் ராஜ் அவனுக்கு விவரித்தார். “இப்படித்தான் அளவு எடுக்கனும். ஆனா மேடம் ரொம்ப லூசான ப்ளவுஸ் போட்டிருக்காங்க. இப்படி அளவு எடுத்தா சரியாகாது, அதனால” என்று சொல்லிவிட்டு என் இரு முலைகளுக்கு அடியிலும் தன் ஒரு விரலை விட்டு முலையை கொஞ்சமாக உயர்த்தி, அதனடியில் டேப்பை வைத்தார். “இப்படி செய்து நன்றாக டைட் பண்ணிய பிறகு பார்த்தாயா, இப்போது 35.5 இன்ச் தான் இருக்கு” என்றார்.
கணேஷ் நெருங்கி வந்து டேப்பை பார்த்து தலையை ஆட்டி ஆமோதித்துவிட்டு கேட்டான். “மாமா, இவங்க ப்ளவுஸ் லூசா இருக்குன்னு எப்படி கண்டு பிடிச்சீங்க ?” என்றான்.
“பாரு காட்டறேன்” என்று சொல்லி தன் விரலை என் ப்ளவுசிற்கு அடியில் நுழைத்தார். அவரின் ஜில்லென்ற விரல் நேரடியாக என் உடலில் பட்டு என்னை சிலிர்க்க வைத்தது. அவரின் அந்த விரல் என் இடதுபக்க முலையின் அடிப்பகுதியை முட்டி நின்றது. பிறகு தன் விரலை இழுத்து காட்டி, நான் அணிந்திருக்கும் அந்த ப்ளவுஸ் எவ்வளவு லூசாக இருக்கிறது என்பதை கணேசுக்கு விவரித்தார். நான் ராஜை இப்படி செய்து காட்டுவதற்கு அனுமதித்து இருக்கக் கூடாது.
ரெண்டு ஆம்பளைங்க முன்னாடி மாராப்பு இல்லாம நிற்கிறேன். அதிலும் டைலரின் விரல் பட்டதில் என் முலைக்காம்பு விடைத்துக் கொள்ள ஆரம்பித்து விட்டது. ராஜ் அத்துடன் நிற்காமல் தன் விரல்களை ஜாக்கெட்டுக்கு அடியே அங்குமிங்கும் தேய்த்தார். எனக்கு புல்லரித்தது. முடிகள் சிலிர்த்துக் கொண்டன. ராஜின் முகத்தில் எந்த மாற்றமும் இல்லை. அவர் கருமமே கண்ணாக இருந்தார். அவர் பலமுறை என் மார்புக்கு மத்தியில் டேப்பை மாற்றி மாற்றி வைத்தார். பலமுறை அவரின் விரல்கள் என் ஜாக்கெட்டிற்குள் விடைத்துக் கொண்டிருந்த காம்புகளை இடித்துச் சென்றது. ராஜின் கவனமெல்லாம் தன் வேலையிலேயே இருந்தது.
“மாமா ஒரு தடவை நான் அளவு எடுக்கட்டுமா ?” என்று கணேஷ் கேட்டான். ராஜ் அவனுக்கு சம்மதமாக தலையை ஆட்டிவிட்டு டேப்பை அவன் கையில் கொடுத்தார். “விமலா மேடத்தோட பின்னாடி போய்க்கோ கணேஷ். டேப்பை முன்பக்கம் அவங்க ப்ளவுசின் நடுவிலே வைத்துக் கொண்டு பின்னால் முதுகின் நடுவில் வைத்து அளவை குறித்துக் கொள், அதுதான் ப்ளவுசின் கப் சைஸ்” என்றார். ப்ளவுசின் நடுப்பக்கம் என்று சாமர்த்தியமாக கூறினார். அந்த பகுதியை மார்புகள், முலைகள் என்றோ அல்லது அந்த அர்த்தத்தில் வேறு எந்த சொல்லையோ உபயோகிக்காமல் தவிர்த்தார்.
பட்டிக்காட்டான் மிட்டாய் கடையை பார்த்தது போல கணேஷ் என் முலைகளை விழுங்கி விடுவது போல பார்த்துக் கொண்டு என்னை நெருங்கி வந்தான். என் முதுகுப்பக்கமாக சென்று டைலர் ராஜ் கூறியது போலவே இன்ச் டேப்பை என் மார்பை சுற்றி போட்டான். ராஜ் என் சைடு பக்கத்தில் நின்று கொண்டு அவன் சரியாக செய்கிறானா என்பதை கவனித்தார்.
கணேஷ் ஜக்கில் ப்ரிஜ் தண்ணி எடுத்து வந்திருக்கிறான். டேப்பை பிடித்த அவன் விரல்கள் என் ஜாக்கெட்டில் பட்டவுடன் அவன் கையின் குளிர்ச்சி என் ஜாக்கெட்டையும் துளைத்துக் கொண்டு தண்டுவடத்தை தாக்கியது. என் உடம்பு நடுங்கியது. கணேஷ் அந்த டேப்பை மேலும் கீழும் நகர்த்தி, இப்போது சரியாக விடைத்திருந்த என் மார்பு காம்புகளின் மேல் வைத்தான். நான் கையை தலைக்கு மேலே தூக்கியபடியே இதையெல்லாம் கவனித்துக் கொண்டிருந்தேன். கணேஷ் என் முன்பக்கமாக வந்து டேப் சரியாக என் மார்பை சுற்றி இருக்கிறதா என்று கவனித்தான். அவன் தன் முகத்தை இன்னும் நெருக்கமாக கொண்டு வந்து என் அக்குளின் வியர்வை வாடையை உறிஞ்சிக் கொண்டான். பாடி ஸ்பிரேயும், என் வியர்வையும் கலவையாக இருந்த அந்த வாடை அவனுக்கு பிடித்து விட்டது போலும். மறுமுறையும் மூக்கை உறிஞ்சி இழுத்தான். நான் மெல்ல நெளிந்தேன்.
இந்த நிலையில் ராஜ் என்னை நெருங்கி வந்து “இன்னும் நல்லா டைட் பண்னு கணேஷ்.” என்று கூறினார். கணேஷ் டேப்பை இன்னும் இறுக்க.. என் முலைகள் ஏறத்தாழ பிதுங்க துவங்கியிருந்தது. ராஜ் டேப்பிற்கு அடியில் விரல் வைத்தார். “கொஞ்சம் லூஸ் விடுடா” என்று சொல்லி அங்கே விரலை அசைத்தார். ராஜின் விரல் சரியாக விரைத்து நின்ற என் முலைக்காம்பின் மேல் இருந்தது. அவரின் விரல் பட்டதில் அது ஜாக்கெட்டுக்குள் இன்னும் துருத்திக் கொண்டது. நான் ஏதும் செய்ய இயலாதவளாக என் கண்களை இறுக்க மூடிக் கொண்டேன். என்னை வெட்கம் பிடுங்கித் தின்றது. நான் என்னிலையை இழந்தேன். என் வாயிலிருந்து வார்த்தைகள் வரவில்லை எப்படியோ கஷ்டப்பட்டு,
“கொஞ்சம் சீக்கிரமா முடிக்கிறீங்களா ?” என்றேன். டைலர் ராஜிடமிருந்து அவரின் ட்ரேட் மார்க் புன்னகையுடன் கூலாக “ரிலாக்ஸா இருங்க மேடம். உங்க ப்ளவுஸ் பக்காவா தைக்கறதுக்குத்தான் அளவுகளை சரியா எடுத்துக்கிட்டு இருக்கோம்” என்று சொல்லியபடி கணேஷிடமிருந்து டேப்பை வாங்கிக் கொண்டார். மறுதடவை தானே என் மார்பு அளவு எடுத்து அதை குறித்துக் கொண்டார்.
“இவன் கத்துக்குட்டிங்க. அதான் என்னதான் இவன் சரியாக அளவு எடுத்திருந்தாலும் நானும் ஒரு தடவை அது சரிதானான்னு செக் பண்ணிக்கிட்டேன்” என்றார். அவர் எந்த விகல்பமும் இல்லாமல் என் கண்களை பார்த்து பேசினார். அவர் எந்த அளவு தொழிலில் சுத்தம் என்பதை இது எனக்கு உணர்த்தியது. என்னதான் அவர் என்னிடம் மிக கண்ணியமாக நடந்து கொண்டாலும், அவரின் விரல்கள் என் முலைக்காம்பில் நாலைந்து முறை உரசியதில் என் அடிவாரத்தில் ஊறல் எடுத்து விட்டிருந்தது.
“ஹா மேடம். உங்க சைஸிற்கே ஒரு பேக்லெஸ் ப்ளவுஸ் மாடல் ஒன்று என்னிடம் இருக்கிறது. நீங்க அதை போட்டுப் பார்த்தால், ஷேப்பும் சைசும் சரியாக இருக்கிறதா என்பதை நாம் தெரிந்து கொள்ளலாம். டேய் கணேஷ் அதை எடுத்திட்டு வாடா” என்று கணேஷை அனுப்பினார்.கணேஷ் அந்த மாடல் ப்ளவுசை கொண்டு வந்தான். அதை வாங்கி ராஜ் என்னிடம் கொடுத்தார். அது அழகான சில்க் துணியில் தைக்கப்பட்டிருந்தது. முதுகுப்பக்கம் ஓப்பன் வைத்து பல லேஸ் கயிறுகள் வைத்து தைக்கப்பட்டிருந்தது. எனக்கும் இந்த யோசனை சரியாகப்பட்டது. புது ப்ளவுசை தைப்பதற்கு முன் இந்த மாடலை போட்டுப் பார்த்து விட்டால், அது எப்படி இருக்கும், அதன் சாதக பாதகங்கள் என்ன ? என்று தெரிந்து விடும். பின்பு பயமில்லாமல் புதிய ப்ளவுஸ் தைத்துக் கொள்ளலாம். எனவே நான் அந்த மாடல் ப்ளவுசை போட்டு பார்த்துக் கொள்ளலாம் என்று முடிவு செய்தேன்.
“மேடம் ட்ரையல் ரூம் இங்கே இருக்கு” என்று சொல்லி ராஜ் உடை மாற்றும் அறையை காட்டினார். நான் அந்த சிறிய அறைக்குள் சென்றேன். அந்த அறையில் ஏதோ மராமத்து பணிகள் நடக்கிறது போல. தரையெல்லாம் மணலுடன் தண்ணீரும் கலந்து அசுத்தமாக இருந்தது. அந்த அறையின் மூன்று பக்கங்களிலும் ஆளுயர கண்ணாடி பதிக்கப்பட்டிருந்தது. ராஜ் “இதுலே உங்களின் முப்பரிமாணத்தையும் பார்த்துக்கலாம்” என்று சொல்லி விட்டு கிளம்பியவர், ஏதோ நினைத்து விட்டு என்னை பார்த்து திரும்பினார். “சொல்ல மறந்துட்டேனே. பிராவையும் கழட்டிட்டு ப்ளவுசை போட்டுப் பாருங்க. அப்பத்தான் நமக்கு சரியான அளவான்னு தெரிஞ்சிக்க முடியும். அப்புறம் தரையில சிமெண்ட் கலவை போட்டது, அதனாலே தரை ஈரமா இருக்கும் ஜாக்கிரதை” என்று சொல்லிவிட்டு சென்றார்.
நான் அறைக்கதவை சாத்தி தாளிட்டேன். என் முந்தானையை எடுத்தேன். அதை தரையில் போட முடியாதே. எனவே அதை சுற்றி என் இடுப்பில் சொருகிக் கொண்டேன். அடுத்து ஜாக்கெட் ஊக்குகளை நீக்கி ஜாக்கெட்டை கழட்டினேன். அதை தொங்கவிட எந்தவித ஆணியோ, ஹேங்கரோ எதுவுமே அங்கே இருக்கவில்லை. ஜாக்கெட்டை எங்கே வைப்பது என்று தெரியாமல் விழித்தேன். என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் கதவை லேசாக திறந்து தலையை வெளியே நீட்டி பார்த்தேன். யாரையும் காணவில்லை. எனக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. சில விநாடிகளில் கணேஷ் அந்தப்பக்கமாக வந்தான். நான் அறைக்குள் இருநது தலையை நீட்டிக் கொண்டிருப்பதை பார்த்து என் அருகில் வந்தான்.
“என்ன வேண்டும் மேடம், ஏதாவது பிரச்சனையா ?” என்று கேட்டான்.
ஜாக்கெட்டை மாட்டி வைக்க ஹேங்கர் இல்லை என்ற விஷயத்தை அவனிடம் கூறினேன். அதற்கு அவன் காலையில்தான் கார்பெண்டர் சின்ன ரிப்பேர் வேலைகளுக்காக அங்கிருந்த ஹேங்கரை கழட்டி சென்று விடடதாக கூறினான்.
“நீங்க அதை என்கிட்ட கொடுங்க மேடம். நான் அதை பக்கத்து அறையில் உள்ள கப்போர்டில் தொங்க விடுகிறேன். நீங்கள் கேட்கும்போது எடுத்து தருகிறேன்” என்றான். ஜாக்கெட்டை கழட்டி அவனிடம் கொடுக்க எனக்கு தயக்கமாக இருந்தது. இருந்தாலும் இப்போது எனக்கு வேறு வழியில்லை. கணேஷ் மீண்டும் கூறினான் “யோசிக்காம கொடுங்க மேடம். பக்கத்து ரூமில்தான் வைக்கிறேன். எந்த பிரச்சனையும் இல்லை” என்று கையை நீட்டினான். நான் மிகுந்த தயக்கத்துடன் என் ஜாக்கெட்டை அவனிடம் கொடுத்தேன். அவன் அதை வாங்கிக் கொண்ட பிறகும் அங்கேயே நின்றிருந்தான். நான் அவனை என்ன? என்பது போல பார்த்தேன்.
அவன் “உங்க பிராவையும் கொடுங்க மேடம்” என்றான். அவன் இப்படி கேட்டது எனக்கு கூச்சமாக இருந்தது. பதினெட்டு வயசுப் பையன் என்னிடம் என் பிராவை கழட்டி கொடுக்கச் சொல்லி கையை நீட்டிக் கொண்டிருக்கிறான். ஆனால் எனக்கு வேறு வழியில்லை. பிராவை இங்கே எங்கேயும் வைக்க முடியாது. தண்ணியில் விழுந்தால் பாழாகிவிடும். நீண்ட சிந்தனைக்கு பிறகு பிராவையும் கழட்டி அவனிடம் கொடுத்து விடுவது என்று முடிவு செய்தேன். “ஒரு நிமிஷம் இருப்பா” என்று சொல்லி அறைக் கதவை சாத்தினேன். பிராவை கழட்டி கையில் வைத்துக் கொண்டேன். முந்தானையை எடுத்து மார்பின் மேல் மூடிக் கொண்டு கதவை லேசாக திறந்தேன்.
இப்போது கணேஷ் கதவுக்கருகே இன்னும் நெருக்கமாக வந்து நிற்பது போல தோன்றியது. “இந்தாப்பா” என்று நான் என் கையை வெளியே நீட்டி அவனிடம் என் பிராவை கொடுத்தேன். கணேஷ் பிராவை வாங்கினான் ஆனால் அவன் பார்வையெல்லாம் எனக்கு பின்னாலிருந்த கண்ணாடியில் பதிந்திருந்தது. கண்ணடியில் பிரதிபலிக்கும் என் முலைகளின் பக்கவட்டு தோற்றம் அவனுக்கு நன்றாக தெரிந்திருக்கும். என் கொங்கைகளின் அரைகுறை தரிசனம் கண்டு அவன் முகம் பிரகாசமானது. மகிழ்ச்சியாக என் பிராவையும் வாங்கிக் கொண்டு அவன் கிளம்பினான். நான் வேகமாக அறைக்கதவை சாத்தினேன்.
நான் என்முந்தானையை எடுத்து உடலை இரண்டு முறை சுற்றி, அதன் முனையை கொசுவத்திற்குள் சொருகினேன். அந்த மாடல் ஜாக்கெட்டை எடுத்து போட்டுக் கொள்ள முற்பட்டேன். அந்த ப்ளவுசிற்குள் கைகளை நுழைத்துக் கொண்டேன். ஆனால் பின்னால் இருக்கும் கயிறுகளை என் இருகைகளை கொண்டு மட்டும் முடிச்சு போட முடியவில்லை. அதை பின்னாலிருந்து கட்டிவிட இன்னொரு நபரின் உதவி தேவைப்பட்டது. என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் நின்றபோது அறைக்கதவு தட்டப்பட்டது. அது டைலர் ராஜ்.
“மேடம் உங்களுக்கு பிரச்சனை ஒன்றும் இல்லையே ?” என்று கேட்டார்.
