ஒரு அழகான பகல் நேரம்.
வேலை விஷயமாக பைக்கில் வெளியூர் வரை சென்றுவிட்டு வீடு திரும்பிக்கொண்டிருக்கையில் மேகம் இருட்ட ஆரம்பித்தது.
பத்து நிமிடத்திற்குள் சடசடவென மழை பிடித்துக்கொள்ள, அந்த நேரத்தில் எனக்கு பைக்கை நிறுத்தி ஒதுங்க கிடைத்த இடம், ஒரு சாதாரண ஓட்டு வீடு.
அந்த வீட்டின் முன்பு ஒரு பந்தல். வீட்டில் அப்போது யாரும் இல்லை. கதவில் பூட்டு தொங்கியது.
பந்தலின் கீழ் பைக்கை நிறுத்திவிட்டு நான் வாசற்படி ஓரமாக இருந்த திண்ணை மீது சாய்ந்து நின்றேன்.
காற்றுடன் மழை வலுப்பெற, என் மொபைல், பணம் எல்லாம் எடுத்து பேண்ட் பாக்கெட்டில் வைத்தேன்.
அப்போதுதான் அந்த வீட்டை நோக்கி ஒரு இளம்பெண், மழையில் நனைந்தபடி தபதபவென ஓடிவந்தாள். ஒல்லிப்பிச்சானாக இருந்த அவள் முகத்தை மூடியபடி, தலையில் புடவைத் தலைப்பால் முக்காடு போட்டிருந்தாள்.
அவள் முகம்தான் தெரியவில்லையே தவிற, மழையில் நனைந்த அவள் உடம்பு முழுவதையும் என்னால் பார்க்க முடிந்தது..!!
அவள் வயது அனுமானமாக ஒரு முப்பதை தாண்டலாம் என்று தோண்றியது. தோற்றம் சற்று உயரமாக இருக்க, ஆள் கொஞ்சம் கருப்பாகத்தான் இருந்தாள்.
அவள் கழுத்தில் ஒரு மஞ்சள் தாலிக்கயிறு மட்டும் இருந்தது. ஒல்லியான அவள் உடம்பில்.. ஜாக்கெட் சிக்கென கவ்வியிருக்க.. அவள் முலைகள் குட்டியாக அல்லது வற்றிப்போனதாக தெரிந்தது.
ஒட்டிய வயிறு. இடையும் அவள் உடம்புக்கேற்றபடியே மெலிந்திருந்தது.
புடவையை கணுக்காலுக்கு மேல் தூக்கி இடுப்பில் சொருகியிருந்தாள்.
நரம்பு தெரியும் அவள் கால்களில் செழுமை இல்லை..!! காலில் ஒரு சாதா லப்பர் செருப்பு அணிந்திருந்தாள்..!!
அவள் முகத்தை பார்க்க முடியாவிட்டாலும், அவள் பெரிய அழகி இல்லையென்றாலும், அவள் உடம்பை பார்த்த எனக்கு, அவள் மீது.. ஆசை வந்தது..!!
அவள் நேராக என் பக்கத்தில் வந்து நின்று இடுப்பில் இருந்து சாவியை
எடுத்து நான் நின்றிருந்த வீட்டின் கதவில் தொங்கிய பூட்டை திறக்க, அப்போதுதான் அவள் அந்த வீட்டின் சொந்தக்காரி என்பதை உணர்ந்து, நான் சிறிது தள்ளி நின்றேன்.
நான் மழையில் நனையும்படி ஒதுங்கி நின்றதைப் பார்த்து, “பரவால்ல.. நனையாம நின்னுக்குங்க..” என சொல்லி, கதவை திறந்து உள்ளே போனாள்.
நான் வீட்டுக்குள் திரும்பி கூட பார்க்கவில்லை. வாசல் திண்ணையுடன் ஒட்டி, ஓட்டிலிருந்து வழியும் மழை நீரில் நனையாதபடி நின்றேன்.
கொஞ்ச நேரம் கழித்து புடவைக்கு மேல் மார்பில் போட்ட ஈரத்துண்டுடன் கதவு பக்கத்தில் வந்து நின்றாள் அந்த பெண். ஆம் அவள், புடவை மாற்றியிருந்தாள்..!!
அவள் முகத்தை நான் ஒரு பார்வை பார்த்துவிட்டு சட்டென திரும்பிக் கொண்டேன்.
சதைப்பிடிப்பில்லாத அவள் முகத்தை எங்கோ பார்த்தது போல எனக்குள் ஒரு உணர்வு தோண்ற, மீண்டும் ஒரு முறை அவள் முகத்தைப் பார்த்தேன்.
பார்த்த முகம்தான் ஆனால் எங்கே என்றுதான் தெரியவில்லை..!!
உள்ளூர் சம்பந்தப்பட்ட ஆட்களை, எங்காவது ஒரு கடைத்தெருவில் கூட
பார்த்திருக்கலாம் என்று தோன்றியது.
சிறிது நேரம் கழித்து, எனக்கு பின்னால் இருந்து அவள் குரல் கேட்டது.
“சேகரா நீங்க..?” என்றதும் சட்டென என்னுள் ஒரு மலைப்பு.
“என் பெயர் சொல்லிக் கேட்கக்கூடிய இவள், நிச்சயமாக தெரிந்தவளாகத்தான் இருக்கும்..!!” என நினைத்துக்கொண்டேன். அவள் பக்கம் திரும்பினேன்.
“ஆமா, என்னை உங்களுக்கு தெரியுமா..?” என்றேன்.
“ஓ.. தெரியும்..!!” சிரித்தாள்.
சிரித்தபோது அவள் பல் வரிசை கொஞ்சம் மாறியிருப்பது தெரிந்தது.
“எப்படி..?” அவள் முகத்தை நான் உற்றுப் பார்த்த படி கேட்டேன்.
அவள் சிரித்த கண்களுடன் “என்னை தெரியலியா..?” என கேட்டாள்.
சின்ன நெற்றி. சின்ன கண்கள். சற்று நீண்ட மூக்கு. அதில் ஒற்றை மூக்குத்தி. மெலிந்த உதடுகள்.
“யார் இவள்..?” என்று யோசித்தபடியே, “இல்ல.. சரியா ஞாபகம் இல்ல..!! உங்க பேரு..?” என்று கேட்டேன்.
“கனகா..!!” என்றாள்.
“எந்த கனகா..? ம்ம்.. ஞாபகம் வரலையே..!!” என்றேன் யோசித்தபடி.
“கனகாங்க.. இன்னும் என்னை ஞாபகம் வல்லயா..?”
“இல்லயே..? எப்படி பழக்கம்..?”
“நாம ஒரே ஸ்கூல்லதான் படிச்சோம்..!!” என்றாள்.
“எந்த கிளாஸ்ல..?”
“சிக்ஸ்த் டூ டென்த்.. இன்னும் ஞாபகம் வல்லயா..?” என அவள் கேட்க, சட்டென அவள் என் நினைவடுக்கில் வந்து உட்கார்ந்தாள்.
“ஓ..!! கனகா..? கமலாவோட தங்கச்சி..?” என்றேன் முகமலர்ச்யோடு.
“அப்பா.. இப்பவாவது ஞாபகம் வந்துச்சே என்னை..!! சுத்தமாவே மறந்திட்டீங்களோன்னு நெனச்சேன்..!!” என்றபடி சிரித்தாள்.
“ஸாரி கனகா..!! எப்ப பாத்தது..!! ஆமா.. அப்ப நீ.. இப்படி இல்லையே..?”
“அப்ப எனக்கு கல்யாணம் ஆகல.. அதனால அப்படி இருந்தேன்..!! இப்ப கல்யாணமாகி, ரெண்டு குழந்தை பெத்து இப்படி இருக்கேன்..!!” என கிண்டலாக சொன்னாள்.
“இல்ல.. இல்ல.. அப்ப நீ கொஞ்சம் செழிப்பாதானே இருந்த. இப்பதான் ரொம்ப லீனா இருக்க..!!”
“இல்ல.. நான் ரொம்ப நாளா இப்படிதான் இருக்கேன்..!!”
“ஆனா நான் பாத்தப்ப.. நீ வயசுப்புள்ள..!! அதனால அப்படி தோனுதோ என்னவோ..?” என்றேன்.
அவள், “ஓஓ.. ஆமா..!!” சிரித்தாள். அப்படியே, “கல்யாணமாகிருச்சா..?” என்று என்னைப் பற்றிக் கேட்டாள்.
“ஏழரை கழுதை வயசாகுது.. இன்னும் ஆகாமலா இருக்குமா..?” என்றேன்.
“எத்தனை கொழந்தைங்க..?”
“ரெண்டு பசங்க..!! உனக்கு..?”
“ஒரு பொண்ணு ஒரு பையன். உங்க ஊட்டுக்காரம்மா என்ன பண்றாங்க..?”
“ஊட்லதான்.. வேற என்ன பண்ணுவாங்க..? உன் வீட்டுக்காரரு..?”
“டிரைவர்..”
“ஓஓ..”
“லவ் மேரேஜா உங்களுது..?”
“இல்ல.. அரேஞ்சுடுதான்.. உன்னுது..?”
“அரேஞ்சுதான்..!! உள்ள வாங்க.. மழைல.. நனைஞ்சிட்டு பேசிட்டு..”
“இல்ல.. பரவால்ல..”
“ஏன் பயமா..? வாங்க உள்ள.. ரொம்ப வருசம் கழிச்சு பாக்கறோம்.. வாசலோடு நின்னு பேசிட்டு..” என அவள் அழைக்க, நான் அவள் அழைப்பை மறுக்க முடியாமல், உள்ளே போனேன்.
இரண்டு அறைகளை கொண்ட எளிமையான வீடு. சின்ன டி.வி, மிக்ஸி, கிரைண்டர், டேபிள் பேன் எல்லாம் இருந்தது. ஆனால் கரண்ட் இல்லை..!!
கனகா நான் உட்கார ஒரு சேரை எடுத்து போட்டாள்.
“உக்காருங்க..!!” என்றாள்.
நான் உட்கார்ந்தேன்.
“கொஞ்சம் பொறுங்க.. காஃபி வெக்கறேன்..!!”
“பரவால்ல கனகா..!! வேண்டாம்..!!”
“ஏன்.. எங்க வீட்ல எல்லாம் குடிக்க மாட்டிங்களா..?”
“யாரு சொன்னது.? சரி.. வெய்ங்க..!!”
நான் உட்கார்ந்திருந்த இடத்தில் இருந்து பார்த்தால் அடுப்பு நன்றாக தெரிந்தது. அவள் என்னுடன் பேசிக்கொண்டே காஃபி வைத்தாள்.
என் பார்வை அவளது மெலிந்த இடுப்பிலும், சதைப்பிடிப்பில்லாத பின்னழகிலும் பட்டு தெறித்தது. அவளை அப்படி பின்னால் இருந்து பார்க்கும் போது, அவள் மேல் எழும் உடலுறவு ஆசையை என்னால் கட்டுப்படத்தவே முடியவில்லை..!!
எங்கள் இருண்டு பேரை தவிற யாருமற்ற இந்த சூழலில், அவளை அப்படியே கட்டிப்பிடித்து கசக்கி விடலாமா என்று தோன்றியது. ஆனால் சுயமரியாதை என்னை தடுத்து ஆட்கொண்டதில், என் எண்ணத்தை நான் மறைத்து அவளுடன் பேச வேண்டியதாக இருந்தது.
அவள், “இப்போ எங்க இருங்கீங்க..?” என்று விசாரிக்க, நான் எனது ஊர் பேர் சொன்னேன்.
அவள் “அங்க எங்க சொந்தக்காரங்க இருக்காங்க..!!” என்று பேசியபடியே, காஃபி கலந்து கொண்டுவந்து என்னிடம் கொடுத்தபோதுதான் அந்த நிகழ்வு நடந்தது..!!
எதிர்பாராத விதமாக அவள் கையில் இருந்த காஃபி டம்ளர், நான் வாங்கும் நேரம் பார்த்து நழுவிவிட, மொத்த காபியும் என் சட்டையில் கொட்டி என்னை நாசம் செய்தது..!!
அவள் கொடுப்பதில் நழுவ விட்டாளா..? இல்லை நான் வாங்குவதில் தவற
