அப்போ சென்னைக்கு வந்த புதுசு. ஐடி கம்பெனியில வேலைக்கு சேர்ந்த சந்தோஷத்துல சென்னையை சுற்றி பார்க்க ஆசை பட்டபோது தான் நம்ப தமிழ்நாடு டூரிசத்தை பத்தி நெட்ல பாத்துட்டு அங்கே ஒரு நாள் சென்னையை சுத்தி பாக்க புக் பண்ணேன். பிளான் படி என்னோட லீவ் அன்னைக்கு அதிகாலையில் தமிழ்நாடு சுற்றுலா துறை அலுவலக வாசலில் நின்ற டூரிஸ்ட் பஸ்ஸில் ஏறினேன். அன்னைக்கு அவ்வளவா கூட்டம் இல்ல. சில நார்த் இந்தியன் குடும்பங்கள் இருந்தார்கள். சில வயதான தம்பதிகள் அவ்வளவு தான்.
அப்போது தனியாக ஒரு பெண் எனக்கு முன் சீட்டில் அமர்ந்து இருந்தாள். வயது 25 க்குள்ள தான் இருக்கும். பஸ் சென்னை சிட்டியை வலம் வந்து ஒவ்வொரு ஸ்பாட்டாக நின்று எங்களுக்கு சுற்றி காண்பித்து கொண்டிருந்தார்கள். அப்போ நானும் சென்னை ரசித்து கொண்டே வந்தேன். அப்போது சிட்டி டூர் புரோகிராம் பற்றியும், சிட்டி மேப் கைடையும் எங்களுக்கு இலவசமாக கொடுத்திருந்தார்கள். நான் அதை புரட்டி கொண்டே வரும்போது தான் எனக்கு முன்னாள் அமர்ந்து இருந்த பெண் திரும்பி என்னிடம்,
சென்னையில் சில இடங்களை பற்றி கேட்டாள். நான் அவளிடம் நானும் ஊருக்கு புதுசு என்பதால் “சாரிங்க தெரியாது” என்றேன். பிறகு அவளும் சிரித்து கொண்டே “ஓகே நோ பிராப்ளம் சாரி டு டிஸ்டர்ப் யூ” என்றாள். பிறகு லஞ்சுக்கு தமிழ்நாடு ஹோட்டலில் எங்களுக்கு ஏற்பாடு செய்து இருந்தார்கள். அப்போது என் அருகே அந்த பெண் வந்து அமர்ந்தாள். அப்போது தான் நாங்கள் அறிமுகம் ஆகி கொண்டோம்.
அவள் ஹாய் நான் திவ்யா என்று சொல்லி பெண் நாகர்கோவில் பக்கம் ஏதோ ஒரு ஊரைச்சொல்லி என்னுடைய கம்பெனியில் வேலைக்கு வந்திருப்பதை சொன்னாள். கம்பெனி அருகே லேடிஸ் ஒரு வீடு எடுத்து தங்கியிருப்பதாக சொன்னாள். நானும் ஹாய் நான் மதன் என்று சொல்லி மதுரை ஜில்லாவில் என் ஊரைச் சொல்லி அறிமுகம் ஆகி கொண்டேன்.
ஆனால் ஒரே கம்பெனி என்றாலும் அவள் வேறு அலுவலக கிளையில் வேறொரு பிராஜெட்டில் சேர்ந்திருந்தாள். பிறகு கம்பெனி வேலை, குடும்ப வாழ்க்கை பற்றி நிறைய பேசி நண்பர்களானோம். இருவரும் ஒரே கம்பெனி என்பதாலும் கம்பெனி பற்றிய தகவல்களை பரிமாறி கொண்டால் சந்தோஷம் பொங்க கொஞ்சம் நெருக்கம் ஆனோம்.
ஆனால் இருவருக்கும் சிட்டியை சுற்றி பார்க்கும் ஆசை இருப்பதை அறிந்து கொண்டேன். பிறகு அப்போது அவள் விசாரித்த சென்னை ஏரியாவை அவளோடு சேர்ந்து மேப்பில் தேடிக் கொடுத்தேன். மதியத்துக்கு பிறகு எங்களை அறியாமல் நாங்கள் சிட்டி டூரில் ஜோடியாக சுற்ற ஆரம்பித்தோம். ஆனால் 6 மணிக்கு மீண்டும் டூரிஸம் அலுவலகத்திற்கு திரும்ப வேண்டி நிலையில் சென்னை சிட்டி டிராஃபிக்கில் மட்டி கொண்டு அன்று இரவு 8 மணிக்கு மேல் தான் டூர் முடிந்து திரும்பினோம். பிறகு நான் திவ்யாவை வீட்டிற்கு அனுப்ப அங்கிருந்த ஒரு டாக்ஸியில் அவளை வீட்டுக்கு வழியனுப்பும் போது அவள்,
“மதன் நீங்க தப்பா நினைக்கலேனா என் கூட ரூம் வரைக்கும் வர முடியுமா? லேட் ஆகிடுச்சு கொஞ்சம் நெர்வஸா இருக்கு. சிட்டில ரூட் வேற தெரியாது” என்று சொல்ல நான் உடனே மறுக்காமல் அவளோடு துணைக்கு டாக்ஸியில் சென்றேன்.
ஆனால் சிட்டிக்கு அவுட்டரில் போகும்போது டாக்ஸி ரிப்பேர் ஆகி நின்றுவிட்டது. இருவரும் டென்ஷன் ஆனாலும் டிரைவர் பொறுமையாக இருக்க சொல்லிவிட்டு அங்கு கிராஸ் ஆகி போன அவள் ஏரியா பஸ்ஸை நிறுத்தி எங்களை ஏற்றிவிட்டு, “டாக்ஸி பணம் வேண்டாம். தொந்திரவுக்கு மன்னித்து கொள்ளுங்கள்” என்று சொல்லி அனுப்பினார். ஆனாலும் நான் அதுவரை வந்த தூரத்திற்கு அவரிடம் 200 ரூபாய் கொடுத்து விட்டு, பிறகு இருவரும் பிறகு பஸ்ஸில் ஏறினோம்.
ஆனால் இறங்கும் ஸ்டாப் அவளுக்கு தெரியாது என்பதால், அவள் சொன்ன லேண்ட் மார்க்கை வைத்து கண்டக்டரிடம் கேட்டேன். அவர் அங்கே நிற்காது, அந்த இடம் டிப்போவுக்கு பின் பக்கம் தான் நடந்தே போயிடலாம் என்று சொல்ல கடைசி ஸ்டாப்பில் போய் இறங்கிய போது இரவு 10 மணியை தாண்டிவிட்டது. எனக்கு அந்த பெண்ணை பாதுகாப்பாக வீட்டில் விடுவதை விட மீண்டும் நான் என் ஏரியாவுக்கு அந்த நேரத்தில் திரும்பும் நிலையை நினைத்த போது பயம் தொற்றி கொண்டது. காரணம் எனக்கும் சென்னை புதுசு தானே. எந்த பஸ்ஸில் ஏறவேண்டும், இறங்கவேண்டும் இந்த நேரத்தில் பஸ் இருக்குமா என்றெல்லாம் கூட தெரியாது.
பிறகு டிப்போவில் இருந்து அவள் பிளாட்டிற்கு வழிகேட்டு நடந்தே சென்றோம். இரவு 10.30 மணியை தாண்டிவிட்டதால், திவ்யாவும் என் நிலையை புரிந்து கொண்டு அவள் ரூமில் தங்கிவிட்டு காலையில் போக சொன்னாள். எனக்கும் அதை விட வேறு வழிதெரியாததால் அவள் பிளாட்டில் தங்க முடிவு செய்தேன். தனியாக இருந்தாலும் அந்த சிங்கிள் பெட்ரூம் பிளாட்டை மிக நீட்டாக வைத்து இருந்தாள். அவளை பாராட்டி விட்டு ஹாலுக்கு வந்து டிவி பார்க்க ஆரம்பித்தேன். அப்போது திவ்யா எனக்கு லுங்கி, டவலை எடுத்து கொடுத்து கட்டி கொள்ள கொடுத்தாள்.
நான் அவளை நிமிர்ந்து பார்த்து எப்படி லுங்கி, டவல் என்று கேட்டபோது ஏன் கேர்ள்ஸ் லுங்கி, டவல் போடக்கூடாதா? நான் வீட்ல இருக்கும்போது லுங்கி, டவல் தான் கட்டுவேன் என்றாள். நான் குழம்பினாலும் ஒரு வேளை வீட்டில் ஆம்பிளை பிள்ளை போல் செல்லமாக வளர்த்து இருப்பார்கள் போல, வீட்டில் அப்பா, அல்லது அண்ணன் தம்பிகள் லுங்கியை எடுத்து கட்டி கொண்டு பிறகு அதுவே பழக்கமாகி இருக்கலாம் என்று நினைத்து கொண்டேன்.
ஆனாலும் மார்க்கமான பெண்ணாக திவ்யாவை பற்றி யோசித்து கொண்டே பாத்ரூமுக்குள் சென்ற போது அங்கே ஆண்களின் ஜட்டி, சேவிங் க்ரீம், ஜட்டி கூட இருந்தது. நான் ஒரு கணம் ஷாக் ஆகினாலும் குழம்பியபடியே ஷவரில் ஒரு குளியலை போட்டுவிட்டு பிரெஷ்ஷாக ஹாலுக்கு வந்த போது அங்கே ஹாலில் ஷார்ட்ஸ், டாப்ஸோடு திவ்வா செம செக்ஸியாக நின்று இருந்தாள். நான் லுங்கியை மட்டும் கட்ட கொண்டு டவலை தோளில் போர்த்தியபடி தலையை துவட்டியபடி வந்தேன். பிறகு க்ரீன் டீ போட்டு கொடுத்தாள். இருவரும் டீயை ருசித்து கொண்டே ஹாலில் மியூசிக் சேனலில் டூயட் சாங்கை பார்த்து கொண்டிருந்தோம்.
அப்போது திவ்யாவை நோட்டமிட்டேன். என்னடா எல்லா இருக்கவேண்டிய இடத்துல ஒழுங்கா தானே இருக்கு. முலைகள் நல்ல தூக்கலா பளிச்சுனு கண்ணை பறிக்கும். அப்புறம் உடம்பு ஸ்டிரக்சர், நடை உடை பாவனையில் கூட பெரிய மாற்றம் ஒண்ணு இல்லையே. முழுமையான பெண்ணைப்போல தானே இருக்கா. எப்படி இவளுக்கு இப்படி ஆண்கள் பொருளை பயன்படுத்துற ஆசை வந்துச்சு என்று திவ்யாவின் முலையை பார்த்து கொண்டே என் மூளையை கசக்கினாலும் எனக்கும் எதுவும் பிடிபடவில்லை. பிறகு பொறுமை இழந்து நானே திவ்யாவிடம் கேட்டேன்.
அப்போது அவள், “கண்டிப்பா காலையில போகும்போது சொல்றேன். இப்போ சொன்னா அதுல எந்த த்ரிலும் இல்ல. வாப்பா படுக்கலாம் செம டயர்டா இருக்கு” என்று அங்கிருந்த சிங்கிள் பெட்ரூமுக்குள் என்னை படுக்க கூப்பிட்டாள்.
நான் கொஞ்சம் தயங்கிய படி “இல்ல நான் ஹால்லயே படுத்துகிறேன். நீ பெட்ல படு” என்றேன். அப்போது அவள் தனியா படுக்கதுக்கா உன்னை கஷ்டபட்டு தள்ளிகிட்டு வந்திருக்கேன். கம்பெனி கொடுக்கத்தானே. நானே கூப்பிடுறேன். உனக்கு என்ன டியர் கமான்” என்று சொல்லி என்னை ரூமுக்குள் அழைத்து சென்று கதவை சாத்தினாள்.
பழம் நழுவி வாய்ல விழும்போது துப்பவா முடியும்? நானும் மூட் ஏற திவ்யாவை அணைத்து கிஸ் அடித்து அவள் டாஸ்ஸை உறுவி விட்டு முலை பழத்தை பிழிந்து சப்பி உறிந்தேன். அவள் வயசுக்கு மீறி முலைகள் விம்மி பெருத்து தொங்கி கிடந்தது.
“டெக்கினாலும் பெரிய ஐட்டமா இருப்பா போலயே, இதுல சென்னைக்கு புதுசு வேற, இனிமே பாய் பிரண்டிஸ், பப், டேட்டிங்லாம் தெரிஞ்சுகிட்டு இவ சென்னையை ஒரு கலக்கு கலக்கத்தான் போறா” என்று நினைத்து கொண்டு அவள் இழுத்த இழுப்புக்கெல்லாம் கம்பெனி கொடுத்தேன். முதல் ரவுண்டில் அவள் தான் என்னை அம்மணமாக்கி சுன்னியை உருவி விட்டு சப்பி ஊம்பி புடைக்கவைத்து, என் மேலே ஏறி செம போடு போட்டாள். அப்போது அவள் குண்டிகள் குலுங்க நான் அவளை இருக்கி அணைத்து கொண்டு செம கம்பெனி கொடுத்தேன். அடி தூள் என்பது போல் ஆடி அடங்கி என் சுன்னியையும் அடக்கி அவள் புண்டைக்குள் பீய்ச்ச விட்டு தான் ஓய்ந்தாள்.
பிறகு அடுத்த ரவுண்டில் நான் ஆளுமையோடு ஓத்து அவள் புண்டையை கிழித்தேன். பிறகு களைப்பில் உறங்கிபோனேன். மறு நாள் காலையில் கண்விழித்தபோது அவள் குளித்துவிட்டு டிபனே ரெடி பண்ணியிருந்தாள். நானும் குளித்து விட்டு அவளோடு டிபன் சாப்பிட்டு விட்டு, வெளியே கிளம்பும்போது அவளிடம் அந்த ஆண் லுங்கி, டவல், ஜட்டி மேட்டரை பற்றி கேட்டபோது,
அதுவா ஊர்ல காலேஜ் படிக்கும்போது ஒரு பையனை லவ் பண்ணேன். ரெண்டு பேரும் டீப் லவ்ல செம ஜாலியா இருந்தோம். ஆனா அந்த பையன் என்னை விட தாழ்ந்த ஜாதினால, எங்க வீட்ல செம எதிர்ப்பு. அப்புறம் ரெண்டு பேரும் ஊரை விட்ட எஸ்கேப் ஆகும்போது வீட்ல தெரிஞ்சு, எங்களை சுத்தி வளைச்சு பிடிச்சுட்டாங்க. அந்த பையனையும் என் முன்னாடியே வெட்டி கொன்னுட்டாங்க. அப்புறம் அந்த கேஸ்ல அப்பா, அண்ணன் சொந்தபந்தம் ஜெயிலுக்கு போன பின்னாடி நான் குடும்பத்தை விட்டு பிரிஞ்சு ஒரு தோழி மூலமா சென்னை வேலைக்கு வந்துட்டேன். ஆனா என் முன்னாடி இறந்த அந்த பையனை மறக்க முடியல. அடிக்கடி அவன் கூட பேசுற மாதிரி, என் கூட வாழ்ற மாதிரி கனவுல வந்து ரொம்ப டிஸ்டர்ப் ஆகிட்டேன்.
அப்புறம் கேரளால ஒரு சாமியார் அவனோட நினைப்பை போக்குறதுக்கு பூஜையெல்லாம் பண்ணி அவனோட நினைப்பை என்கிட்டே இருந்து பிரிச்சாரு. அவரு தான் அவனுக்கு பிடிச்ச சில பொருட்களை கூடவே டெய்லி பாக்குற மாதிரி வச்சுக்கோ. கொஞ்ச நாள்ல அவன் ஆத்மா சாந்தி அடைஞ்சிடும். அப்புறம் அவன் உன்னை எதுவும் பண்ண மாட்டான். நான் சொல்ற வரைக்கும் அவன் பயன்படுத்துற பொருள் உன் கண்ணு முன்னாடியே இருக்கட்டும்னு சொன்னார்.
அது தான் நீ பாத்ரூம்ல பாத்த ஆம்பளை ஜட்டி, ஷேவிங் க்ரீம் எல்லாம். நேத்து நைட் கூட அவன் ஆசையா கட்டிக்கிற லுங்கிய உன்னை கட்டசொல்லி தானே உன்கூட என்ஜாய் பண்ணேன். அப்போ கூட அவன் தான் என்னை என்ஜாய் பண்ணதா ஃபீல் பண்ணேன்” என்றாள்.
அப்போது நான் எதுவும் சொல்லாமல் தலையாட்டி விட்டு அங்கிருந்து வேகமாக நடந்து எஸ்கேப் ஆனேன். அதற்கு பிறகு அவள் பலமுறை போனில் கால் பண்ணி மெசேஜ் பண்ணினாள். மொபைல் நம்பரையே மாத்திவிட்டு நிம்மதியாகிவிட்டேன். ஆனாலும் ஒரே கம்பெனி, வேலை பார்க்கும் கிளை மற்றும் என்னோட பிராஜெக்ட், போஸ்டிங் பற்றி தெரியும் என்பதால் அந்த திவ்யமோகினி எப்போது என்னை தேடி வருவாளோ என்கிற பயத்தோடவே வாழ்கிறேன்.
