என் அழகிய அண்ணியை குனிய வைத்து குண்டியில் குத்தினேன்

 

இடம்: தேனி மாவட்டத்தில் ஒரு ஊர். நேரம்: மாலை 5 மணி. டீக்கடை ஒன்றில் பாட்டு ஒன்று சத்தமாய் ஒலித்துக் கொண்டு இருந்தது.

“மதினி….மதினி மச்சான் இல்லையா இப்ப வீட்டுல
கொழுந்தா கொழுந்தா எதுக்கு கேக்குற….எதுவும் வேணுமா?”

“நான் ராத்திரியில் தனியாக வரலாமா?”

“ஏய்..உளறாதே எனக்கு ஒண்ணும் பயமில்லை!”

‘இப்படி எல்லாமா பாட்டு எழுதுறாங்க’ என்று வியந்தபடி வினோத் நடந்தான். டீக்கடைக்கு பக்கத்தில் இருந்த கார்கள் விற்கும் ஷோ ரூமிற்குள் நுழைந்தான். கார் டீலர் வரவேற்பறையில் யாரும் இல்லாததால் நேராய் அடுத்த அறைக்கு வினோத் சென்ற போது உள்ளே இருந்து அவனது அண்ணி ஷோபனாவின் குரல் கேட்டது.

வினோத் யார், அண்ணி யார் என்பதை பார்த்து விடலாம். அண்ணியின் முழுப் பெயர் ஷோபனா நாயர். பிஎஸ்சி படித்தவள். கேரளப் பெண்களுக்கு என்று ஒரு தனி அழகு இருப்பதை யாரும் மறுக்க முடியாது. அந்த அழகை எல்லாம் தன் உடம்பில் அலட்சியமாய் காலில் இருந்து தலை வரை தவழ விட்டு இருப்பவள் தான் ஷோபனா. இவளுக்கு வயது 30. இவளது முன்னழகு மூச்சு வாங்க வைக்கும். பின்னழகு ஆளைக் கிறுகிறுக்க வைக்கும். ஒரு அழகி என்பதில் உள்ளுக்குள் ஒரு கர்வம் உண்டு ஷோபனாவுக்கு. மாடலிங் செய்ய நினைத்து அதற்க்காக ப்ராக்டீஸ் எடுத்தவள் கல்யாணம் என்ற மேடையில் ஏறி மாட்டிக் கொண்டவள். கேரளா பிறந்த இடம் என்றாலும் வளர்ந்தது எல்லாம் தமிழ்நாடு என்பதால் தமிழ் நன்றாகவே பேசுவாள்.

வினோத்? வினோத்திற்கு வயது 26 ஆகிறது. இரண்டு மாதங்களாய் இருக்கும் இந்த ஊரும் சூழ்நிலையும் அவனுக்குப் புதுசு. அவனுக்கு ஊர் புதுக்கோட்டைக்குப் பக்கத்தில் சின்னடவுன். Ba படித்து விட்டு வேலை ஏதும் இல்லாமல் ஜாலியாய் சைட் அடித்துக் கொண்டு இருந்தவனை அவனது பெரியப்பா மகன், அண்ணன் பாண்டியன் தான் இந்த ஊருக்கு வரச் சொன்னான். பாண்டியன் என்றால் அந்த ஏரியாவில் நடுங்குவார்கள். வயது 41. பெரிய மீசையும், அதிகாரமும் ஆளை மிரட்டும். இவன் தான் ஷோபனாவின் கணவன். ஜந்து லட்சம் ரூபாய் கந்துவட்டி கேசில் மாட்டிக்கொண்ட ஷோபனாவின் அப்பாவை பாண்டியன் காப்பாற்றினான். எல்லாம் காரியமாகத்தான். அதற்கு பதிலாய் ஷோபனாவைக் கட்டி வைக்கச் சொன்ன போது வேறு வழியில்லாமல் அந்தக் கல்யாணம் நடந்தது.

பாண்டியனுக்கு ஏற்கனவே ஒரு திருமணம் நடந்து ஒரு குழந்தை இருந்ததாகவும் அதை மறைத்து தான் இந்தக் கல்யாணம் நடந்தது என்று ஷோபனாவுக்குத் தெரியவர வெறித்தனமான கோபம் வந்து பிறந்த வீட்டுக்குப் போனாள். அவள் அம்மா தான் சமாதானம் செய்தாள். ‘அந்தப் பெண் இப்போது எங்கே என்றே தெரியவில்லை. உனக்குப் பிரச்சனை இருக்காது. இந்த கல்யாணமே வேண்டாம் என்றால் ஜந்து லட்சத்தையும், வட்டியையும் கொடு என்று கேட்டாலும் கேட்பார்கள்…உன் தங்கை காவ்யா வேறு டில்லியில் படித்துக் கொண்டு இருக்கிறாள். அதற்கும் பணம் தேவைப்படுகிறது’ என்று சமாதானம் சொல்லி அனுப்பினாள். அதற்குப் பின் தாம்பத்தியதற்கு சம்மதித்து ஒரு முறை கருதரித்து, அபார்ஷன் ஆகி விட்டது. திருமணம் முடிந்து மூன்று வருடங்கள் ஓடிவிட்டன.

வினோத் இந்த ஊருக்கு வந்தது பாண்டியன் மேற்பார்வையில் போலிஸ் பரீட்சைக்கு தயார் செய்து படித்து பாஸாகத்தான். ஜந்தடி 10 அங்குல உயரத்தில் மீடியமான உடல்வாகு. ‘காக்க காக்க’ சூர்யா போல உடம்பை ஏற்ற வேண்டும் என்று நினைத்து கொண்டு இருக்கிறான். எப்படியும் சப்-இன்ஸ்பெக்டர் தேர்வுக்கு வினோத்தைத் தயார் செய்து தன் பக்கம் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்பது பாண்டியனின் ப்ளான். அதற்கும் ஒரு காரணம் உண்டு. பாண்டியனுக்கு ஒரு பெரிய லாட்ஜ் இருந்து லாபமாய் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. அப்படி இருந்த போதுதான் ஷோபனாவின் அப்பாவுக்கு உள்ள கடனை அடைக்க முடிந்தது. ஷோபனாவை கல்யாணம் செய்த பின்பு லாட்ஜில் ஒரு கொலை நடந்து விட, போலிஸ் கேஸ் அது இது என்று வாழ்க்கை பீஸ் போட்ட பீட்ஸாவாகிப் போனது. கேஸ் இன்னும் நடக்கிறது. லாட்ஜும் முன்பு போல் பணத்தை வாரிக் கொட்டவில்லை. ஷோபனா வேலைக்குப் போவது இது ஒரு காரணம். குடும்பத்தில் ஒரு ஆள் போலிஸில் இருந்தால் இது போல் கோர்ட் கேஸ் என்றால் உதவியாய் இருக்கும் என பாண்டியனுக்கு தோன்றியதால் வினோத் இவர்கள் வீட்டில் தங்கி இருக்கிறான்.

கார் விற்கும் அந்த டீலர் ஆபிஸில் வினோத் கேட்ட அண்ணியின் கொஞ்சல் குரல் தான் இது:

“ம்ம்ம்ம்…வாவ்…..வாட் எ ஸ்வீட் எஸ்பீர்யன்ஸ்…..ஜ லவ் திஸ்……” என்று சொல்லி விட்டு கல கல வென கண்ணாடி ஜாடிக்குள் முத்துக்களை கொட்டும் சிரிப்புச் சத்தம் கேட்டது. அது ஷோபனாவின் சிரிப்பு தான். வினோத் சற்று குழம்பிப் போனான். கதவைத் தட்டலாமா என்று நினைத்ததும் “..ம்ம்ம்ம்..சூப்பர்..யெஸ்….இன்னும் கொஞ்சம் ஸ்பீடைக் கூட்ட முடியுமா?…கமான்…ஊ…ஊ……..யா ” மீண்டும் அண்ணி ஷோபனாவின் விநோதமான குரல்….அவனைத் தடுத்தது.

“..என்ன ஒரு சுகம்?….அய்யோ நிறுத்தாதிங்க…. வானத்தில பறக்கிற மாதிரியே இருக்கே…..ம்ம்ம்” என்று கொஞ்சலான அவள் குரல் கேட்டதும் வினோத் நிதானமின்றி மெதுவாய் கதவைத் தட்டினான். உள்ளே இருந்து ஒரு ஆண் வெளியே வந்து பார்த்து “கார் விளம்பரத்துக்கு ஆடியோ ரிகர்சல் போய்க்கிட்டு இருக்கு. இன்னும் டென் மினிட்ஸ்ல முடிஞ்சிடும்” என்றதும் அவனுக்கு விஷயம் புரிந்தது. இங்கு சேல்ஸ் டிபார்மண்ட்டில் தான் ஷோபனாவுக்கு வேலை.

ரிசப்ஷன் ஏரியாவுக்கு மீண்டும் வினோத் வந்த போது அங்கே ஷோபனாவின் தோழி அம்பிகா இருந்தாள். அவளைப் பார்த்ததும் ‘இவள் நாம் வரும் போது இல்லையே’ என்று நினைத்தாலும், கடலை போடலாம் என்ற குஷியோடு ‘ஹலோ ஆண்ட்டி’ என்றான். கையில் ஒரு வாரப் பத்திரிக்கையை புரட்டிக் கொண்டிருந்தவள் இவனைப் பார்த்து சிரித்தாள். நெருங்கியதும் பெர்ப்யூம் மணம் ஆளைத் தூக்கியது. அம்பிகாவுக்கு வயது 39. கணவருக்கு வெளிநாட்டில் வேலை. 15 வயதில் ஒரே ஒரு பையன் இருக்கிறான். அம்பிகாவுக்கு வினோத் மேல் ஒரு கண் உண்டு! தனியாய் இருக்கும் போது ‘என்னை எப்படா படுக்கையில் தள்ளப் போற?’ என்பது போல் தான் பார்ப்பாள். அம்பிகா கொஞ்சம் வெயிட் போட்டிருந்தாலும் சொர்ணமால்யா போல் கவர்ச்சி பிரதேசங்களை அளவுக்கு அதிகமாய் வைத்திருந்தாள்.

“டெய்லி ஒரு பாட்டில் பெர்ப்யூம் காலி பன்ணுவீங்க போல தெரியுதே?” என்று கேட்டு புன்னகைத்தான். அவள் “நான் சம்பாதிக்கிறேன்.. வாங்குறேன்….. நீயா பே பண்ணுற? உன்னை எத்தனை தடவை சொல்லி இருக்கேன்…ஆண்ட்டின்னு கூப்பிடாதேன்னு…” என்று போலி சண்டைக்கு வந்தாள்.

“அண்ணியைப் பார்க்க வந்தேன். உள்ளே ஏதோ ரிகர்சல் போகுதுன்னாங்க.. வெளியே இருந்து கேட்டால் வேறு ஏதோ நடக்குதோன்னு நினைச்சேன்”

“அப்படியா….என்ன நடக்குதுன்னு நினைச்சே?…”

“இல்லை….அது…வந்து..ஏதோ …புதுக்கார் விளம்பரம் போல தான் இருந்துச்சு” “நீ என்ன நினைச்சேன்னு நான் சொல்லவா?” என்றபடியே அவள் தோளில் கை வைத்து ஒரு பார்வை பார்த்தாள். வினோத் நெளிந்தான். “என்ன நினைச்சேன்?” என்று வினி வெட்கப்பட அவள் அவன் வெட்கத்தை ரசித்தபடி கல கலவென சிரித்தாள்.

“இப்படி விளம்பரம் செய்தால் தான் ஜனங்களுக்கு பிடிக்குது. கொஞ்சம் டபுள் மீனிங் மாதிரி இருந்திச்சா?….” என்று சொல்லிவிட்டு காமப் பார்வையை அவன் மேல் தூது விட்டாள். வினோத்துக்கு என்ன சொல்வது என தெரியவில்லை. வெட்கப்பட்டுக் கொண்டே சிரித்தபடி தலையாட்டினான். அம்பிகாவும் தலையைச் சாய்த்து சிரித்தவள் பேச்சை மாற்றினாள்.

“பாண்டியன் சாருக்கு எப்படி இருக்கு இப்ப?” பாண்டியன் ஒரு ஓல் மன்னன். தன் லாட்ஜில் வேலை செய்யும் மேனேஜரின் இளம் மனைவியுடன் கள்ளத்தொடர்பு வைத்திருக்கிறான். அப்படி ஒரு இரவு ஜாலியாய் இருக்கும் போது அவள் மாமன்காரன் வீட்டுக்கதவை தட்டி விட்டதால் பின்பக்கம் சுவர் ஏறி குதித்து வருகையில் கீழே விழுந்து காலை உடைத்துக் கொண்டான். கள்ள ஓழ் போடப் போய் காலை உடைத்துக் கொண்டதை வெளியே யாரிடம் சொல்ல முடியும்? அதனால் தான் மற்றவர்களிடம் படியில் கால் வழுக்கி அடிபட்டு உருண்டு விழுந்து விட்டதாக பொய் சொல்லி வைத்திருக்கிறான். அதைத்தான் விசாரித்தாள் அம்பிகா.

“அண்ணனுக்கு பரவாயில்லை. கம்பை யூஸ் பண்ணி நடக்கிறாரு. இன்னும் மூணு மாசத்திலே சரியாகிடும்னு டாக்டர்ஸ் சொல்லியிருக்காங்க” என்றான்.

“பாவம் ஷோபனா” என்றாள் அம்பிகா.

“ஆமாம். அண்ணிக்கு வீட்லயும் வேலை, இங்கேயும் வேலை” என்று வினோத் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போது ஷோபனா வருவது தெரிந்ததும் வினோத் அவளைப் பார்த்தான். சுத்தமான கருப்பில் நீளமான கூந்தலை காற்றில் நீந்த விட்டிருந்தாள். நடிகை ஷோபனாவையும், அந்நியன் படம் சதாவையும் கலந்து செய்த கலவையாய் இருந்தாள். மஞ்சள் நிற சேலையில் ‘கேட்வாக்’ செய்து வரும் அழகு அசரவைப்பதாய் இருந்தது. அவள் கையில் இருந்த வாக்மேனையும், இயர்போன் வயரையும் சுருட்டி ஹேண்ட்பேக்கில் வைக்கும் போது சற்றே தெரிந்த இடுப்பும், அதன் வளைவும் கொஞ்சம் மேடிட்ட வயிற்றை மறைத்த சேலைச் சொருகலும் கார் வாங்க வருபவர்களை கண்டிப்பாய் வசீகரம் செய்யும். இடுப்பில் கொஞ்சம் சதை போட்டிருந்தது, அவள் ஜந்தடி ஆறு அங்குல உயரத்துக்கு கூடுதல் கவர்ச்சியாய் இருந்தது. ‘சே..எப்படி இருக்கா இவ?..இப்படி ஒரு வைப் கிடைத்தால்..நான் அவளை வேலைக்கே அனுப்ப மாட்டேன்…..படுக்கையில் தள்ளி….ம்ம்’ மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டான்.

‘ஞான் லேட்டோ” என்றபடி அவள் வர, இருவரும் அம்பிகாவுக்கு பை சொல்லிவிட்டு கிளம்பினார்கள். வினோத் பக்கத்தில் இருக்கும் லைப்ரரிக்கு அடிக்கடி பேப்பர் படிக்க வருவான். கொஞ்சம் ஷாப்பிங் வேலை இருந்ததால் அவனை இங்கே வரச் சொல்லி இருந்தாள். இருவரும் சாலையில் நடந்து கொண்டே பேச ஆரம்பித்தார்கள். ரோட்டில் நடப்பவர்கள் கண்கள் தன் உடம்பில் இடுப்பிலும், மார்பிலும் விழுவதை ஷோபனா கவனித்தாள். இளமையான குத்திட்டு நிற்கும் 36 சைஸ் மார்பு என்றால் நிறைய பார்வை ஓட்டுக்கள் விழத்தானே செய்யும். இது அவளுக்கு பழகிப் போன ஒன்று. தோளில் தொங்கும் ஹேண்ட்பேக்கை அட்ஜஸ்ட் செய்தபடியே,

“வினி….அம்பிகாவிடம் கவனமாய் பறையனும். அவளைப் பற்றி நல்ல விதமான பேச்சு இல்லை..உனக்குப் படிக்கிற வேலை இருக்கு. கவனம் படிப்பில் தான் இருக்க வேண்டும். மனதை அலைய விட்டால் படிக்க முடியாது….ம் மனசிலாச்சா?”

“சரி அண்ணி…என்ன பேசுறாங்க அம்பிகா ஆண்டியைப் பற்றி”

“ஹஸ்பண்ட் ஊரில் இல்லை…வேற என்ன பேசுவாங்க…உனக்குத் தெரியாதா?” என்று சொல்லிவிட்டு “சீக்கிரம் வா…பக்கத்தில தான் மார்கெட் இருக்கு….காயெல்லாம் வாங்கணும்”

“போன வாரம் நீங்க பண்ணிய நேந்திரப் பழ குழம்பு சூப்பர்….அது மீண்டும் பண்ணுங்க அண்ணி” என்றதும் ஷோபனாவுக்கு சந்தோசமாய் இருந்தது. பாண்டியனோ, மாமாவோ அத்தையோ யாருமே வீட்டில் அவள் சமையலை பற்றி புகழ்ந்து சொல்லவேயில்லை.

“ஜயோடா….ஜஸா” என்றபடி நீளமான தலைமுடியைச் சரிசெய்யும் போது அவனைப் பார்த்தவள் ‘இவனது ஹேர்ஸ்டைல் நல்லாயிருக்கே’ என்று நினைத்தாள். பாண்டியனின் சம்மர் கட்டிங்கை விட அலை போல சரிந்து செல்லும் ஸ்டைல் வெரி நைஸ் என நினைத்தாள். காட்டன் ஷர்ட்,பேண்டில் எளிமையாய் இருந்தான். இந்த இரண்டு மாதமாய் வினியைப் பார்த்தால் அவளுக்கு அவளது காலேஜ்-மேட் மதன் ஞாபகம் வந்து விடும். வினியின் சிரிப்பு, நடை எல்லாம் மதன் போல. மதன் மேல் இவளுக்கு அதிகமாய் ஆசை இருந்தாலும் அதை அவனிடம் சொல்லியதில்லை. ஒரு தலைப் பட்சமாகவே அது தொடராமல் போன கதை.
…..தலையைக் கோதியபடி வினி கேட்டான். “என்ன அண்ணி அப்படிப் பார்க்குறீங்க..’ஜஸ் வைக்கலை. நிஜம் தான். மாடலிங் பண்ணிக்கிட்டு இருந்த நீங்க இப்ப சமையல் மூலமா மத்தவங்களை டிசைன் பண்ண ஆரம்பிச்சிட்டிங்க போல. அண்ணனோட பெரிய தொப்பைக்கு எனக்கு இப்ப காரணம் தெரிஞ்சு போச்சு..”

“ஏய்….என் புருசன் தொப்பை கேசுன்னு என்கிட்டயே நைஸா சொல்லுறியா?…..இரு இரு அவர்ட சொல்லுறேன்..”

“தமிழ்நாட்டு போலிஸ் எல்லோருக்குமே நீங்க தான் சமைச்சு போடுறீங்களா” என்று அப்பாவியாய் கேட்டதும் அவள் சிரிக்க ஆரம்பித்தாள். “போலிஸ் டிபார்மண்ட்டையே கேலி செய்யுறியா?..எல்லோருக்குமா தொப்பை இருக்கு…ம்ம்ம்” என்று அவன் கையில் செல்லமாய் குத்தினாள். அவள் கை வளையல்கள் குலுங்கி ‘ஜல் ஜல்’ என்றது. அவனது கை, வெயிட்-லிப்டிங் செய்வதால் இறுகிப் போய் இருந்தது ஷோபனாவுக்கு தெரிந்தது. “உன் பைசப்ஸ் நல்லா இறுகிப் போய் இருக்கே வினி..”

“சும்மாவா?…60 கிலோ வெயிட்டை தினம் நூறு தரம் ஏத்தி ஏத்தி இறக்கினா…..எப்படி இருக்கும்?” வியந்து போனாள் ஷோபனா.

“நானும் மாடலிங் விட்டுட்டு கல்யாணம் ஆனதும் இதெல்லாம் விட்டுட்டேன். கொஞ்சம் வெயிட் போட்டுச்சு..”

வினி தயக்கத்துடன் “நீங்க இப்படி இருக்குறது தான் அழகா இருக்கு அண்ணி.. எனக்கு ஒல்லியான பெண்கள்னாலே அலர்ஜி. நயந்தாரா மாதிரி பெண்கள் கொஞ்சம் வெயிட் போட்டால் தானே அழகு….” என்று அவள் அழகு என்பதைச் சொல்லவும்,

“ஜஸ் வைச்சது போதும் வினி” என்று ஷோபா சொன்னாலும் அவன் பேசுவதை இன்னும் கேட்கலாம் போல இருந்தது. அதற்குள் ஒரு பெரிய கடை வர அங்கே நின்று என்ன வாங்குவது என்று பார்த்தார்கள்.

காய்கறிக் கடையில் ஒரு உருண்டையான பூசணிக்காயை இரண்டாய் வெட்டி குப்புறப்போட்டு வைத்து இருந்தார்கள். அதைப் பார்த்து வினோத் ‘ஷோபனாவின் சேலைக்குள் அவள் குண்டி இப்படித்தானே இருக்கும் என்று அதையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

“என்ன வினி அதையே பார்க்குற…பூசணி வேணுமோ…கேரளா ஸ்டைல் மோர்க் குழம்பு செய்யலாம் இதை வைத்து” என்றபடியே குனிந்து அதை அவள் தூக்க முயலும் போது சைடு போஸில் அவளது 36 சைஸ் மார்பு ஜாக்கெட்டில் கெட்டியான பெரிய மாங்காய் போல தெரிய…”ம்ம்ம்…செய்யலாம்” என்றான். மனம் தப்புடா என்று சொன்ன போது ‘சும்மா பார்க்கத் தானே செய்யுறேன்.’ என்று சமாதானப் படுத்தினான். “இதோ இருக்கு நேந்திரம் பழம்” என்று சொல்லியபடி அவள் எடுக்க சில பழங்கள் மிகவும் கனிந்து போய் இருந்தது. பலாச்சுளை இருப்பதை பார்த்து ‘உனக்குப் பலாச்சுளை பிடிக்குமா வினி’ என்று கேட்க, அண்ணி ஏதோ இரட்டை அர்த்தமாய் பேசுவது போல் தெரிகிறதே என்று யோசித்த வினோத் ‘பலாச்சுளை சுவைப்பது என்றால் ஞான் லோகத்தையை மறக்கும்” என்று சொல்ல அதையும் வாங்கினாள். ஷோபனா எதுவும் சந்தேகப்படவில்லை. மற்ற சில ஜட்டங்களும் வாங்கி விட்டு கிளம்பும் போது மழை ஒரேயடியாய் பிடித்துக் கொண்டது. கையில் வாங்கிய பொருட்கள் இருக்க, டக் என்று ஆட்டோ எதுவும் கிடைக்காமல் இருவரும் நன்றாய் நனைந்து விட்டார்கள்.

இருவரும் வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்து அனைத்தையும் ஆட்டோவில் இருந்து இறக்கி வைத்தார்கள். வினியின் பெரியம்மா பெரியப்பா இருவரும் உதவி செய்ய கீழே சமையல் அறையில் எல்லாம் வைத்து கொண்டிருந்தார்கள். வினி அவன் பார்வையை அண்ணி மீது செலுத்தினான். ஷோபனாவின் நனைந்த சேலையில் அவளது சேலை மறைக்காத கைகளும், இடுப்பும், கழுத்தும் தண்ணீரில் நனைந்த புது பளிங்குங்கல் போல் பளபளத்தது. உடை மறைத்த இடங்களோ மார்பையும், தொடையையும், புட்டங்களையும் ஒட்டி நனைத்து படம் போட்டுக் காட்டியது. ஈரமான மஞ்சள் ஜாக்கெட்டுக்குள் வெள்ளையான ப்ரா பட்டை உடலை ஒட்டி சதையை கொஞ்சம் பிதுக்கியது கூட தெளிவாய் தெரிந்தது. அவள் அவன் பக்கம் திரும்பும் போது கஷ்டப்பட்டு பார்வையை இடம் மாற்றிக் கொண்டான்.

ஷோபனாவின் அத்தையும் மாமாவும் அவளை ஆடை மாற்றச் சொல்லி அனுப்பிவிட்டு சமையல் அறையில் பொருட்களை வைத்துக் கொண்டு இருந்தார்கள். நனைந்த புடவையுடன் உடலில் இருந்து நீர் சொட்டச் சொட்ட ஷோபனா மாடியில் இருக்கும் அவள் அறைக்குச் செல்ல படியேறினாள். வினோத் கீழே ஹாலில் இருந்து பார்த்த போது, உடலோடு நனைந்து ஒட்டிய சேலையில் அவள் படியேறும் போது அசைந்த சின்ன இடுப்பும், அதற்கு ஏற்ற தாளத்துடன் இடுப்புக்குக் கீழே இருந்த புட்டங்கள் இரண்டும் இடப்பக்கமும் வலப்பக்கமும் அசைந்தது. படியேறுவதால் பருத்த பின்பக்கம் மேலும் கீழும் ஏறி இறங்கியது. தன்னையறியாமல் அதையே கண் இமைக்காமல் பார்த்தான்.

மஞ்சள் நிறச் சேலைக்குள் மழையில் நனைந்த அவள் சூத்து உருண்டு குலுங்கி அதன் முழு சைஸையும் காண்பிக்க, மனம் சிதறிப் போனது. ஏதோ சொல்வதற்காக திரும்பிய ஷோபனா அவன் பார்வை தன் குண்டியில் இருப்பதைக் கண்டு திகைத்துப் போனாள். வினோத் அவளை தர்மசங்கடத்துடன் பார்க்க, அவனை சின்னதாய் முறைத்து விட்டு படியேறிப் போனாள். அவளுக்கும் ஏதோ போல் தோன்ற, மீண்டும் காலேஜ் கிளாஸ்-மேட் மதன் ஞாபகம் வந்தது. படிக்கும் போது அவனை வைத்து அவள் கனவுலகில் மிதப்பதுண்டு. அவளால் இன்னும் அவனை மறக்க முடியவில்லை. வினியைப் பார்த்தால் மதன் ஞாபகம் வந்து ஷோபனாவின் மனதில் ஏதோ ஒருவித பரவசம் ஏற்பட்டது.

மாடியில் இருந்த படுக்கை அறைக்குள் வந்தவள் கதவைப் பூட்டினாள். உள்ளே கணவன் பாண்டியன் படுக்கையில் படுத்தபடி பேப்பர் படித்துக் கொண்டு இருந்தான். உடல் முழுதும் நனைத்தபடி வந்தவளைப் பார்த்ததும் கோபம் வந்தது அவனுக்கு.

“என்னடி…மழையில நனைஞ்சிட்டியா? உடம்பை ஊருக்கெல்லாம் காட்டிட்டே வந்தியா…..அறிவு கெட்டவ..டிரஸ்ஸை மாத்து” என்றதும், ‘கால்ல அடிபட்டு கிடந்தாலும் அதிகாரமும் திமிரும் குறையவில்லையே’ என்று மனதுக்குள் திட்டிக் கொண்டே, ‘ம்ம்…’ என்றபடியே போனாள். பாண்டியனிடம் அவளுக்குப் பிடிக்காதது இந்த அதிகாரமும் எரிச்சல் குணமும் தான்.

வினோத்துக்கு அந்த பெரிய சமையல் அறையின் ஓரமாய் ஒரு மரத்தால் ஆன மேஜையும், சேரும் ஒதுக்கி இருந்தார்கள். இரவு நேரங்களிலும், அதிகாலை நேரங்களிலும் அங்கே தான் படித்துக் கொண்டு இருப்பான். அடுத்த இருந்த பெரிய ஹாலில் டிவி இருப்பதால் அவன் அங்கு பெரும்பாலும் படிப்பதில்லை. ஹாலுக்கு அந்தப் பக்கம் உள்ள ஒரு அறையில் ஷோபனாவின் அத்தையும் மாமாவும் படுக்கும் படுக்கையறை இருக்கிறது. இரவு எட்டு மணி இருக்கும் போது அனைவரும் டின்னரை டிவி பார்த்துக் கொண்டே சாப்பிடுவார்கள். பாண்டியன் இப்போதெல்லாம் மாடியிலேயே டின்னரை முடித்துக் கொள்கிறான்.

ஷோபனா 9மணி இருக்கும் போது மாடியில் இருக்கும் அவள் அறைக்கு போய் விடுவாள் அல்லது அவளும் டிவி பார்ப்பாள். பின்
இரவு 10 அல்லது பத்தரைக்கு மணிக்கு வினிக்கு காபியோ டீயோ தேவை என்றால் எப்போதாவது போட்டுக் கொடுப்பது உண்டு. வினி படித்து முடித்து விட்டு, ஹாலில் படுத்துக் கொள்வான். அன்று சாப்பிட்டு முடித்தவுடன் வினிக்கு படிக்கவே முடியவில்லை. புக்கைத் திறந்தால் அண்ணியின் செக்ஸியான அன்னநடை தான் தெரிந்தது.

இரண்டு பெரிசுகளும் பத்து மணிக்கு படுத்து விட்டார்கள். இவனும் ஹாலில் லைட்டை அணைத்து விட்டுப் படுத்தான். தூக்கமும் வரவில்லை. மேலே மாடியில் ஏதோ சத்தம் வந்தது. ‘சரிதான்..அண்ணி இன்னைக்கு நனைந்து வந்ததைப் பார்த்த அண்ணனுக்கு மூடாகியிருக்கும்’ என்று நினைத்த வினிக்கு தூக்கம் வராமல் எழுந்தான். கூடவே சுண்ணியும் எழுந்து கொண்டது. மாடிப்படி ஏறி சென்று பார்த்த போது உள்ளே லைட் எரிந்தது. சாவித்துவாரம் வழியே எதுவும் தெரியாதபடி பெட் வேறு பக்கம் இருந்தது. வீட்டுக்கு வெளியே பின்பக்கம் வந்தவன், பாண்டியன் அறையின் ஜன்னலில் மேல்கதவு திறந்து இருப்பதைப் பார்த்தான். ஜன்னலுக்கு திரை போட்டிருந்தாலும் நடுவில் கொஞ்சம் இடைவெளி இருந்தது. ஒரே இருட்டாய் இருந்ததால் பக்கத்தில் இருந்த பைப்பைப் பிடித்து கவனமாய் ஏறினான். ஒரு வழியாய் ஜன்னலுக்குப் பக்கத்தில் வந்த போது உள்ளே அறையின் ஓரத்தில் படுக்கை தெரிந்தது. பாண்டியனின் தலை தெரியாமல் மார்பும் தொப்பையும் தெரிந்தது. ஷோபனா சேலை இல்லாமல் வெறும் ஜாக்கெட் பாவாடையுடன் கட்டிலில் முதுகைக் காட்டியபடி உட்கார்ந்திருந்தாள். கட்டிலில் படுத்திருந்த கணவன் பாண்டியனின் கைலிக்குள் அவள் கை இருந்தது.
முந்தானை இல்லாமல் வெறும் ஜாக்கெட்டோடு வரும் பெண்களை மலையாளப் படங்களில் பார்த்திருக்கிறான் வினோத். ஷோபனா அது போல் பகலில் இருப்பதில்லை. ஆனால் படுக்கையறையின் ஓரத்தில் அவன் அண்ணியை அப்படி பார்த்த போது இதயம் தாறுமாறாய் ஓடத் தொடங்கியது. சைடு போஸில் ஒரு முலை ஜாக்கெட்டுக்குள் கச்சிதமாய் பதுங்கி இருந்தது. ஜன்னலில் இருந்த திரைமறைவுக்கு நடுவில் இருந்த இடைவெளியில் கொஞ்சம் தான் பார்க்க முடிந்தது. பெட் அறையின் ஓரமாய் இருந்ததால் அதிகம் பார்க்க முடியவில்லை.

“ஏய்…நல்லா உருவி விடுடி…..”

“லைட்டை ஆப் பண்ணிடவா?” என்று கேட்டு விட்டு அவன் அனுமதிக்கு காத்திராமல் போய் லைட்டை ஆப் பண்ணிவிட்டு இரவு விளக்கை எரிய விட்டாள் ஷோபனா. வினிக்கு உள்ளே நடப்பது ஒன்றும் தெரியவில்லை. சிறிது நேரம் கழித்து மங்கலாய் தெரிந்தது.

“இன்னும் இரண்டு மாசத்துக்கு நான் மேலே ஏறி பண்ண முடியாது. நீ தான் நல்லா தேங்காய் உரிக்கனும்.” என்று உள்ளே இருந்து கேட்டதும் வினிக்கு உள்ளே நடக்கப் போவது புரிந்து விட்டது. பாண்டியனின் கைலியை கழட்டி கால் வழியே உருவினாள் ஷோபனா. அவன் மேல் படுத்து கட்டிப் பிடித்தாள். பாண்டியன் ஒரு கையால் அவள் குண்டியைத் தடவியதும் ஷோபனாவுக்கு வினோத் அதைப் பார்த்தது ஞாபகம் வந்தது. ‘வினி..ஏன் இன்று அப்படிப் பார்த்தான்?’ என நினைக்க அது அவளுக்குள் காமத்தை சூடேற்ற பாண்டியனின் தடித்த மீசைக்குள் மறைந்து போயிருந்த உதட்டைக் கடித்து இழுத்தாள். பாண்டியனுக்கோ இந்த முன் விளையாட்டில் பொறுமை இல்லை. அடுத்த நிமிடமே பாண்டியன் அவளின் தோளைப்பிடித்து கீழே இறக்கினான். ஷோபனாவுக்கு அவனது ஒவ்வொரு அசைவுக்கும் அர்த்தம் தெரியும்.

வெளியே பார்த்துக் கொண்டிருந்த வினிக்கு பேண்டுக்குள் விண் விண் என்று தண்டு நீண்டு கொண்டே போனது. வெளியே நல்ல இருட்டு என்பதால் அவனைப் பார்க்க முடியாது என்ற தைரியத்தில் உள்ளே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான். ஷோபனாவின் தலை இப்போது பாண்டியனின் தொப்பையைத் தாண்டி அதற்கும் கீழே போய் நின்று விட்டது. சில விநாடிகள் கழித்து அவள் தலை மெதுவாய் ஆட ஆரம்பிக்க, பாண்டியனின் முணங்கல் கேட்டது….’அண்ணி…ஊம்புறது மாதிரி தெரியுதே’ என்று நினைத்து வினிக்கு ஆச்சரியம் தாங்கவில்லை.

பாண்டியன் அவள் தலையை தடவிக் கொடுத்துக் கொண்டே ‘ம்ம்..அழுத்தி ஊம்பு….வேகமா..’ என்றான். ஷோபனா சீக்கிரம் வேலை முடிந்தால் சரிதான் என்றபடி செய்தாள். கல்யாணம் ஆன புதிதில் ஷோபனாவுக்கு ஊம்புவதே பிடிக்காது. அவளை சம்மதிக்க வைக்க பாண்டியன் அவள் அந்தரங்கத்தை விடாமல் சுவைப்பான். அவள் தடுத்தாலும் அவன் அவளுக்கு சுவைத்து சுவைத்து இன்பத்தை கொடுத்து திக்கு முக்காட வைத்தான். அதன் பிறகு ஷோபனாவுக்கு புண்டையை நக்கக் கொடுப்பதில் அலாதி இன்பம். மெய்மறந்து அனுபவிப்பாள். அந்த சுகத்துக்காகவே அவனுக்கு ஊம்பி விடுவாள். மாதங்கள் போகப் போக பாண்டியனின் நக்கல் வேலை குறைந்து போய் விட்டது. ஆனால் இவள் ஊம்பல் மட்டும் குறைந்தால் கத்துவான். கோபக்கார கணவனிடம் வாக்குவாதம் செய்ய முடியுமா? என்று பேசாமல் இருந்து விடுவாள் ஷோபனா.

“…குட்டி…போதும்டி…மேலே ஏறு” என்று குரல் கேட்டதும் பரபரப்பானான் வினி. கண்களை நன்றாக விரித்துப் பார்த்தான். உற்றுக் கவனித்ததில் அண்ணி அவள் பாவாடையைக் கழட்டி ஓரமாய் போட்டு விட்டு அவன் மேல் உட்கார்ந்து ஏதோ செய்வது தெரிந்தது. இவனுக்கு அவளின் சைடுப் பக்கம் மட்டும் தெரிந்தது. சற்று அகண்ட தோள்களும், அந்த தோளில் புரண்ட நீண்ட கூந்தலும் ஒரு அழகு தான். கூந்தல் அவள் குண்டி வரை போய் அதை மறைத்திருந்தால் இவனால் சரியாய் பார்க்க முடியவில்லை. தாங்க முடியாத தவிப்புடன் ‘சே’ என்று வெறுப்பாய் மனதுக்குள் சொல்லிக் கொண்டான். ஆனால் அவள் கையை ஊன்றிக் கொண்டு இடுப்பை அசைத்து மேலும் கீழும் இறங்குவது தெரிய வினோத் வியப்பில் மூழ்கினான். சமையல் அறையில் பொறுப்பாய் உட்கார்ந்து தேங்காய் துருவுவதை பார்த்திருக்கிறான். இங்கே என்ன என்றால் அரை நிர்வாணமாய் தேங்காய் உறிக்கிறாள். ‘நம்பவே முடியலையே’ என்று நினைத்தவனுக்கு பேண்ட்டுக்குள் இறுக்கம் கூடியது. பைப்பில் பிடித்த கையும் வலித்தது. ஒரு ஜந்து நிமிடம் கழித்து, ‘உஸ்…’ என்ற சப்தம் கேட்டு, ஷோபனா எழுந்து பாவாடையை எடுத்து கட்டுவது தெரிந்தது. வேலை முடிந்தது போல என மெதுவாய் இறங்கினான். இறங்கியதும் பேண்டின் மேல் கை வைத்து தடியை தடவிக் கொடுத்தான். உடனே கையடித்தால் தான் சரிப்படும் என்று நினைத்து மீண்டும் வீட்டுக்குள் வந்தான். ஹாலுக்கு வந்து சட்டையையும் பேண்டையும் கழட்டிப் போட்டு விட்டு கைலிக்கு மாறினான்.

பாத்ரூமுக்குள் லைட் எரிந்தது. பெரியம்மா அல்லது பெரியப்பா பாத்ரூமை உபயோக்கிறார்கள் என்று ஊகித்தான். அதுவும் நல்லதுக்கு தான். அவர்கள் இதை முடித்து படுத்து விட்டால் நமக்கு பாத்ரூமில் நிம்மதியாய் கையடிக்க நேரம் கிடைக்கும் என்று நினைத்தவன் படுத்தான். பாத்ரூம் கதவு ஒரு வழியாய் திறந்தது. பெரியம்மா அறைக்குள் போய் கதவைச் சாத்தும் வரை பொறுமையாய் இருந்தான். கதவு சாத்தப்படும் சத்தம் கேட்டதும் பாத்ருமுக்குள் சென்று கைலிக்குள் அடங்காமல் துடித்த சுண்ணியை கையால் பிடித்து கசக்கி விட்டான். இன்று என்ன ஆச்சு என்று புரியவில்லை. ஒன்பது இன்ச் நீளம் வரை விறைத்துக் கொண்டு, சுருங்க மாட்டாமல் அடம் பிடித்தது. கையால் தடவி அடக்கப் பார்த்தால் ஜல்லிக் கட்டுக் காளை போல் விடாமல் துள்ளியது. சற்று முன் பார்த்த காட்சி மனதில் ஓட, சுண்ணியை அழுத்தி பிடித்து ஆட்ட சூடாய் நெய் பீச்சியடித்தது. தண்ணீர் ஊற்றி இடத்தை கழுவி விட்டு மீண்டும் ஹாலுக்கு வந்து படுத்தான். தூக்கம் மட்டும் வரவேயில்லை.

வெறும் கைலி மட்டும் கட்டிக் கொண்டு உருண்டு உருண்டு படுக்க தரையில் தடி படும் போது நன்றாய் இருந்தது. தரையில் தடியை வைத்து அழுத்தினான். சுகமாய்தான் இருந்தது. ஷோபனா தேங்காய் உறித்த காட்சி கண்ணுக்குள் ஓடியது. கையை மடக்கி வெறியில் தரையில் குத்தினான். ‘ஜயோ…ஒக்காலி..என்ன ஓல் ஓக்குறா’ என்று மனதுக்குள் புலம்பியபடி, அரைமணி நேரம் இப்படியே ஓட, அவன் தடி தடித்து எழுந்து மீண்டும் உறக்கம் வராமல் தொல்லை செய்தது.

‘ஜயோ….தொல்லை தாங்கலையே…அடங்க மாட்டுதே இது’ என்று சுண்ணியை திட்டிக் கொண்டே மெதுவாய் எழுந்து சமையல் அறைக்குப் போனான். பக்கத்தில் இருந்த மேஜையில் அண்ணியின் கைப்பையும் அதில் இருந்த வாக்மேனும் தெரிந்தது. இங்கே மறந்து வைத்து விட்டாள் போல என்று நினைத்தபடி இயர்போனை காதில் வைத்து வாக்மேனை ஓடவிட்டான். மாலையில் அவன் அவள் ஆபிஸ் போன போது கேட்ட, கார் விளம்பர ரிகர்சல் டயலாக் பதிவாகி இருந்தது. ஷோபனாவின் குரலைக் கேட்டதும் சுண்ணி மீண்டும் குரங்காட்டம் குதித்தது. ஏதாவது செய்தாக வேண்டும் என்று தோன்ற வாக்மேனை கழட்டி ஓரமாய் வைத்து விட்டு பார்த்தவனுக்கு பக்கத்தில் முழுப்பூசணிக்காய் தான் இருந்தது. ‘நல்லவேளையாய் முழுப்பூசணியை வாங்கினாள்’ என நினைத்தான். கிச்சன் லைட்டை போட்டான். நண்பன் ஒருவன் சொன்ன ஜடியா மனதில் தோன்ற, ஒரு கத்தியை எடுத்து பூசணியின் உருண்டையான சதை உள்ள நடுப்பாகத்தில் புண்டை போல ஒரு பிளவை ஏற்படுத்தினான். உள்ளே இருந்த பூசணியின் காயை கத்தியால் சுரண்டி சுரண்டி பெயர்த்து எடுத்தான். உள்ளே சுண்ணி போகும் அளவை விட கொஞ்சம் பெரிய ஓட்டையை தயார் செய்தான். உள்ளே வண்டு எதாவது இருக்கிறதா என பார்த்தான்.

இதே நேரத்தில் மாடியில் பாண்டியன் குறட்டை விட்டு தூங்கிக் கொண்டு இருந்தான். ஷோபனாவுக்கு உறக்கம் வரவில்லை. அவளுக்கு திருப்தியான செக்ஸ் கிடைக்காத வெறுப்பில் புருஷன் மேல் கோபமாய் வந்தது. அவனுக்கு தண்ணி கொட்டியதும் தூங்க வேண்டும். ‘சே…செல்பிஷ்….’ என்று நினைத்தபடியே புரண்டவள் மனதில் கல்லூரி காதலன் மதன் நினைவும், வினியின் ஞாபகமும் வந்தது. ‘வினி தூங்கி இருப்பானோ..சில சமயம் படித்துக் கொண்டு இருப்பான். டீ போட்டுத் தரும் சாக்கில் போய் அவனைப் போய் பார்க்கலாம்’ என்று நினைத்தபடி சேலையை சரி செய்து கொண்டு படியில் இறங்கினாள். படியில் இறங்கும் போது கீழே ஹால் இருட்டாய் இருக்க கிச்சனில் லைட் எரிவதும், வினி ஹாலுக்கும் கிச்சனுக்கும் நடப்பது தெரிந்து ‘ஏதோ திருட்டுத்தனம் செய்கிறான் போல’ என்று நினைத்தவள், படியில் மறைவாய் அமர்ந்து கொண்டு கீழே நடப்பதை ஒரு ஆர்வத்துடன் கவனிக்க ஆரம்பித்தாள்.

சமையலறையில் பூசணிக்குள் போட்ட ஓட்டையின் அளவை சரிபார்த்த வினி ‘சூப்பர்’ என்று பாராட்டினான். சுண்ணியை உள்ளே விட்டுப் பார்க்கலாம் என்று நினைத்து கைலியைத் தூக்கிவிட்டு உள்ளே விட்டுப் பார்க்க ஓட்டை சற்று பெரிதாய் இருந்தது. கொஞ்சம் ஜில் என்று இருந்தது பூசணிக்குள். பூசணிக்குள் ஒரு ஓரமாய் சுண்ணியை அழுத்தி விட, முன் தோல் விலகி குளிர்ச்சியான பூசணியில் உரசி நுழைய சுகமாய்த் தான் இருந்தது. ஓட்டையை இன்னும் டைட்டாகவும் பிசு பிசுப்பாகவும் மாற்ற வேண்டுமே என்று நினைத்தபடி, அங்கு இருந்த ஸாப்ட்டான வெட்டப்பட்ட ப்ரட் துண்டுகள் இரண்டை எடுத்து நீளமான வளையம் போல் வளைத்து, கனிந்து போயிருந்த நேந்திரம் பழத்தை உரித்து அதன் மேல் சுற்றினான். பிரட்டால் சுற்றப்பட்ட பிசு பிசு பழத்தை பூசணியின் ஓட்டைக்குள் சொருகினான். அடுத்து என்ன என்று மனம் அவசரமாய் சிந்தித்தது.

சுற்று முற்றும் பார்த்த போது அன்று வாங்கிய பலாச்சுளை இருந்தது. கொட்டைகளை எடுத்து விட்டு பழச்சதையை மட்டும் எடுத்தான். வழு வழு என்று புண்டை இதழ்கள் போல இருந்தது. பக்கத்தில் இருந்த மைக்ரோவேவ் அவனில் உரித்த நான்கு பழாச்சுளையை வைத்து கொஞ்சம் ஹீட் பண்ணினான். அதை எடுத்து பூசணியின் ஓட்டையில் வைத்து திணித்தான். சூடான புண்டை இதழ்கள் ரெடி என மனதுக்குள் விசிலடித்தான். விரல்களை விட்டுப் பார்த்த போது பிசு பிசுப்பு போதவில்லை. ஒரு முட்டையை எடுத்து உடைத்து பூசணியின் ஓட்டைக்குள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் அந்த ப்ரெட்டின் எல்லா இடத்திலும் படும்படி ஊற்றி நனைத்தான். பிசு புசு என்று ஊறிய புண்டை போலவே இருக்க வேண்டும் என்பது அவன் ஜடியா. அந்த நினைப்பே அவன் சுன்ணியை மீண்டும் தூக்கி நிறுத்தியது. இப்போது அவனது ஆசைப்படி சூடான புண்டை இதழ்களுடன், பிசு பிசு என்ற புண்டை ரெடி. இந்த வேலை முடிந்ததும் ஒரு முட்டையை பச்சையாகவே உடைத்துக் குடித்தான். கிச்சனில் லைட்டை அணைத்து ஹாலுக்கு வந்து ஒரு நிமிடம் யாரும் வருகிறார்களா என பார்த்தான். யாரும் தென்படவில்லை. ஹாலில் நைட்லேம்ப் எரிந்து கொண்டு இருந்தது.

“பூசணிப் புண்டையை” தூக்கிக் கொண்டு ஹாலுக்கு வந்தான் வினி. பூசணியை கீழே வைத்து விட்டு, சட்டையைப் போட்டான். ஷோபனாவின் ஹேண்ட் பேக்கிலிருந்த வாக்மேனை சட்டைப் பையில் வைத்துக் கொண்டு இயர்போனை காதில் சொருகிக் கொண்டான். மீண்டும் பூசணியைக் கவனமாய் தூக்கிக் கொண்டு ஹாலைக் கடந்து பாத்ரூமுக்குச் சென்றான். மேலே மாடியின் படிகளில் மறைவாய் அமர்ந்து பார்த்துக் கொண்டு இருந்த ஷோபனாவுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. நட்ட நடு இரவில் பூசணிக்காயை தூக்கிக் கொண்டு போகிறானே…போலிஸ் பரீட்சையில் பாஸாக பூசாரி யாராவது ஜடியா கொடுத்தார்களா, பூசணியை கண் திருஷ்டிக்காக தெருவில் போய் உடைக்கப் போகிறானா என புரியாமல் யோசித்தவள் ‘என் வாக்மேனை எதற்கு எடுக்கிறான்’ என நினைத்தாள். அவன் பாத்ரூம் பக்கம் சென்று அங்கு உள்ளே போய் கதவைப் பூட்டியதும் அவளுக்கு ஏதோ புரிவது போல் இருந்தது. பாத்ரூமுக்குள் பளிச் என்று குண்டு பல்ப் எரிந்து கொண்டு இருந்தது.

….சத்தம் போடாமல் பாத்ரூம் பக்கம் சென்று உள்ளே நடப்பதை கதவின் துவாரம் வழியாய் கவனிக்க ஆரம்பித்தாள். வினி கதவை மூடிவிட்டு, துணி துவைப்பதற்காக உள்ளே இருந்த கல்லின் மேல் பூசணியை வைத்து விட்டு கைலியைக் கழட்டி ஓரமாய் வைத்தான். சட்டையில் இருந்த வாக்மேனை ஓட விட்டான்…

“ம்ம்ம்ம்…வாவ்…..வாட் எ ஸ்வீட் எஸ்பீர்யன்ஸ்…..ஜ லவ் திஸ்……” ஷோபனாவின் தேன் போன்ற செக்ஸியான குரல் காதில் பாய, ‘அவளுக்கு வாய் தான் சூப்பர்ன்னா, குரலும் சூப்பராயிருக்கே’ என்று முணுமுணுத்தான். வெளியே நின்று பார்த்துக் கொண்டிருந்த ஷோபனாவுக்கு தான் காண்பது கனவா இல்லை நிஜமா என்று சந்தேகம் வந்து விட்டது. வினோத் அவளுக்கு முதுகைக் காட்டியபடி நின்று கொண்டு இருந்தான். கைலி உடம்பில் இல்லை. சட்டையின் அடிப்பாகம் அவன் குண்டியை பாதி மறைத்துக் கொண்டு இருந்தது.

“இந்த ராஸ்கல், காய்கறிக்கடையில் வாங்கிய முழுபூசணியை ஏதோ செய்திருக்கிறான். வாக்மேனில் என் குரலைக் கேட்டுக் கொண்டே ….அய்யோ..அய்யோ….அதுக்குள் போய்…” என்று அதிர்ந்து போனாலும் அவளால் அங்கிருந்து கொஞ்சம் கூட நகர விருப்பம் இல்லாமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள். வாக்மேன் வழியாய் அண்ணியின் குரல் காதில் கேட்க கேட்க, சுண்ணி தடித்து விறைத்தது. பூசணியின் ஓட்டையை இடுப்புக்கு நேராக வைத்து சுண்ணியை உள்ளே சொருகினான். ஓட்டைக்குள் உள்ளே சொருகி வைத்து கீழே விழாமல் இருக்கும்படி பூசணியை சாய்வாக பிடித்துக் கொண்டு உள்ளே திணிக்க, பலாச்சுளையை உரசிக் கொண்டு தடி உள்ளே சென்றது. ரொட்டித் துண்டும், வாழைப்பழமும் உள்ளே இறுக்கமாகவும் குஷன் போலவும் மென்மையாய் ஒத்துழைக்க, முட்டை உள்ளே கலந்து பிசு பிசு என சுண்ணி முழுதும் பரவ, இடுப்பை அசைத்து அசைத்து, சுன்ணியை உள்ளே விட்டு விட்டு சொருகினான்.

மனதுக்குள் ஷோபனா குனிந்து குண்டியைத் தூக்கி புண்டையைக் காட்டுவது போல் கற்பனை செய்ததும் உடல் ‘ஜிவ்’ என்றானது. மனம் ஆனந்தத்தால் முழுதும் நிரப்பப்பட்டு தத்தளித்தது. விடாமல் முழுதும் உள்ளே திணிக்க அவன் அடிவயிறு பூசணியில் போய் இடித்தது. இறுக்கமாய் பூசணிக்குள் சுண்ணியை உள்ளே விட்டு விட்டு இழுக்க சுகமாய் இருந்தது. அவன் காதில் அண்ணி ஷோபனாவின் குரல் ஒலித்தது. வாக்மேனை மீண்டும் ஓட விட்டான்.

“..ம்ம்ம்ம்..சூப்பர்..யெஸ்….இன்னும் கொஞ்சம் ஸ்பீடைக் கூட்ட முடியுமா?…கமான்…ஊ…ஊ……..யா ” அதைக் கேட்டதும், “கூட்டுறேண்டி தேவடியா….கூட்டுறேன்..கமானா…இரு..இரு…கார ுக்கா விளம்பரம் கொடுக்குற….என் சுண்ணிக்கு எப்ப விளம்பரம் கொடுப்ப? என்ன ஸ்பீட்ல போகுது பாரு” என்று முணுமுணுத்தபடி ஸ்பீடைக் கூட்டினான். “..என்ன ஒரு சுகம்?….அய்யோ நிறுத்தாதிங்க…. வானத்தில பறக்கிற மாதிரியே இருக்கே…..ம்ம்ம்” என்ற ஷோபனாவின் அடுத்த வரியை கேட்டதும், வினோத்துக்கு வெறி கூடியது. விடாமல் அடித்து பூசணியை உடைத்து விடுவது போல் அதைப் போட்டுக் குத்த, அவனுக்குள் வெடி வெடித்து விந்து கிளம்பியது. ஒரு சில விநாடிகள் கழித்து சுண்ணியை மெதுவாய் வெளியே உருவி எடுத்தான். பூசணியை அந்தக் கல்லில் மேல் ஓரமாய் வைத்தான்.

வெளியே பார்த்துக் கொண்டிருந்த ஷோபனாவுக்கு முகம் ஆச்சரியத்தில் முழ்கிக் கிடந்தது. அவன் சுண்ணியைக் கழுவ திரும்பத்தான் வேண்டும் என எதிர் பார்த்தவள் ‘போய் விடலாமா’ என நினைத்தாலும் பார்வையை கூர்மையாக்கினாள். வினோத் திரும்பினான். சட்டையின் கீழ் இருந்த இரண்டு பட்டன்களை போடாமல் இருந்ததால் அது பிரிந்து இருக்க, முழு விரைப்பில் இருந்து சற்றுக் குறைந்த அந்த தடித்து உருண்டையான கருப்புச் சுண்ணியைப் பார்த்து அதிர்ந்து தான் போனாள். முழுதும் தொங்காமலும், விறைத்து நிற்காமலும் இருந்தது. அதன் மேல் ஏதோ வெள்ளையாகவும், மஞ்சளாகவும் பிசு பிசுப்பாய் ஒட்டிக் கொண்டு இருந்தது. ஒரு ப்ரெட் துண்டு கூட ஒட்டிக் கொண்டு இருந்தது. ‘…இந்த விறைப்பிலேயே இவனுக்கு உருட்டுக்கட்டை போல் பெரிசாய் இருக்கிறதே….’ என நினைத்துக் கொண்டாள். ப்ளாஸ்டிக் கப்பில் நீர் எடுத்து வினி கழுவி விட்டான். கழுவக் கழுவக் அது சுத்தமாகி வழு வழு என நீட்டமாய் கருப்பாகவும், முன்பகுதி தோல் விலகி சிகப்பாகவும் தெரிய ஷோபனாவுக்கு மார்புக் காம்புகள் விறைத்துக் கொண்டது. அடிவயிற்றில் கூட மெல்ல “தூறல்” விழுந்தது போல் ஈரமாய் இருந்தது. வினி உள்ளே கைலியை எடுத்ததும் அவசரமாய் அங்கிருந்து கிளம்பி கிச்சனுக்குப் போனாள்.

உடைத்துப் போட்ட முட்டைக் கூடும், பிரித்த பிரட் துண்டும், பலாச்சுளை கொட்டைகளும் இருப்பதைப் பார்த்து அவளுக்கு ஓரளவுக்கு புரிந்து போனது. வினியின் சுண்ணியில் மஞ்சளாகவும், வெள்ளையாகவும் இருந்தது முட்டைதானா என நினைத்து ஒரேயடியாய் திகைத்துப் போனாள். ‘பூசணிக்குள் முட்டையை ஊத்தி ஆம்லெட்டுக்கு அடிக்கிற மாதிரி அடிச்சிட்டானே’ என நினைத்து சிரிப்பு வந்தாலும், ஆச்சரியத்தின் உச்சத்துக்குப் போனவள் மாடிக்குச் சென்று படுக்கையில் சாய்ந்தாள்.

நடந்த நிகழ்ச்சிகள் ஏதோ திகில் படம் பார்த்த அனுபவம் போல் இருக்க அவளுக்கு தூக்கவே வரவில்லை. “பூசணியையே இந்த பாடு படுத்துகிறானே….புண்டை கிடைத்தால் என்ன செய்வானோ?” என நினைக்க அவளுக்கு அடியில் குறு குறுப்பு ஏற்பட்டது. கைகளால் புண்டையை தடவி தேய்த்து விட்டாள். ஹாலில் வினி நிம்மதியாய் தூங்க ஆரம்பித்தான்.
————————————————-
அடுத்த நாள் சனிக்கிழமை முழுதும் ஷோபனாவால் ஆச்சரியத்தைக் கட்டுப் படுத்த முடியவில்லை. பாண்டியனிடம் இதைப் பற்றி சொல்லவா முடியும்? ஆபிஸ் தோழி அம்பிகாவிடம் சொல்லலாமா என்று யோசித்தாள். அடிக்கடி அவளுக்கு வினி அந்தப் பூசணியை வெறித்தனமாய் குத்திக் கொண்டு இருந்ததும், அவன் திரும்பும் போது தெரிந்த அந்தப் தடிமனான வழு வழு கருப்புக் கம்பும் தான் ஞாபகம் வந்தது. அவனுக்கு பரீட்சை இருக்கிறது. இந்த நேரத்தில் போய் அவன் நம் குரலைக் கேட்டுக் கொண்டே ஏதோ செய்கிறானே என நினைத்து கொஞ்சம் குழம்பினாள்.

அன்று அவளுக்கு அரை நாள் மட்டும் வேலை. மதியம் இரண்டு மணிக்கு வீட்டுக்கு வந்தாள். பாண்டியன் பெரும்பாலும் மாடியில் தான் இருப்பான். என்றாவது லாட்ஜுக்கு போக வேண்டும் என்றால் கம்பை ஊன்றியபடி ஆட்டோவில் போய் வருவான். கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்து விட்டு மாலை நான்கு மணிக்கு அவள் படியிறங்கி கீழே வந்து போது அத்தையும், மாமாவும் டிவி பார்த்துக் கொண்டு இருந்தார்கள். இரண்டு பேருக்கும் வயது 60 ஆகிவிட்டதால் டிவி தான் முக்கிய பொழுது போக்கு. சமையல் அறைக்கு பக்கத்தில் இருந்த ஒரு சின்ன அறையில் சேரில் உட்கார்ந்து, போலிஸ் தேர்வுக்காக ஜெனரல் நாலெட்ஜ் புக் படித்துக் கொண்டு இருந்தான் வினி. பக்கத்தில் இருந்த மேஜையில் தலையணை போல் வேறு சில புத்தகங்களும் இருந்தன.

ஹாலில் இருந்த அத்தை அவளிடம், “என்னம்மா…சமைக்கப் போறியா?…மோர்க்குழம்பு பண்ணிடேன்..” என்றார். சரி என்றபடி கிச்சனுக்கு வரும் போது “வினி….படிக்கிறியா..காபியோ டீயோ வேணுமா?” என்றாள்.

அப்போது வினியின் பெரியப்பா “அவன் கழுதை மாதிரி வளர்ந்திட்டான். அவனுக்கு ஒரு டீயோ காபியோ கூட போட தெரியாதா?” என்று சலித்துக் கொண்டார். மருமகள் வெளியே சென்று மட்டும் இல்லாமல் வீட்டிலும் வேலை செய்கிறாள் என்று அவருக்கு அவள் மேல் இரக்கம் உண்டு. ஷோபனாவின் அத்தை “அவன் படிக்கிற மகராசன். அவனைப் போய்……அவன் சப்-இன்ஸ்பெக்டராகி, காக்கி சட்டை போட்டு, துப்பாக்கி எடுத்துட்டு ரெளடிகளை புரட்டி போடப் போறான்…அவனைப் போய்…டீ போடச் சொல்லிக்கிட்டு……” என்று வினிக்கு சப்போர்ட் செய்தாள்.

ஷோபனா, வினோத்திடம், “சப்-இன்ஸ்பெக்டர் சாரே….உங்களுக்கு காபியோ…சாயாயோ போடவா” என்று கிண்டலோடு கேட்டு சிரித்தாள். வினியும் போலியான அதிகாரத்தோடு ” ஒரு ஸ்ட்ராங் டீ. பால் கம்மியா. ஆனால் ஆடையில்லாத பால்” என்றதும் மனதுக்குள் ‘ஆடையில்லாத பாலா’ ‘இருடா….இப்பவே இந்த ஆட்டமா’ என்று சொல்லிக் கொண்டாள். சுற்று முற்றும் எதையோ தேடுவது போல் பாவனை செய்தவள், “அத்தை, இங்கே இருந்த பூசணியைக் காணோமே…எங்க வைச்சீங்க?” என்றாள்.

ஹாலில் அத்தையிடம் இருந்து பதில் வந்தது. “ஏதோ எலி கடிச்சிருச்சின்னு வினி தான் வெளியே போட்டேன்னு சொன்னான்மா” என்றார். கிச்சனில் ஒட்டி இருந்த பக்கத்து அறை வாசலுக்கு வந்தவள் அங்கு இருந்த வினியிடம், “ஏன் இன்ஸ்பெக்டர் சார்…பூசணிக்காயை எலி கடிச்சதா நான் இதுவரைக்கும் கேட்டதில்லையே?” என்றாள்.

வினோத் இந்தக் கேள்வியை எதிர்பார்த்திருந்தான். அவள் தானே அதை வாங்கினாள். “ஆமா அண்ணி….எலி தான்னு நினைக்கிறேன்..அதுக்கு என்ன பசியோ?..அதிலே ஓட்டை போட்டு உள்ளே சுரண்டி வைச்சிருந்தது…காலையில எந்திரிச்சி நான் எக்ஸர்ஸைஸ் பன்ணும் போது ஒரே நாத்தம். அதான் தூக்கி வெளியே போட்டுடேன்.” என்று சமாளித்தான். ‘…ம்ம்ம்க்கும்…முட்டையை உள்ள உடைச்சி ஊத்தி கிண்டினா மணக்கவா செய்யும்?’ மனதுக்குள் முணங்கினாள்.

தயங்காமல் பொய் சொல்பவனைப் பார்த்தவள் “நல்லா கண்டியா வினி….சின்ன ஓட்டையா…பெரிய ஓட்டையா?…பெரிய ஓட்டைன்னா பெருச்சாளியா இருக்க சான்ஸ் இருக்கு” என்றாள் குறும்புடன். ‘இதை எல்லாம் ஸ்கேல் வச்சு அளந்தா பார்ப்பாங்க அண்ணி…”என்று சமாளித்தான். அவன் கேட்டபடியே ஒரு ஸ்ட்ராங் டீ போட்டுக் கொடுத்தாள். “தாங்க்யூ” என்றான் வினோத்.

“காலையிலேயே கிச்சன்ல ஆம்லெட் போடும் போது கவனிச்சேன். இருந்த இரண்டு முட்டையையும் கானோம். நீ குடிச்சியா வினி” வினோத் இதை எதிர்பார்க்கவில்லை.

‘என்னது….முட்டையா….இரண்டா….நான்…” என்று அவன் திணற, “ஒரு வேளை அந்த எலி குடிச்சிருக்குமோ” என்றாள் நக்கலுடன். “ஓ…..அதா அண்ணி…நான் தான் காலையில் எக்ஸர்ஸைஸ் பண்ணும் முன்னால அதைக் குடிச்சேன்.” என்றான். ‘பெரிய திருடனாய் இருக்கிறான்…வேடிக்கை என்ன என்றால் போலிஸ் பரிட்சைக்குப் படிக்கிறான்….என்ன கொடுமை இது’ என்று நினைத்தபடி
“சரி வினி.” என்றபடி மீண்டும் கிச்சனுக்குப் போனாள் ஷோபனா. வினிக்கு ‘இவள் ஒரு வேளை பார்த்திருப்பாளோ’ என்று சந்தேகம் ஏற்பட்டது.

அடுத்த நாள் ஞாயிற்றுக் கிழமை மழை ஒரேயடியாய் பெய்தது. மழைக்காலம் இப்படித்தான் என வீட்டில் எல்லோரும் அலுத்துக் கொண்டார்கள். அன்று கடைக்குப் போக முடியவில்லை. திங்கட் கிழமை, ஷோபனா வினியை மாலை நேரத்தில் அவள் ஆபிஸிற்கு வரச் சொன்னாள். வீட்டுச் சாமான்களும், சமையல் பொருட்களும் வாங்கி வருவதற்காக. வினியும் மாலை ஜந்து மணிக்கு அவள் ஆபிஸிற்குப் போய், அங்கிருந்து இருவரும் கடைக்குப் போனார்கள். அனைத்துப் பொருட்களும் வாங்கியதும் தான் ஷோபனாவுக்கு ஆபிஸிலேயே பணம் வைக்கும் குட்டி மணிபர்ஸை விட்டு வந்து விட்டது ஞாபகம் வந்தது. கடைக்காரர் தெரிந்தவர் என்பதால், பணம் பிறகு வாங்கிக் கொள்கிறேன் என சொல்லி விட்டார்.

வாங்கிய ஜட்டங்களை எல்லாம் ஒரு ஆட்டோவில் வைத்து விட்டு போகும் போது ஆபிஸில் பர்ஸை எடுக்க நினைத்து ஆட்டோக்காரரை ஆபிஸுக்குப் போகச் சொன்னாள். பார்க்கிங் லாட்டில் ஆட்டோவை நிறுத்தி விட்டு வினோத்தும் ஷோபனாவும் கண்ணாடிக் கதவுகளை தள்ள அது சத்தமில்லாமல் திறந்து கொள்ள உள்ளே சென்றனர். மேனேஜர் இன்னும் வீட்டுக்குப் போகவில்லை போல என்று நினைத்தவள் அவள் பர்ஸை டேபிளில் இருந்து எடுக்கும் போது கீழே குடோவுனில் இருந்து அம்பிகாவின் சத்தம் போல் கேட்டது.

“என்ன சார் நீங்க…இங்க வேண்டாம் இது..ஸ்ஸ்….ம்ம்ம்..” வினோத்தும், ஷோபனாவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டார்கள்.

ஆபிஸ் டைம் முடிந்த பின்னாலும் அம்பிகாவின் குரலும் மேனேஜர் குரலும் குடோவுனில் இருந்து கேட்டதும் ஷோபனாவுக்கு ஆச்சரியமாய் இருந்தது. பேசாமல் கிளம்பிப் போய் விடலாம் என நினைக்க

இப்ப யாரு வரப்போறா?…..வாங்க இப்படி..” மேனேஜரின் தாழ்ந்த குரல் கேட்டது.

“வேணாம்..வேணாம்…அப்புறமா வீட்டுக்கு வாங்க..” இது அம்பிகாவின் குரல். வினோத்துக்கு இதைக் கேட்டதும் என்ன நடக்கிறது என பார்க்கும் ஆவல் ஒரேயடியாய் மனதுக்குள் டும்..டும்…என கொட்டடிக்க சத்தம் வந்த இடம் நோக்கி நடந்தான். ஷோபனா வேண்டாம் என அவன் கையைப் பிடிக்க அவன் அதனை தள்ளி விட்டுச் சென்றான்.

மீண்டும் மேனேஜரின் குரல் “…வர்றேன்….வர்றேன்…இப்ப ஒரே ஒரு கிஸ் மட்டும்…. பின் சத்தமே இல்லை. படியிறங்கி கீழே செல்லும் பாதையில் மேல் நின்று கீழே பார்த்தான் வினி. அவனை அங்கிருந்து இழுத்து வருவதற்காக ஷோபனாவும் அவன் பின்னால் சென்றாள். வினியின் பார்வை கீழே ஆணி அடித்தது போல் இருக்க அந்த குடோவுனின் மேல் நின்று பயத்தோடு கீழே ஷோபனா எட்டிப் பார்க்க, அடுக்கி வைத்திருந்த பெட்டிகளுக்கு பக்கத்தில் மேனேஜர் அம்பிகாவை கட்டிப் பிடித்து வாயோடு வாய் வைத்து முத்தம் கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தான். அம்பிகாவின் சிணுங்கலில் முந்தானை சரிந்து தரையில் விழுந்திருந்தது. மேனேஜரின் கை அவள் குண்டியில் அழுத்தமாய் பதிந்து இருந்தது. ‘இது என்ன அசிங்கம்’ என்று நினைத்த ஷோபனா டக் என்று திரும்பி வினியைப் பார்க்க, அவன் பைத்தியம் பிடித்தவன் போல் கீழே உற்றுப் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, அவன் கையைப் பிடித்து இழுத்துக் கொண்டு அங்கிருந்து நகர்ந்தாள். இருவரும் திடுக்கிட்டு போனதால் ஏதும் பேசிக் கொள்ளவில்லை.

சத்தம் போடாமல் இருவரும் அவசர அவசரமாய் அங்கிருந்து வெளியேறி ஆட்டோவில் ஏறினார்கள். “வீட்டுக்குப் போப்பா” என்று டிரைவரிடம் அவள் படபடப்புடன் சொல்ல ஆட்டோ கிளம்பியது. “உஸ்….” என்ற களைப்புடன் ஷோபனா சீட்டில் சாய்ந்து உட்கார்ந்து கையை தலைக்கு மேல் வைத்துக் கொண்டு கண்களை மூடி தன்னை நிதானத்திற்கு கொண்டு வர முயற்ச்சித்தாள். வினோத் ஷோபனாவைப் பார்த்தான். அவனுக்கும் பார்த்த நிகழ்ச்சி உடம்பில் ஒரு பதற்றத்தை கொடுத்திருந்தது. இருவரும் சேர்ந்து பார்த்து விட்டதால் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் போய் விட்டது.

ஆட்டோவின் ஆட்டத்தால் ஷோபனாவின் காதில் ஜிமிக்கி ஆடிக் கொண்டிருக்க, கழுத்து எழும்புகள் கொஞ்சம் தெரிந்து பள பளப்பான மென்மையான சதையும் தெரிந்தது. வினியின் கண்கள் அவள் இடுப்பிலும் மார்பிலும் பாய்ந்தது. தலையில் கை வைத்திருந்ததால் சேலை ஏறி ஷோபனாவின் ஒரு பக்க மார்பின் மதர்ப்பு அக்குள் பக்கம் சில சுருக்கங்களுடனும் நன்றாகத் தெரிந்தது. லைட் பச்சைக்கலர் ஜாக்கெட்டின் வழியாய் ப்ராவின் வளைவுகள் ஓடுவதும், ப்ராவையும் சேர்த்து அவள் முலை மேலும் கீழும் ஏறி இறங்கிக் கொண்டு இருப்பதும் தெரிந்தது. அவள் கட்டியிருந்த டார்க் பச்சைக் கலர் சேலையும், பளிச் என சின்ன இடையும், அதன் கீழ் சற்று விரிந்த அகண்ட இடுப்பும் அந்த இடத்தில் இருந்த வழு வழு சதையை மறைத்த சேலையும், ஏறி இறங்கும் மார்பையும் பார்க்க ஆபிஸில் பார்த்த காமம் இப்போது இடம் மாறி அவள் மேல் பாய்ந்தது. ரோட்டில் சின்ன சின்ன குழிகள் தொடர்ந்து இருந்ததால் ஆட்டோ ஓட ஓட அவள் ஜாக்கெட்டுக்குள் 36 சைஸ் முலை அங்கும் இங்கும் அசைந்து ஏறி இறங்க வினோத் ஏதோ அதிசயத்தை பார்ப்பது போல் அதையே பார்த்தான். பெரிய குழி ஒன்றில் ஆட்டோ விழுந்து எழவும் ஷோபனா நிமிர்ந்து உட்கார, அப்போது தான் வினி அவளையே பார்ப்பதைக் கண்டதும் சேலையை இழுத்து ஜாக்கெட்டை நன்கு மறைத்துக் கொண்டாள். அவள் பார்த்ததும் வினோத் பார்வையை திருப்பிக் கொண்டான்.

ஆட்டோகாரரிடம் எந்த வீடு என்று சொல்ல அங்கே நிற்பாட்டினார். இருவரும் வீட்டிற்குள் பொருட்களை எடுத்துக் கொண்டு வர உள்ளே லாயர் வினியின் பெரியப்பாவிடம் பேசிக் கொண்டிருப்பது தெரிந்தது. லாயர், “உங்க லாட்ஜ் கொலைக் கேஸ் சட்டுன்னு முடியுமா என்னா? இழு இழுன்னு இன்னும் மூணு வருசத்துக்கு மேலேயே போகும். உங்க வீட்டுப் பையன் போலிஸ்ல சேர்ந்து விட்டால் ஈஸி தான். இங்கேயே போஸ்டிங் போட ஏற்பாடு செய்திடலாம். விட்ட பணத்தை எல்லாம் எடுத்திரலாம்…கவலைப்படாதீங்க” என்று சொல்லிக் கொண்டிருக்க அதை சமையல் அறையில் இருந்த வினோத்தும் ஷோபனாவும் கேட்டு ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டார்கள். லாயர் பேசி முடித்து விட்டுக் கிளம்பினார்.

அன்று இரவு எட்டு மணிக்கு பாண்டியன் அவளிடம் விஸ்கி பாட்டிலை எடுக்கச் சொன்னான். வீட்டில் எப்போதும் விஸ்கி, ஜின் என்று வைத்திருப்பான். அவள் எடுத்துக் கொடுத்ததும் ஒப்பன் செய்தான். ஷோபனா எதுவும் கேட்காமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள். லாயர் வந்து கேஸ் பற்றி பேசிச் செல்லும் நாட்கள் எல்லாம் பாண்டியன் ஓவராய் குடிப்பதுண்டு. “இவன் ஒழுங்கா படிக்கிறானா என்று போய்ப் பாரு…கேட்கும் போது காபியோ…டீயோ போட்டுக் கொடு…புரியுதா?…அவன் கேட்குறதைக் கொடுடி” என்று ஏதோ உளறியபடியே குடித்தான். “ம்ம்கும்….உங்க தம்பி என்ன கேட்குறான்னு தான் அவன் பார்க்கும் பார்வையிலேயே தெரியுதே…அவன் ஒழுங்கா பாஸ் பண்ணுவானோ…மாட்டானோ” என்று மனதுக்குள் முணுமுணுத்தாள். ஒன்பது மணிக்குள் சிக்கன் துண்டுகளும், புரோட்டாவும் சாப்பிட்டு படுத்து விட்டான்.

ஷோபனா கீழே இறங்கி வந்த போது வினி அவன் சேரில் உட்கார்ந்து படிப்பது தெரிந்தது. கைலியும், கை வைத்த பனியனும் போட்டிருந்தான். அத்தை மட்டும் டிவி பார்ப்பதை பார்த்தாள். வினியின் இடத்துக்கு வந்தவள், “என்ன வினி…காபி…டீ ஏதும் வேணுமா?” என்றதும் காபி கேட்டான். அவர்கள் இருப்பதும், பேசுவதும் ஹாலில் இருப்பவர்களுக்கு கேட்கவோ, பார்க்கவோ அவ்வளவு ஈஸியில்லை. ‘நிறைய படிக்க வேண்டியிருக்கா?’ என்றாள். ”படிக்கனும், பிஸிக்கல் டெஸ்ட்டும் இருக்கு. இன்னைக்கு என்னால படிக்கவே முடியலை’ என்றான் மெதுவாய்.

“ஏன் படிக்க முடியவில்லை?”

“அம்பிகா ஆண்டியை அங்க பார்த்ததுக்கு பிறகு கான்சன்ரேட் பண்ணவே முடியலை.” என்று சொல்லியபடி தலையைக் குனிந்து கொண்டான். “அதையே நினைக்காதே வினி….அப்புறம் இன்னொரு விஷயம். அங்க பார்த்ததை இங்க யார்கிட்டயும் உளறி வைக்காதே..”

“ஏன்?”

“இந்த விஷயம் தெரிஞ்சா என்னை அங்க வேலைக்கு அனுப்ப யோசிப்பாங்க…..இன்னொரு வேலை தேடுறது ஈஸியா என்ன?சரி..படிக்க முடியலைன்னா பிஸிக்கல் டெஸ்டுக்கு ப்ராக்டிஸ் பண்ணு..முடியும் போது படி…நான் காபி போடுறேன்” என்றபடி கிச்சனுக்குப் போனாள். அவன் அவள் பின்னாலேயே போய் எனக்கு காபி வேண்டாம் என்றான். அவள் பார்வையாலேயே ‘ஏன்’ என்று பார்க்க, ‘காபி குடிச்சாலும் படிக்க முடியாது. தூக்கம் வராமல் தொல்லை செய்யும்..அவங்க கிஸ் பண்ணிக்கிட்டு இருந்தது தான் புக்ல தெரியுது’

ஷோபனா அவனைப் பார்த்து முறைத்துக் கொண்டே அதட்டுக் குரலில் “தெரியும்…தெரியும்…ஏன் தெரியாது? கல்யாணம் ஆகிற வரைக்கும் அப்படித்தான் இருக்கும் வினி..நான் காபி போடுறேன்..படி வினி. நீ போலிஸ்ல செலக்ட் ஆனால் உனக்கும் நல்லது. உங்க அண்ணனுக்கும் நல்லது. உன் அழகுக்கும் வேலைக்கும் பொண்ணுங்க அடிச்சி புடிச்சி வரும்”

“நான் அழகா இருக்கேனா..? உங்களை மாதிரியே அழகான பொண்ணு எனக்குக் கிடைக்குமா” என்றதும் ஷோபனாவுக்கு உள்ளுக்குள் மகிழ்ச்சி என்றாலும் காட்டிக் கொள்ளவில்லை. “என்னை மாதிரி என்ன? என்னை விட அழகான பெண்ணே கிடைக்கும்” என்றதும் ‘உங்களை விட அழகான பெண்ணா?…ம்ம்…அது எப்ப கிடைச்சி?….ம்ம்ம்” என்று பெருமூச்சு விட்டான். ஷோபனா பாலைச் சுட வைத்தாள். வினி அவள் பின்னால் நின்று கொண்டு இருந்தான். டிவியில் பாட்டு சத்தம் கேட்டது. 12b படத்தின் பாட்டு ஓடியது.

“முத்தம் முத்தம் முத்தமா….மூன்றாம் உலக யுத்தமா?
ஆசை கலையின் உச்சமா….ஆயிரம் பாம்பு கொத்துமா?”

“பெரியம்மாவே இந்தப் பாட்டை தூங்காமல் பார்க்குறாங்க அண்ணி…முத்தம்கிறது ஆயிரம் பாம்பு கொத்துற மாதிரியா இருக்கும்?”

“என்னை போட்டு இப்படி கொத்துறியே வினி…அப்படி எல்லாம் இருக்காது”

“உங்களுக்கு நான் என்ன முத்தமா கொடுத்தேன்?…கொத்துறேன்றீங்களே.” என்று கேட்டு சிரிக்க…அவள் திடுக்கிட்டு அவனைப் பார்த்தாள்.

“…ஹே…நீ என்ன ஓவரா பேசுற இன்னைக்கு” என்றாள். அவளுக்கும் இதைப் பற்றி பேச ஆசை இருந்தாலும் அங்கு நிற்பது சரியில்லையோ என்று தோன்றியது. காபி போடும் சாக்கில் அங்கே நின்று கொண்டு இருந்தாள். மனதுக்குள் ‘எனக்குக் கிஸ் கொடுத்தால் என்ன’ என்று கேட்டாலும் கேட்பான் போல தெரிகிறதே என யோசித்தாள். அவன் உதட்டைப் பார்க்க அது இளம் சிவப்பாய் இருந்தது. அதன் மேல் கருப்பாய் ஜம் என்று அளவான மீசை கம்பீரமாய். ‘எனக்கு ஏன் இவன் போல் கணவன் கிடைக்கவில்லை’ என்ற ஏக்கம் வந்தது.

‘பால் கொதிக்கப் போற மாதிரி இருக்கு அண்ணி’ என்றதும் டக் என்று நினைவுக்கு வந்தவள் ஒரு பக்கம் பாத்திரத்தை துணியை வைத்து எடுக்க, அது நழுவி சூடான பாத்திரம் கையில் சுட்டு விட்டது. ‘ஸ்’ என்று அவள் அதை நழுவி விட பார்த்த போது, வினோத் அவள் கையைச் சேர்த்துப் பிடித்தான். பால் பாத்திரத்தை கீழே வைத்து விட்டு தாமதிக்காமல் ஷோபனாவின் வலது கை விரலை எடுத்து வாய்க்குள் வைத்து உறிஞ்சினான்.

“ஏய்…வினி” என்று அவள் கையை வாயில் இருந்து எடுக்க முயற்சித்தாலும் அவன் விடாமல் வாயில் வைத்து சப்ப, அவளுக்குள் ஒரு சுகமான படபடப்பு ஓடியது. வினிக்கும் அப்படித்தான் இருந்தது. அவன் அவள் முகத்தைப் பார்க்காமல் கையைப் பார்த்து கொண்டிருந்தான். அவள் அவனின் கை வைத்த பனியனுக்குள் திமிறும் தோள்களும், தட்டையான விரிந்த நெஞ்சும், ஒட்டிய வயிறும் பார்த்து ஸ்தம்பித்துப் போய் நின்றாள்.

“கொஞ்சம் சிவந்து போச்சி அண்ணி. கூல் வாட்டர்ல காமிச்சிட்டு, ஆயின்மெண்ட் போடலாம்…” என்றான். ‘சின்ன காயம் தான் வினி விடு. ஒண்ணும் ஆகாது. இது போல் முன்பே நடந்திருக்கு’ என்றபடி அவனிடமிருந்து கையை எடுத்துக் கொண்டு காபியைக் கலக்க ஆரம்பித்தாள். வினி பக்கமாய் நின்று கொண்டு அவளையே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான். அவள் கை கொஞ்சம் நடுங்கியது. வினிக்கு கிஸ் கேட்டால் என்ன என்று தோன்றியது. கேட்டால் திட்டுவாளோ….முறைப்பாளோ என்று பயந்தான். தயங்கித் தயங்கி அவள் முதுகைப் பார்த்தபடியே

“உங்க விரல் என் வாயில் பட்டது ……எனக்கு பாம்பு கொத்தின மாதிரி இருந்திச்சி அண்ணி” என்றான்.

“ஆயிரம் பாம்பா?” என்று அவள் திரும்பாமல் குறும்புடன் கேட்க,

“இல்லை….ஒண்னே ஒண்னு தான்…ஒரு விரல் தானே பட்டுச்சி” என்றான்.

“ஹே…போக்கிரி..இந்தா காபி.” என்று அவன் பக்கம் திரும்பி காபியைக் கொடுத்து விட்டு தலையில் கொட்டினாள். ‘அப்பாடா…சிரிக்கிறா’ என்று நினைத்தவன் அடுத்த அடியை எடுத்து வைத்தான்.

“ஆயிரம் பாம்பு கொத்துமான்னு பார்த்தால், தலையில் கொட்டுறீங்க” என்றான்.

“இப்படிப் பேசினால் உண்மையான பாம்பு தான் கொத்தும்….ஒழுங்காப் அந்தப் புத்தகத்தை விரிச்சிப் படி வினி..” அடப்பாவி…..ஒரு வழியாய் கேட்டே விட்டான் அயோக்கிய ராஸ்கல் என்று ஷோபனாவுக்கு தோன்றியது. இந்தப் பேச்சை இனி தொடரக் கூடாது என நினைத்தாள்.

வினி ஆர்வத்துடன் “படிச்சா கொத்துமாண்ணி?” என்று கண்கள் மின்ன கேட்டான்.

மனதுக்குள் உணர்ச்சிகள் கிளர்ந்து எழ இனிமேலும் அங்கு நிற்க அவளால் முடியவில்லை. “முதல்ல படிச்சி முடி. மத்ததை அப்புறம் பார்க்கலாம். நாளைக்கு கேள்வி கேட்பேன் அந்த புக்ல இருந்து” என்று சொல்லி விட்டு அங்கிருந்து நகரவும், வினி பின்னாலே போய்…’ம்ம்ம்…படிச்சிட்டா பார்க்கலாம்ல’ என்று கேட்டதும் திரும்பி அவனைப் பார்த்து விட்டு எதுவும் சொல்லாமல் கிளம்பிப் போய் ஹாலில் அத்தையுடன் உட்கார்ந்து டிவி பார்க்க ஆரம்பித்தாள். இருவர் மனதுக்குள்ளும் காம எண்ணங்கள் பட்டாம்பூச்சிகள் சட் என பறக்க ஆரம்பிப்பது போல் பறக்க ஆரம்பித்து விட்டது. வினி அவள் ‘அப்புறம் பார்க்கலாம்’ என்று சொன்னதே அவள் சம்மதித்து விட்டது போல் நினைக்க ஆரம்பித்தான். ஷோபனாவை கிஸ் பன்ணுவது போல் கற்பனை ஓட அவனுக்கு தீடிரென காய்ச்சல் வந்தது போல் உடல் சூடாகியது. வினி பாத்ரூமுக்குள் அவசரமாய் சென்று கதவைப் பூட்டிக் கொள்ள, ஷோபனாவுக்கு அவன் என்ன செய்யப் போகிறான் என்று தெளிவாய்ப் புரிந்தது. போய் பார்க்கலாமா என்ற ஆசை இருந்தாலும், பக்கத்தில் அத்தை இருந்ததால் ஒன்றும் செய்ய முடியவில்லை.

இருவரும் சாப்பிட்டுக் கொண்டு இருக்கும் போது வினி வந்து படிக்க ஆரம்பித்தான். பெரியம்மா “என்னடா வினி, சாப்பிடலையா” என்றதற்கு, “சாப்பிட்டால் உடனே தூக்கம் வந்திடும் பெரியம்மா….இந்த புக்கை இன்னைக்குள்ள படிச்சி முடிக்கணும்..”

“……அதிசயம் தாண்டா….அக்கறை வந்திடுச்சி போல” என்று சொல்லிச் சிரிக்க, வினி ஷோபனாவைப் பார்க்க அவளும் அவனைப் பார்த்து கள்ளச் சிரிப்பு சிரித்து தலையைக் குனிந்து கொண்டாள். மனதுக்குள் “சரியான கள்ளன்” என்று சொல்லிக் கொண்டாள். இருவரும் சாப்பிட்டு விட்டு படுத்துக் கொள்ள வினி படிக்க ஆரம்பித்தான். முத்தம் அவனை விரட்டியது. விரட்ட விரட்ட அந்தப் புத்தகத்தின் பக்கங்கள் புரட்டப்பட்டன.

அடுத்த இரண்டு நாட்கள் முழுதும் வினி புத்தகம் கையுமாய் தான் இருந்தான். இல்லை என்றால் வீட்டுக்குப் பின்னால் இருக்கும் இடத்தில் கர்லாக்கட்டையோ, டம்புள்ஸ், பார் கம்பியில் எக்ஸர்சைஸ் என்று படு மும்பரமாய் இருந்தான். சாய்ங்காலம் ஒரு 6 மணி இருக்கும் போது ஹாலில் வயதானவர்கள் இருவரும் இருக்க, அவன் ஒரு ஷார்ட்ஸ் மட்டும் அணிந்து பார் கம்பியில் ஆடிக் கொண்டு இருந்தான்.

ஷோபனா அங்கு வந்து, “வினி…டிபன் ரெடி…சாப்பிட வர்றியா” என்றாள். அருகில் சென்று பார்த்த போது அவன் உடல் முழுதும் மசல்ஸ் அங்கு அங்கு திரண்டு திரண்டு நின்று கொண்டிருக்க அதையே பார்த்தாள். உடல் எல்லாம் வியர்வை வழிந்து கொட்டியது. பக்கத்தில் இருந்த துண்டை எடுத்து உடலை துடைத்துக் கொண்டவன், ‘அண்ணி அந்தப் புக்கை முடிச்சிட்டேன்’ என்றதும் ஷோபனாவுக்கு உள்ளுக்குள் ஒரு சந்தோஷம். ஒழுங்காகவும் படிக்கிறான். அதே சமயம் ஒரு கிளு கிளுப்பும் இருந்தது.

“எப்படி அதுக்குள்ள முடிச்ச?”

“ஏற்கனவே பாதி படிச்சது தான். ஆனால் அதைப் படிக்க ஒரு வாரம் ஆச்சு. மிச்சம் உள்ளதை படிக்க இரண்டே நாள் தான்”

“ஹா….கள்ளம் பறையறயா வினி..”

நீங்க வேணா கேள்வி கேளுங்க என்று வீட்டுக்குள் ஓடிப் போய் புக்கை எடுத்து அவளிடம் கொடுக்க, அவள் கேட்ட கேள்விக்கெல்லாம் அவளை கால் முதல் தலை வரை பார்த்து ரசித்துக் கொண்டே பதில் சொன்னான். அவளும் அதைக் கவனித்தாள்.

“வெரிகுட் வினி…..இன்னும் வேற புக் எல்லாம் இருக்குல்ல…அதையும் படி…”

வினியா மறப்பான்? “அது படிக்கிறேன். பட்…நீங்க சொன்ன மாதிரி…அந்த ஆயிரம் பாம்பு விஷயம்?”

“அய்யோ…அது சும்மா சொன்னேன்..வினி…அதையே நினைக்காதே” என்றாள் அவசரமாய். சுற்று முற்றும் பார்த்தாள் யாராவது அந்தப் பக்கம் வருகிறார்களா என்று. வினியின் பெரியப்பா அந்தப் பக்கம் நடந்து வருவதை இருவரும் கவனித்தார்கள். ‘இவள் என்ன நடிக்கிறாளா..அல்லது ஏமாற்றுகிறாளா என நினைத்தவன்’ “இன்னைக்கு ராத்திரி 10 மணிக்கு நீங்க வந்து எனக்கு காபி கொடுக்க வாங்க….அப்ப சொல்லுறேன்..” என்று சொல்லி விட்டு குளிக்கப் போனான்.

இரவு எட்டு மணிக்கு அனைவரும் சாப்பிட்டு விட்டார்கள். பாண்டியன் மாடியிலேயே சாப்பிட்டு விடுவான். ஒன்பதரை மணிக்கு மாடியில் ஷோபனா ஏதோ புத்தகம் படிப்பது போல் பாவனை செய்து கொண்டிருந்தாள். பத்து மணிக்கு பெரும்பாலும் டிவியை அணைத்து விட்டு மாமாவும் அத்தையும் படுத்து விடுவார்கள். பாண்டியன் தூங்க ஆரம்பித்து விட்டது போல் தெரிந்தது. சேலையைக் கழட்டி விட்டு நைட்டி போட்டுக் கொள்ளலாமா என யோசித்தாள். கீழே போனால் வினி சும்மா இருக்க மாட்டான். நைட்டி என்றால் ஒரே ஒரு ட்ரஸ் தான். ஆபத்தாகவும் முடியலாம் என நினைத்தவள் சேலையிலேயே மெதுவாய் படியிறங்கினாள்.

ஸ்கை ப்ளூ ஷிபான் கலர் சேலையில் அவள் இறங்கி வரும் போதே அவளுக்கு வயிற்றுக்குள் ஏதோ செய்தது. அவனுக்கு டீ போட்டுக் கொடுத்து விட்டு உடனே வந்து விட வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டாள். ஹாலில் அத்தை மட்டும் டிவி பார்த்துக் கொண்டு இருந்தார்கள். அடுத்து இருந்த அறையில் டேபிள் லேம்ப் எரிந்து கொண்டு இருப்பதைப் பார்த்த்தும் வினி முழித்துக் கொண்டு இருக்கிறான் என நினைத்தாள். வினியின் பக்கம் வந்ததும் அவன் அவளைப் பார்க்க இருவரது பார்வையிலும் பயம் கலந்த ஒரு உணர்வு இருந்தது.

“என்ன வினி குடிக்குற?” என்று கேட்க அவன் “..ஏ…தாவது…” என்றான். அவள் அவனை உத்துப் பார்க்க வினிக்கு அந்த கத்தி போன்ற கூர்மையான பார்வை மனசுக்குள் காமநெருப்பைப் பற்ற வைத்தது. ‘எப்படிக் கேட்பது’ என்று யோசித்தான். அவள் அவன் டேபிளில் இருந்து திரும்ப அவள் கையைப் பிடித்தான். வளையல்கள் மேலும், பஞ்சு மிட்டாய் போல் இருந்த சாப்ட்டான கை மேலும் அவன் கைகள் பட்டதும் அவளுக்கு உணர்ச்சிகள் ஓட ஆரம்பித்தது. அவன் கையை இழுக்க அவள் கையை உதற வளையல்கள் குலுங்கி சிணுங்கின. இருவர் பார்வைகளும் சந்தித்துக் கொண்டது. அவள் ‘விடு வினி’ என்று முணுமுணுத்தபடி கையை ஆட்டி அசைக்க இவன் விட்டதும் அவள் சமையல் அறைக்குள் போய் அங்கு
உள்ள லைட்டைப் போட்டாள்.

பாத்திரத்தில் பால் ஊற்றினாள். கேஸ் ஸ்டவ்வைப் பற்ற வைக்கலாம் என நினைத்த போது கரண்ட் கட் ஆனது. ஹாலில் ஷோபனாவின் அத்தை “கரண்ட் போய்டுச்சேம்மா….இந்த மழைக்காலம் இப்படிதான்..எப்ப போகும்னே தெரியாது….வினி அந்த மெழுகுவர்த்தியை எடுப்பா..” என்று சொல்ல அவன் “சரி பெரிம்மா” என்றபடி எழுந்து கிச்சனுக்குப் போனான். அங்கு ஷோபானாவின் இருட்டான உருவம் தெரிய பக்கமாய் நெருங்கிப் போனான்…அவள் மேல் உரச…அவள் “பார்த்து வினி….தீப்பெட்டி இங்க தான் இருந்துச்சு…எங்கன்னு தெரியலை” என்றாள். இருட்டில் அவன் அவளைத் தடவி அவள் கையைப் பிடித்து தன் பக்கம் இழுக்க அவள்..”ஹே…”என்று போலியாய் திணற, நடுக்கத்துடன் வினியும் .’ஆங்……..நானும்…தேடுறேண்ணி..” என்றபடி அவளை இழுத்து தன் இரு கைகளுக்குள் சிக்க வைக்க அவளது இளமேனி அங்கும் இங்கும் அசைய, இறுக்கிப் பிடித்துக் கொண்டான். ஷோபனாவுக்கு அவன் எண்ணம் தெரிந்து போக “ஏய்….விடு என்னை..” என்று முணங்க அவன் நெஞ்சில் அவள் மார்புகள் உரசியது. சத்தம் போட்டால் மாமியாருக்கு கேட்டு விடும் என்று அவள் பயந்து போய் பேசாமல் இருக்க, அவன் முகம் அவள் சூடான கழுத்தில் பதிந்து அழுத்தமாய் முத்தம் பதித்தது. அவள் உடல் முழுதும் ஜிவ் என்று உணர்ச்சி பரவ, வினி அவள் கழுத்தில் இருந்து உதட்டால் அவள் உதடுகளைத் தேடினான். இருவருக்கும் காமத்தீ திகு திகு என எரிந்தது. உடலுக்குள் எரியும் காமத்தீக்கு ஏது வெளிச்சம்?

“கிடைச்சுதாப்பா….” என்று பெரியம்மாவின் குரல் கேட்க,…..”…ம்ம்…இன்னும் இல்லை அத்தை” என்று ஷோபனா குரல் கொடுக்க, அவள் கன்னத்தில் உதட்டால் உரசிக் கொண்டிருந்தவன், அவள் வாயைக் கண்டு பிடித்து அவள் உதடுகளை ஆவேசத்துடன் சிறைப்படுத்தினான். அவனது ஒரு கை அவள் தலையின் பின்பக்கம் வைத்து அழுத்திப் பிடிக்க, இன்னோரு கை அவள் முதுகை உடும்புப் பிடியாய் பிடித்திருந்தான். அந்தப் பிடிக்குள் சிக்கிக் கொண்டு ஷோபனா அவள் உதடுகளை அவனுக்குக் கொடுக்க, வினி அதை கவ்விச் சுவைத்தான். அவள் உதடுகள் மென்மையாய் இருந்தது. பெண்ணின் நறுமணம் கலந்து அவளுக்கு வாய் ஊற, ஷோபனாவின் உதடுகளைப் பிரித்து அடி உதட்டை இழுத்துச் சுவைத்து, பின் அவள் இரண்டு உதடுகளையும் வாய்க்குள் இழுத்து இன்பத்தேனை சுவைத்தான். இருவருக்குமே உணர்ச்சிகள் மனதுக்குள் நிரம்பி வழிந்தது. வினிக்கு கைலிக்குள் ஜட்டியைத் தூக்கிக் கொண்டு சுண்ணி விறைத்து அவள் வயிற்றிலும் அடி வயிற்றிலும் பட்டு உரசியதும் ஷோபனாவுக்கு வெட்கம் பீறிட்டு..'”ஜயோடா…எந்தா…..நீ ….போதும்’ என்று அவனை உதறினாள். வினி அவளை விட்டு விட்டு தடுமாற்றத்துடன் தீப்பெட்டியைக் கண்டு பிடித்து ஒரு குச்சியை உரசினான். ‘சரக்….’ என உரசியதும் நெருப்பு பற்றிக் கொண்டு மருந்து வாடையை காற்றில் நீந்த விட்டது.

தீக்குச்சி வெளிச்சத்தில் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் கண்களை விரித்துப் பார்க்க காமம் வழிந்தது. ஷோபனாவைப் பார்க்க, தேவதை போல் தெரிந்தாள். கண்கள் பயத்தாலும், கள்ளத்தனமான முத்தத்தாலும் பெரிதாய் விரிந்திருந்தது. முடி சற்றே கலைந்திந்தது. மார்புச் சேலை நடந்த கலவரத்தில் பரிதாபமாய் நடுவில் சுருண்டு கிடக்க, இரு மார்பும் நடந்த சின்ன மோதலில் மிரண்டு போய் நின்று கொண்டிருந்தது. முலைக் கலசங்கள் இரண்டும் ஜாக்கெட்டின் வழியாக அதன் கனமான பரிமாணத்தைக் அப்பட்டமாய் காண்பிக்க, உதட்டில் முத்தத்தின் காரணமாய் ஒரு சின்ன ஈரம் தெரிந்தது. அவள் அவன் கைலியைப் பார்க்க அது பெருத்து வீங்கியது போல் தெரிய வெட்கத்துடன் பார்வையை திருப்பினாள். அவள் மனம் “ச்சீ” என்றது.

முதலில் கேஸ் ஸ்டவ்வைப் பற்ற வைத்து அதன் வெளிச்சத்தில் மெழுகுவர்த்தி தேடி அதையும் எரிய விட்டார்கள். பெரியம்மா, ‘இந்த இருட்டில எங்கேடா படிக்கப் போற …பேசாமல் படு…காபி எதுவும் போட வேண்டாம் இப்ப…’ என்று சொல்ல இருவரும் சரி என்றார்கள்.

வினி ஹாலில் படுக்க போர்வை விரிக்க ஆரம்பித்தான். ஷோபனா இருந்த ஒரு மெழுகுவர்த்தியை வைத்து இன்னும் ஒன்றை எரிய விட்டு அத்தையிடம் ஒன்றைக் கொடுத்து விட்டு “நீங்க உங்க ரூம்ல வைச்சுக்கங்க அத்தை” என்று சொல்லி அனுப்பி வைக்க அத்தை அதை உள்ளே எடுத்துச் சென்று கதவை மூடிக் கொள்ள, இவள் மாடியேறப் போனாள். வினி படுக்கையில் இருந்து எழுந்து உட்கார்ந்து அவளைப் பார்க்க இவளும் அவனைப் பார்க்க, வினி படுக்கையில் இருந்து எழுந்தான். ஜட்டியைக் கழட்டி விட்டான் போல. தடி வீறு கொண்டு விரைத்து கைலியை தள்ளி கொண்டு நின்றது. அவன் கையால் பிடித்து அதைத் தடவிக் கொடுத்தபடியே படியை நோக்கி நடந்தான். ஷோபனா ‘வேண்டாம்’ என தலையை ஆட்டியபடி அடுத்த படிக்கு ஏறினாள். மெழுகுவர்த்தி மஞ்சள் நிற ஒளியை வீசிக் கொண்டிருந்தது. படியில் நின்று கொண்டு இருந்தவளின் பின்னால் போய் நின்று கொண்டு அவள் கழுத்தில் முகம் வைத்து இடுப்பில் கை நுழைத்து சுண்ணியால் அவள் குண்டிகளை உரசி கட்டிப் பிடித்ததும் அவளுக்கு உடலுக்குள் ஹூட் ஏறியது.

மனதுக்குள் குற்ற உணர்ச்சி ஏற்பட, அவள் மெதுவாய் “நீ கேட்டது முடிஞ்சி போச்சி வினி….மனதை கட்டுப்படுத்து…இதையே நினைச்சிக்கிட்டு இருந்தால் படிச்சி முன்னேற முடியாது” என்று அவனை விலக்கி விடவும், மேலே இருந்து பாண்டியனின் “ஷோபனா” என்ற குரல் கேட்டதும் விடு விடு என திரும்பிப் பார்க்காமல் படியேறிப் போனாள். அவள் பின்னழகு படியில் குலுங்குவதையே ஏக்கத்துடன் பார்த்தான் வினி.

மாடியில் அவளது உள்ளே அறைக்குள் நுழைந்ததும் பேன் நின்று போனதால் முழித்துக் கொண்ட பாண்டியன் “என்னடி…கரண்ட் கட்டா…ஜன்னலை நல்லா திறந்து வச்சிட்டு இங்கே வா” என்றான். ஓக்கத்தான் கூப்பிடுகிறான் என தெரிந்து கொண்டாள். மன்மதபீடமும் ஊறிப் போய் ரெடியாய் தான் இருக்க, இருவரும் கூடினார்கள். இடுப்புக்குக் கீழ் அவன் முகம் போன போது எல்லாம், புண்டையை நக்குவானா என எதிர் பார்த்து ஏமாந்து போனாள். ஏமாற்றம் கூடக் கூட ஷோபனாவுக்கு வினியின் ஞாபகம் அடிக்கடி வந்து போனது. வினி கட்டிப் பிடித்ததும் முத்தம் கொடுத்ததும் மட்டுமே மனதுக்குள் ஓடியது. கைலிக்குள் விறைத்து நீண்ட தடி வேறு அவள் நினைவுக்கு வந்து இம்சை செய்தது.

ஹாலில் வினியும் தூக்கமில்லாமல் கிடந்தான். ‘நல்ல வேளை கன்னத்தில் அறையவில்லை..திடீர் என கரண்ட் வந்து அதை யாராவது பார்த்திருந்தால்?’ என நினைத்தான். நினைக்கவே பயமாய் இருந்தது. அவளைக் கட்டிப் பிடிக்கும் போது அந்த பெண் வாசனை மீண்டும் மனதுக்குள் வர படுக்கையில் தூக்கம் வராமல் புரண்டான்.
ஒரு வழியாய் தூக்கம் வர கெட்ட கெட்ட கனவுகள் அவனை வரவேற்றது.

அடுத்த நாள் வினோத் படிப்பும், உடற்பயிச்சியும் செய்வதில் தீவிரமாய் இருந்தான். யாரும் பார்க்காத நேரங்களில் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் உரசிக் கொண்டனர். வினி அவள் திரும்பி நிற்கும் போது பின் கழுத்திலும் காது மடல்களிலும் முத்தம் கொடுத்து விட்டு நகருவான். ஷோபனாவுக்கும் இது கிளர்ச்சியாகத் தான் இருந்தது. மாடியில் ஒரு பாத்ரூம் இருந்ததால் ஷோபனா பெரும்பாலும் அங்கேயே குளித்து விடுவாள். எப்போதாவது பாண்டியன் அதை உபயோகிப்போது கீழே உள்ள பாத்ரூமில் குளிப்பது உண்டு. அதுபோல் மறுநாள் காலையில் அவள் கீழே இருந்த பாத்ரூமில் குளிக்க வந்தாள். வினி அப்போது தான் அங்கே குளித்து விட்டு வெளியேறினான். அவள் இந்த பாத்ரூமுக்குள் நுழைவதைப் பார்த்ததும் மனதுக்குள் சாத்தான் புகுந்து சிரித்தது. ஷோபனா பாத்ரூமுக்குள் உள்ளே நுழைந்து சேலையைக் கழட்டியதும் பாத்ரூம் கதவு மெதுவாய் தட்டப்பட்டதும் கதவைத் திறக்க வினி நின்று கொண்டு இருந்தான்.

சேலை இல்லாமல் பாவாடை ஜாக்கெட்டில் இருந்ததால் கதவின் பின் நின்று கொண்டு தலையை மட்டும் நீட்டி என்ன என்று கேட்டதும் அவன் குளித்த பின் பாத்ரூமில் விட்டுப்போன துணிகளை எடுக்க வந்தேன் என்று சொல்ல ‘இரு எடுத்து தர்றேன்” என்று சொல்லிவிட்டு அவள் கதவை விட்டு விட்டு உள்ளே திரும்பியதும் வினி உள்ளே நுழைந்து விட்டான். டார்க் கலர் பாவாடைக்கு மேலே அவளது கொழுத்துப் பிதுங்கிய இடுப்பும், நடுவில் பள்ளத்துடன் ஜாக்கெட்டுக்குக் கீழே இருந்த முதுகின் கீழ் ஏரியாவும் கண்களுக்கு விருந்தாகியது. கதவு திறக்கப்படுவதை அறிந்து ஷோபனாவுக்கு பயம் வந்து விட்டது. அவள் திடுக்கிட்டு திரும்பியதும் வினியின் கண்கள் ஜாக்கெட்டுக்குள் கஷ்டப்பட்டு சிறைப்படுத்தப்பட்ட முலைகளின் மேல் விழுந்தது. ‘இதென்ன காலையில்..அதுவும் பாத்ரூமில்…யாராவது பார்த்தால் என்ன ஆகும் என்று’ ஷோபனாவுக்குக் கோபம் வந்து விட்டது. அவனை முறைத்துப் பார்த்து வெளியே துரத்தி விட்டாள். குளித்து முடித்து விட்டு ஆபிஸ் போகும் வரையில் அவன் முகத்தைப் பார்க்கவே பிடிக்கவில்லை. வினிக்கும் அவள் கோபமாய் இருப்பது தெரிய இவனும் எரிச்சலானான். ‘உள்ளே சும்மா தானே போனேன்’ என நினைக்க கோபம் குறையவில்லை.