என் பெயர் பிரகாஷ், என் 16 வயதில் அம்மா இறந்து விட்டார்கள். எனக்கு வாழ்வை வாழுவதற்கு மிகவும் கடினமாக இருந்தது. நான் சுறு சுறுப்பாகவும், மிகுந்த பக்குவம் அடைந்தவன் ஆனேன். என் ஹோர்மோன்ஸ் துடிதுடிப்பாகச் செயல் பட்டுக்கொண்டு இருந்தது.
என் வாழ்வைக் காரணத்தில் கருதி, என் தந்தையை மற்றுமொரு திருமணம் செய்து கொள்ளுமாறு கூறினார்கள். உறவினர்கள் பல பெண்களைக் காண்பித்தனர், யாரும் அதில் பொருந்தவில்லை.
என் சொந்தக்கார பெண் பிரேமா யாரிடமோ ஒரு முறை, ” பிரகாஷின் வயதுக்கு ஏற்ற மாதிரி பார்க்க வேண்டும்” என்று கூறினாள்.
எனக்கு வர இருக்கும் சித்தியை நினைத்து பகல் கனவு காண தொடங்கினேன். இந்த வயதில் அப்பாவுக்கு எப்படி பெண் அமைந்தாலும், சரியாக பார்த்துக்கொள்ள மாட்டார். ஆகையால் எனக்கு ஏற்ற பெண்ணை மறைமுகமாகப் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தோம்.
என் அதிகப் படியான சொந்தக்கார பெண்கள் சிறுவயதில் இருந்தே மிகுந்த நெருக்கத்துடன் பழகுவார்கள். பிரேமாவும் அதில் ஒருத்தி, அவளுக்கும் தற்பொழுது திருமணம் நடந்து முடிந்தது. எனக்கு நல்ல தோழியாகச் சித்தி கிடைக்க வேண்டும் என்று ஆசை கொண்டு இருந்தேன்.
என்னுடன் நெருக்கமாக, அன்பாகப் பழகும் பெண்களை அப்பாவுக்குத் திருமணம் செய்து வைக்கலாம் என்று தேடிக் கொண்டு இருந்தேன். நாட்கள் கடந்து சென்று கொண்டு இருந்தது, முதல் முறையாக ஜெயா வீட்டுக்கு வந்தாள்.
அந்த நாள் தான் எல்லாத்தையும் மாற்றி அமைத்தது. ஜெயா வரும்போது, நான் மட்டும் தான் வீட்டில் தனியாக இருந்தேன். ஜெயா வீட்டுக்கு வரும்போது ஏழு வயதில் மாயா என்ற சின்ன பாப்பாவை அழைத்து வந்தாள்.
இருவரையும் வீட்டுக்கு உள்ளே அழைத்தேன், அவர்களை மிகவும் அன்பாகவும் பண்பாகவும் பார்த்துக் கொண்டேன். அவர்களிடம் நட்பாகப் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன்.
நான் ஜெயாவை மேல் இருந்து கீழ் வரை உற்று நோக்கிப் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன், ஜெயாவும் மறைமுகமாகக் கவனித்துக் கொண்டு இருந்தாள்.
ஜெயா என் வீட்டைச் சுற்றிப் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தால், வீட்டுக்கு புது பெண் வந்தது போல் சுற்றிச் சுற்றி பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள். பிரேமாவுக்கு சொந்தக்கார பெண் என்று அவளை அறிமுகம் செய்து கொண்டாள்.
கல்யாண விஷயத்துக்கு வந்து இருக்கிறாள் என்று அப்பொழுது தான் புரிந்தது.
நான் ஜெயாவுடன் வீட்டின் பழக்க வழக்கங்கள், என் படிப்பு, தந்தையின் தொழில், சொந்தக்காரர்கள், என் வாழ்க்கை முறை, குடும்பத்துடன் பிணைந்து இருப்பது என்று நன்றாகப் பேசிக் கொண்டு இருந்தேன்.
அதன்பின் நான் மாயாவைக் கவனித்துக் கொண்டு இருந்தேன். இருவரும் பேசிக்கொண்டு இருப்பதைப் பார்த்துப் போர் அடித்து வீட்டைச் சுற்றிப் பார்க்க மாயா சென்றாள்.
அதன்பின் மாயாவிடம் நன்றாகப் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன், எனக்கும் அவளுக்கும் பெரிய வயது வித்தியாசம் இருந்ததால் தங்கையைப் போன்று நினைத்துப் பேசினேன். அவளுக்கு என்னை மிகவும் பிடித்தது, அவளைச் சிறு குழந்தை போன்று தான் நினைத்துக் கொண்டு இருந்தேன்.
மாயாவுக்கு என்னை மிகவும் பிடித்தது, நான் அன்பாகப் பேசுவது போன்று யாரும் பழகியது இல்லை என்று கூறினாள். இருவரும் சந்தோஷமாகப் பேசி சிரித்துக்கொண்டு இருந்தோம். ஜெயா வீட்டின் உள்ள அறைகளைச் சுற்றிப் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள்.
சற்று நேரத்தில் எங்களைக் காணவில்லை என்று ஜெயா மும்முரமாகத் தேடிக்கொண்டு இருந்தால், இறுதியாக இருவரும் ஜாலியாக பேசிக்கொண்டு சிரித்ததைப் பார்த்து பெருமூச்சு விட்டாள். நான் மாயாவுக்கு விளையாடப் பொம்மைகள் கொடுத்தேன்.
அவள் விளையாடி ஆனந்தமாக இருந்தால், ஜெயா என்னைக் கூர்மையாகக் கவனித்துக் கொண்டு இருந்தாள். என் பழக்க வழக்கங்கள் ஜெயாவுக்கு மிகவும் பிடித்தது. நான் குழந்தை மொழியில் பேசி ஜாலியாக மாயாவுடன் விளையாடிக் கொண்டு இருந்தேன்.
ஜெயா வந்ததைக் கவனித்து மீண்டும் அவளுடன் பேசத் தொடங்கினேன். என்னைப் பார்த்து மயங்கி நின்றால், அவளின் மனதில் காதல் வரும் அளவுக்கு அன்பாகப் பேசினேன்.
என் தந்தை சிறிது நேரத்துக்குப் பிறகு வீட்டுக்கு வந்தார். ஜெயா சென்று கதவைத் திறந்தால், வீட்டைப் பார்க்கலாம் என்று வந்தேன் என்று தந்தையிடம் கூறினாள்.
நான், மாயாவுடன் நன்றாகக் கலந்து விட்டேன் என்று தந்தையிடம் கூறினாள். என் தந்தை மிகவும் சந்தோசம் அடைந்தார். அப்பாவும், ஜெயாவும் உன் அறையை அமர்ந்து கொண்டு இருந்தார்கள். ஜெயா மிகவும் கவர்ச்சியான அழகான பெண்.
ஜெயா ஒரு விவாகரத்து ஆனா பெண். இருவரும் சில நாட்களுக்கு முன்னர் ஒரு திருமணத்தில் சந்தித்துப் பேசி பழகி இருக்கிறார்கள். இருவரும் தான் பிள்ளைகளின் எதிர் காலத்துக்கு யோசித்து இருக்கிறார்கள்.
யாரோ என்னைச் சந்தித்துப் பேசச் சொல்லிருக்கிறார்கள், ஆகையால் தான் ஜெயா வீட்டுக்கு வந்து இருக்கிறாள்.
எனக்கு ஜெயாவை மிகவும் பிடித்து இருந்தது. அவளுக்கும் என்னைப் பிடித்து இருக்கும் என்று நம்பினேன். நான் மேற்கொண்டு நன்றாகப் பழகினேன். முதலில் இருவரும் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டு இருக்கும்போது போகவில்லை, பின்னர் மெதுவாக ஜெயாவின் அருகில் சென்று ஓரமாக அமர்ந்தேன்.
அவர்கள் இருவரும் பொதுவாகப் பேசிக்கொண்டு இருந்தார்கள். ஜெயாவை மேலும் கீழுமாகப் புதுப்பெண் பார்ப்பது போன்று பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். ஜெயா மிகுந்த கவர்ச்சியுடன், அவளின் சொந்தக்கார பெண் பிரேமாவை போன்று அழகில் சிறந்தவளாக இருந்தாள்.
நான் என் அறைக்குச் சென்றேன், என் தந்தை என்னைத் தடுத்து நிறுத்தி பிரேமா வீடு வரை ஜெயாவை அழைத்துச் சென்று விட்டு வருமாறு கூறினார். அவளுடன் இருப்பதை நினைத்து மிகவும் ஆனந்தம் கொண்டேன். நான் ஜெயாவிடம் நன்றாகப் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன்.
ஜெயாவுக்கு நான் அமைதியாகப் பேசி பழகுவது மிகவும் பிடித்து இருந்தது. ஜெயாவின் அருகில் நடந்து சென்று கொண்டு இருந்தேன், மாயா என் கையை பிடித்துக் கொண்டு நடந்து வந்தாள். தந்தை மேல் இருக்கிற பாசத்தில் தான் நெருக்கமாகப் பேசி வருகிறேன் என்று ஜெயா நினைத்துக் கொண்டு இருந்தாள்.
ஜெயாவை பார்த்த முதல் முறையை அவளின் மீது காதல் வயப்பட்டேன் என்று தெரிந்தது. அவளை வீட்டில் விட்டு அங்கு இருந்து புறப்பட முடியாமல் கஷ்டப் பட்டுக்கொண்டு இருந்தேன். ஜெயா அதைப் புரிந்து கொண்டு, விரைவில் சந்திக்கலாம் என்று கூறினாள்.
அவளின் வார்த்தைகள் உற்சாகத்தைக் கொடுத்தது, சந்தோஷமாகச் சிரித்துக்கொண்டு புறப்பட்டுச் சென்றேன். என் தந்தையும், ஜெயாவும் எங்களின் எதிர்காலத்தைப் பற்றிப் பேசாமல் மற்ற விஷயங்களை விவாதித்துக் கொண்டு இருந்தார்கள்.
நானும், மாயாவும் நன்றாக அண்ணன் தங்கை போன்று பழகுவதை நினைத்து ஆனந்தம் அடைந்தார்கள். இருவரும் விரைவில் திருமணம் செய்து கொள்ள, தயார்ப் படுத்திக் கொண்டார்கள்.
திடீர் என்று ஒரு நாள் இருவரும் கழுத்தில் மலை அணிந்து கொண்டு, சில பல சொந்தக்காரர்களுடன் வீட்டுக்கு வந்தார்கள். எனக்கு மிகப் பெரிய அதிர்ச்சியாக இருந்தது.
அந்த கூட்டத்தில் பிரேமாவை தேடினேன், அவள் இல்லை. எனக்கு உலகமே கலியாக இருப்பது போன்று இருந்தது. என் இதயம் வலியால் துடித்துக் கொண்டு இருந்தது.
என்னால் அதை ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. ஜெயாவை என் அம்மாவாக நினைத்துப் பார்க்கக் கூட முடியவில்லை. காதலில் தோற்ற வலியாக மனதில் குத்திக்கொண்டு இருந்தது. அப்பொழுது தான் ஜெயா ஒரு விவாகரத்து ஆனா பெண் மற்றும் மாயா அவளின் மகள் என்று முழுமையாகத் தெரிந்தது.
அதன்பின் என் தந்தை மற்றும் ஜெயாவிடம் பகையை வளர்க்க ஆரம்பித்தேன். மாயாவிடம் மட்டும் நன்றாகப் பேசி விளையாடுவேன். ஜெயாவைத் தோழியாகப் பார்க்கத் தொடங்கினேன்.
அவர்கள் இருவரும் என்னையும், மாயாவையும் அண்ணன், தங்கையாகப் பார்த்தார்கள். மாயா என்னை அண்ணன் என்று அழைத்தால், ஆனால் அது எனக்குப் பிடிக்கவில்லை. அவள் அண்ணன் என்று அழைத்தால், ஜெயா எனக்கு அம்மா ஆகிவிடுவாள்.
என் தந்தை ஜெயாவை அம்மா என்று அழைக்கச் சொன்னார். நான் ஒரு போதும் அப்படி எல்லாம் எல்லாம் அழைக்க மாட்டேன் என்று கூறிவிட்டுச் சென்றேன். எப்படி இருந்தாலும் எனக்கும் மாயாவுக்கும் சிறந்த நட்பு இருந்தது.
நான் ஜெயாவைக் கண்களால் கற்பழித்துக் கொண்டு இருந்தேன், என் பார்வையின் அர்த்தங்கள் பொறுமையாக ஜெயாவுக்கு புரியத் தொடங்கியது. அவளை மேலும் கீழுமாகப் பார்ப்பதை நன்றாகப் புரிந்தது கொண்டாள்.
கண்களால் அவளின் இளமை, கவர்ச்சி அழகு என்று வருணித்தேன். எங்கள் இருவருக்கும் சிலமுறை தான் பேசி வார்த்தை இருந்தது. அவளுக்கு என்னை மிகவும் பிடித்து இருந்தது. அவளுக்கு என்னுடன் தோழியாகப் பழக ஆசையாக இருந்தது. ஜெயா ஒரு நாளும் என்னை மகனாகப் பார்த்தது இல்லை.
அவளுக்கு நான் சிறுவயது பையன் இல்லை, வயதுக்கு வந்த பெரிய மனிதன் என்று புரிந்தது. நான் அவளுடன் நடப்பாகத் தான் பேச ஆசைப்படுகிறேன், மகனாக இல்லை என்று நன்றாகப் புரிந்தது.
ஆனால் என்னைத் தவறாகப் புரிந்து கொண்டாள்.
ஒரு நாள் பலமான மழை கற்று அடித்துக் கொண்டு இருந்தது, மாயா பயந்து கொண்டு என் படுக்கையில் படுத்துக் கொண்டாள். இருவரும் ஒரே போர்வையில் படுத்து உறங்கிக்கொண்டு இருந்தோம்.
திடீர் என்று ஜெயா என் அறைக்கு வந்து, போர்வையைத் தூக்கிப் பார்த்தாள். இருவரும் அமைதியாக உரசிக் கொண்டு தூங்கினோம். என்னைத் தவறாக நினைத்துக் கொண்டு, மாயாவை எழுப்பி பலமாக அடித்தாள்.
வீட்டில் அனைவரும் எழுந்து கொண்டோம். மாயாவைத் தூக்கிக்கொண்டு அவள் அறைக்குச் சென்று, என் தந்தையிடம் தவறாகக் கூறினாள். நான் ஒரு வெகுளி என்று தந்தைக்குத் தெரியும். நானும், தந்தையும் மிகவும் சோகமாக இருந்தோம்.
அதன்பின் நான் வீட்டை விட்டு வெளியில் சென்று ஒரு விடுதியில் தாங்கி படித்தேன். மூன்று வருடங்கள் சென்றது, மாயாவின் தந்தை வந்து அவளை அழைத்துச் சென்று விட்டாள். ஜெயா மிகவும் பாவமாகக் கதறிக்கொண்டு இருந்தாள். அவள் என்னைத் தவறாக நினைத்ததை எண்ணி தினமும் வருந்துவதாகத் தந்தையிடம் கூறி இருக்கிறாள்.
என் தந்தை பலமுறை வீட்டுக்கு அழைத்தார். நான் வரமுடியாது என்று கோவமாக சொன்னேன். அதன்பின் விடுமுறையைக் கழிக்க என் மாமா வீட்டுக்குச் சென்றேன். சிறுவயது முதல் மாமா வீட்டுக்குத் தான் விடுமுறைக்குச் செல்வேன். சில நாட்களுக்கு முன்னர் என் மாமா இறந்து விட்டார்.
நான் மீண்டும் தனிமை அடைத்தேன். ஜெயாவும் அவளின் வாழ்க்கையைத் தனிமையில் கழித்து வந்தாள். அவளின் மகளை நீதிமன்றத்தின் முறையான உத்தரவின் படி அழைத்துச் சென்று விட்டார். அவளால் எதுவும் செய்ய முடியாமல் தவித்தாள்.
என் தந்தைக்கு ஜெயாவை விட இரண்டு மடங்கு வயது. அவர்களின் செக்ஸ் வாழ்க்கையும் பெரியதாக சொலிக்கும்படி இல்லை. என் தந்தை ஜெயாவை மிகவும் விரும்பினார், ஆனால் அவரின் முதிர்ச்சியான வயதால் திருப்திப் படுத்த முடியவில்லை.
ஜெயாவுக்கு என்னால் மட்டும் தான் சந்தோஷமான வாழ்க்கை தரமுடியும் என்று நம்பிக்கை வந்தது. என் தந்தைக்கு ஜெயாவும், நானும் மிகவும் முக்கியமானவர்கள். எனக்காகத் தான் ஜெயாவைத் திருமணம் செய்து கொண்டார்.
என் இறுதி ஆண்டு தேர்வு முடியும் முன்னர் விடுதிக்கு வந்து சந்தித்தனர். ஜெயா என் கையை பிடித்து அழுது கொண்டு இருந்தாள். மன்னித்து விடு பிரகாஷ்! என்றாள். என்னை மேலும் கீழுமாகப் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள்.
அழுது கொண்டு இறுக்கமாகக் கட்டிப் பிடித்து விட்டால், அவளின் முலைகள் நெஞ்சு மீது அழுந்தியது. அவளின் வார்த்தைகளில் காதல் தெரிந்தது. இறுதியாக அவர்களை மன்னித்து விட்டேன். வீட்டுக்கு வருவதாகச் சம்மதம் தெரிவித்தேன்.
தொடரும். . . . .
